به گزارش شهرآرانیوز، مریم بهروزی، فعال سیاسی پیش از انقلاب بود که در اولین دورهٔ مجلس، نمایندهٔ مردم تهران شد. او مادری را با مبارزه و فعالیت سیاسی پیوند زده بود.
بهروزی در کودکی از آن دختر‌هایی بود که هم‌پای پدر در جلسات دینی و سیاسی شرکت می‌کرد. آن‌قدر این جلسات بر بینش او مؤثر افتاد که از سال ۴۲ مرید و مقلد امام خمینی (ره) بود. سال ۵۰ هم پایش به مبارزات سیاسی علیه رژیم پهلوی باز شد که به دستگیری و ممنوع‌المنبر شدنش انجامید.
سال ۵۷ با دستور مستقیم حضرت امام (ره) در مسجد قبا با موضوع حکومت اسلامی و حقوق زن سخنرانی کرد که دستگیر شد و به زندان ساواک افتاد. تا زمان محاکمه در دادگاه نظامی موقتاً آزاد شد و در همین فاصله انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
او عضو کمیتهٔ استقبال از امام خمینی (ره) بود و دیدار ایشان با بانوان را سازمان‌دهی کرد. «مریم بهروزی» که از زنان شاخص و فعال سیاسی کشورمان بود، ۲۹ بهمن ۱۳۹۰بر اثر سرطان درگذشت.
او از زنانی بود که از قبل از انقلاب کلاس‌های احکام و قرآن را برای خانم‌ها برپا می‌کرد. به دنبال تریبونی بود که از آن طریق، نگاه متمایز و ممتاز اسلام به زن را برای دنیا تبیین کند. چون وقتی در تفسیر سورهٔ نساء تأمل می‌کرد، درمی‌یافت که هیچ آیین و مکتبی تا این اندازه به زن احترام نگذاشته و برای احقاق حقوقش تدبیر نکرده است.
برای رساندن این صدا، در تهران زنانی را که شم سیاسی و علاقه به فعالیت‌های اجتماعی داشتند، در گروه‌هایی به نام «هسته‌های مقاومت» جمع کردند تا ضمن مبارزه با رژیم پهلوی، با تفکر مردسالاری و زن‌ستیزی هم مقابله کنند.
بهروزی از سال ۵۵ به علت سخنرانی‌های معنوی و سیاسی‌اش، که همیشه مملو از جمعیت بودند، دو سه سالی ممنوع‌المنبر شد.
این ممنوعیت تا زمانی که دکتر مفتح بنا به فرمان و اعلامیهٔ امام خمینی (ره)، بهروزی را برای سخنرانی به مسجد قبا دعوت کرد، ادامه داشت. در آن اعلامیه امام (ره) فرموده بودند «همه باید مفاسد رژیم را افشا کنند؛ ولو بلغ ما بلغ...» یعنی هر چه می‌خواهد بشود بشود!
البته او که چهار فرزند کوچک داشت، پیش‌تر خدمت آیت‌الله گلپایگانی رفته بود تا تکلیف شرعی خود را در آن زمانه جویا شود. نگران بود که با وجود مجالس و درس و بحث، اگر گرفتار ساواک شود، تکلیف فرزندانش چه می‌شود.
«مریم بهروزی» را می‌توان از جمله زنانی دانست که در مسیر فعالیت سیاسی اجتماعی زنان در عصر معاصر، پیشگام و به نوعی خط‌شکن بوده‌اند. او نمونهٔ زنی است که نه محدود به خانواده است و نه منحصراً در خدمت اجتماع. بلکه در هر دو نقش‌آفرین است و اثرگذار. دقیقاً همان «الگوی سوم زن» که در منظومهٔ فکری رهبر انقلاب تبیین شده است.
او می‌گفت «اگر نگاه فقط خانواده‌محور شد، بخشی از انرژی زن منحرف شده و راکد می‌ماند... بلکه باید زن را به مسیری صحیح برای حضور فعال و کارساز هدایت کرد. باید به آنها نقش‌هایی را که از عهدهٔ ایشان برمی‌آید واگذار کرد تا جامعه را به سوی خیر و صلاح پیش ببرند.»
منبع: فارس