مترجم: عادل نجفی | شهرآرانیوز؛ ترک سیگار سفری چالش برانگیز است که بسیاری آن را آغاز می‌کنند، با این حال تعداد قابل توجهی از اهالی دود و دم دوباره به سیگار روی می‌آورند. با وجود خطر‌های مستدل و عینی مرتبط با مصرف دخانیات، ماهیت اعتیادآور نیکوتین و عوامل مختلف روانی، اجتماعی و فیزیولوژیکی، ترک سیگار را به یک کار دشوار تبدیل می‌کند. باید بدانیم که این مبارزه فقط مربوط به اراده نیست، بلکه از عوامل مختلفی نظیر شدت اعتیاد، محیط پیرامون و شرایط شخصی افراد تأثیر می‌پذیرد.
درک میزان موفقیت‌ها و ناکامی‌های تلاش برای ترک سیگار در کشور‌های مختلف نشان می‌دهد چقدر مبارزه برای پایان دادن به این اعتیاد فراگیر در جهان واقعیت‌ها دشوارتر از فضاسازی‌های تبلیغاتی و تجاری است.
ایالات متحده: تقریباً ۵۵٪ از سیگاری‌ها هر ساله سعی در ترک دارند، اما تنها حدود ۷.۵٪ در حفظ پرهیز بیش از ۶ ماه موفق می‌شوند.
آلمان: حدود ۴۰٪ از سیگاری‌ها سالانه برای ترک آن تلاش می‌کنند و میزان موفقیت آن‌ها تقریبا ۱۰٪ است.
ترکیه: مطالعات نشان می‌دهد که میزان ترک یک ساله حدود ۳۰.۱٪ و میزان بازگشت به دخانیات ۵۰.۱٪ است.
هند: داده‌ها نشان می‌دهد که تنها حدود ۵٪ از سیگاری‌های هندوستانی که سعی در ترک دارند، در درازمدت نیز موفق به حذف دخانیات شده‌اند.
کره جنوبی: از میان کره‌ای‌هایی که در یک برنامه ترک دخانیات دوازده هفته‌ای مشارکت داشته‌اند، تنها ۳۹.۶٪ از شرکت کنندگان موفق به ترک سیگار شده‌اند.
این آمار‌ها و دیگر گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت به خوبی بیانگر تأثیر عوامل فرهنگی، اقتصادی و مراقبت‌های بهداشتی بر میزان موفقیت افراد خواهان ترک سیگار در جوامع مختلف هستند.
اعتیاد به نیکوتین: نیکوتین ماده‌ای بسیار اعتیادآور است که شیمی مغز را تغییر می‌دهد و مدیریت علائم ترک مانند تحریک پذیری، اضطراب و هوس را دشوار می‌کند.
وابستگی روانی: سیگار کشیدن اغلب با کار‌های روزمره و مکانیسم‌های مقابله‌ای درهم تنیده می‌شود و ترک این عادت را بدون پرداختن به محرک‌های روانی اساسی، چالش برانگیز می‌کند.
تأثیرات اجتماعی: قرار گرفتن در محیط‌هایی که سیگار کشیدن رایج است یا داشتن دوستان و خانواده‌ای که سیگار می‌کشند، می‌تواند به دلیل فشار همسالان و هنجار‌های اجتماعی، تلاش‌های ترک را مختل کند.
حمایت نشدن: بدون دسترسی به مشاوره، گروه‌های حمایتی یا برنامه‌های ترک، ممکن است افراد برای یافتن منابع و تشویق لازم برای ترک موفقیت آمیز دخانیات با مشکل روبه رو شوند.
نگرانی در مورد افزایش وزن: ترس از افزایش وزن پس از ترک می‌تواند افراد، به ویژه زنان، را از تلاش برای ترک سیگار باز دارد.
جنسیت نقش مهمی در رفتار‌های مرتبط با مصرف دخانیات و میزان موفقیت در ترک آن ایفا می‌کند. مطالعات نشان داده است که زنان اغلب در مقایسه با مردان با چالش‌های بیشتری در ترک سیگار روبه رو هستند.
• عوامل بیولوژیکی: تفاوت‌های هورمونی می‌تواند بر متابولیسم نیکوتین تأثیر بگذارد و علائم ترک را برای زنان شدیدتر کند.
• عوامل روانی-اجتماعی: زنان ممکن است سطوح بالاتری از استرس را تجربه کنند و بیشتر احتمال دارد از سیگار کشیدن به عنوان یک مکانیسم مقابله استفاده کنند که تلاش‌ها برای ترک را پیچیده می‌کند.
• نگرانی‌های مربوط به وزن: زنان عموما بیشتر نگران افزایش وزن پس از ترک هستند که می‌تواند مانع تلاش‌ها برای ترک شود.
• سیستم‌های حمایتی: مردان اغلب هنگام استفاده از دارو‌های ترک سیگار میزان موفقیت بالاتری دارند، در حالی که زنان از حمایت رفتاری و مشاوره بیشتر بهره‌مند می‌شوند.
درک این تفاوت‌ها برای طراحی برنامه‌های ترک دخانیات ویژه هر جنسیت بسیار مهم است.
دیوید لینچ: این فیلم ساز تحسین شده از هشت سالگی شروع به سیگار کشیدن کرد و دهه‌ها به این کار ادامه داد. با وجود تلاش‌های متعدد، او تنها پس از تشخیص آمفیزم که او را ملزم به استفاده از اکسیژن مکمل کرده‌بود، سیگار را ترک کرد.
رابی ویلیامز: این خواننده قبل از ترک سیگار، چندین تلاش ناموفق داشت که دشواری این فرایند را به خوبی یادآوری می‌کند.
استیون کینگ: این نویسنده پرکار سال‌ها با اعتیاد به نیکوتین دست و پنجه نرم می‌کرد و اغلب سیگار کشیدن را با روند خلاقیت خود مرتبط می‌دانست. او در نهایت سیگار را ترک کرد، اما به دلیل حضور ریشه دار این عادت در زندگی اش، به سختی آن اذعان کرد.
شزنی: دروازه بان بارسلونا اعتراف کرد که در نبرد با سیگار شکست خورده است و از هواداران خواست که از او الگو نگیرند.
دیوید گورلیتز: گورلیتز که پس از تبلیغات سیگار به عنوان «مرد وینستونی» شناخته می‌شد، سیگار را ترک کرد و به یک فعال اجتماعی ضدسیگار تبدیل شد. با این حال، او بعد‌ها از جنبش ضدسیگار ابراز سرخوردگی کرد و از سیگار الکترونیکی به عنوان یک استراتژی کاهش آسیب حمایت کرد.