به گزارش شهرآرانیوز، دکتر نیکتا نیک بخت، شانه یخ زده را به عنوان وضعیتی توصیف می کند که در آن بافت های اطراف شانه انعطاف خود را از دست می دهند و دامنه حرکتی شانه به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
وی با بیان اینکه این بیماری با کاهش فضا در شانه، همراه با حرکات دردناک و ناتوانی در حرکت دادن شانه در جهات مختلف خود را نشان می‌دهد، گفت: شانه یخ زده معمولاً به‌طور تدریجی آغاز می‌شود؛ در ابتدا، تاندون‌های عضلات شانه دچار التهاب می‌شوند که با گذشت زمان این التهاب افزایش یافته و می‌تواند به فلج شدن کامل عضلات گرداننده شانه منجر شود.
متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، اظهار کرد: به دلیل از دست رفتن تعادل در عملکرد عضلات، بافت‌ها انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و شانه به اصطلاح "منجمد" می‌شود.
نیک بخت با تاکید بر اینکه تشخیص اصلی شانه یخ زده معمولاً بر اساس معاینات بالینی انجام می‌شود، تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های مهم شانه یخ زده این است که حرکات فعال و غیر فعال شانه هر دو به شدت مختل می‌شوند، یعنی بیمار حتی قادر به تکان دادن دست خود نیست و حتی با کمک پزشک نیز این حرکت انجام‌پذیر نیست و درد زیادی دارد.
وی خاطر نشان کرد:در بسیاری از موارد، تصویربرداری با رادیولوژی ساده کافی است، اما در بررسی‌های دقیق‌تر، مانند‌ام آر آی (MRI)، ممکن است مشکلات دیگری مانند پارگی تاندون‌ها مشاهده شود.
متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، تصریح کرد: درمان شانه یخ زده در ابتدا شامل دارو‌های ضدالتهاب و فیزیوتراپی است.
نیک بخت ادامه داد: در مراحل بعدی، تمرینات تقویتی برای افزایش قدرت عضلات و بهبود دامنه حرکتی انجام می‌شود، این بیماری معمولاً خودمحدود است و در بیشتر موارد نیازی به جراحی نیست، مگر اینکه به درمان‌های غیرجراحی پاسخ ندهد یا پارگی کامل تاندون‌های عضلات رخ دهد که در این صورت جراحی ضروری خواهد بود.
وی با بیان اینکه جراحی شانه یخ زده در بیماران مبتلا به بیماری‌های تیروئید و دیابت بیشتر دیده می‌شود، عنوان کرد:درمان آن در این گروه از بیماران ممکن است دشوارتر باشد؛ همچنین، در این افراد روند بهبودی ممکن است طولانی‌تر باشد.
منبع: بهداشت نیوز