انتهای بولوار هاشمیه مشهد، پارک خورشید محل برگزاری اولین رقابت پساکرونایی رکاب‌زنان کوهستان، قهرمانی استان است.
مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ از میدان «چرخ خیاطی» شروع می‌شود! اینجا آخرین ایستگاه اتومبیل‌هایی است که برای عزیمت به طبیعت پارک خورشید، بالا آمده‌اند. انتهای بولوار هاشمیه مشهد، پارک خورشید محل برگزاری اولین رقابت پساکرونایی رکاب‌زنان کوهستان، قهرمانی استان است. رقابت‌هایی که قرار است در رشته «کراس کانتری» کلاسB بر فراز بوستان خورشید برگزار شود؛ در پیست کوهستانی که فرصت مغتنمی را پیش پای دوچرخه‌سواران استان قرار داده است تا از طبیعت بکر این منطقه به نفع ورزش استفاده کنند. رقابت‌هایی که مدال‌آوران آن بناست تیم منتخب کراس کانتری استان را تشکیل بدهند و رسیدن بموقع به خط پایان آن می‌تواند برایشان حکم انتخابی تیم استان را داشته باشد. ساعت ۷:۳۰ صبح آدینه ۲۱ شهریور است و آرام‌آرام میدان چرخ خیاطی پارک خورشید آماده هیجان، تکاپو و هیاهو می‌شود.
هیاهو در میدان چرخ خیاطی
«رایدر هشادال» کانادایی، شاید هم «اشهروتر» قهرمان سوئیسی کراس‌کانتری المپیک ریو! توی سر هر کدام از قهرمانان میدان بوستان خورشید نام یکی از این اسطوره‌هاست. شاید سودای هر کدامشان رسیدن به نام‌و‌نشان و افتخارات این رکاب‌زنان فاتح نام‌و‌نشان‌هاست. رکاب‌زنان در میدان چرخ‌خیاطی گرد هم می‌آیند. آرام‌آرام بر شمارشان افزوده می‌شود. در میان دوچرخه‌سواران، چهره‌های جوان و بعضا نوجوان هم به چشم می‌خورد. گویی قرار است رقابت‌ها در ۳ دسته بزرگ‌سالان، جوانان و نوجوانان برگزار شود.
برخی با پیراهن‌ها و شورت رکاب‌زنی متحد‌الشکل به میدان می‌آیند و برخی لباس ملی به تن می‌کنند تا نشان دهند جایی از کارنامه‌شان حضور در تیم ملی رده‌های پایه یا بزرگ‌سال بوده است. مسئولان برگزاری مسابقات هم در تکاپو هستند تا رکاب‌زنان را یکی پس از دیگری با اتومبیل‌های ویژه‌ای را که اجازه ورود به محدوده مسابقه دارند تا خط استارت ببرند. برخی خودشان پا‌به‌رکاب می‌شوند و تا خط استارت می‌روند و برخی دیگر با اتومبیل بالا می‌روند. مسیر پر‌پیچ‌و‌خم و پُر‌از‌سنگلاخی که قرار است تا دقایقی بعد آوردگاه جنگ سرعت و قدرت اربابان دوچرخه شود.
۴ کیلومتر، ۵ بار؛ یک قهرمان
با بالاآمدن خورشید بر فراز آسمان، طبیعت بکر بوستان خورشید دیدنی‌تر می‌شود. رکاب‌زنان به نقطه آغاز رسیدند و شهر زیر پایشان است. عوامل با ماسک و بی‌ماسک تلاش می‌کنند برای برگزاری رقابت‌ها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، بهترین‌ها را فراهم کنند. احمدی قطبی، مسئول برگزاری، بلندگو‌به‌دست میانه میدان ایستاده و تمام عبور‌ها را زیر‌نظر دارد. رکاب‌زنان فریمانی گرد هم جمع می‌شوند و حلقه اتحادشان را با فریا‌د «فریمان، شهر دوچرخه ایران»، تشکیل می‌دهند. کرونا شیوه شروع رقابت را تغییر داده است و بر اساس توضیحات قطبی، رکاب‌زنان با فاصله سی‌ثانیه‌ای از خط شروع، استارت می‌زنند؛ استارت برای طی مسیر چهارکیلومتری که باید ۵ بار انجام شود، ۲۰ کیلومتر تلاش برای رسیدن به موفقیت.
داور پرچم‌به دست جلو رکاب‌زنانی که به خط در صف پشت‌به‌پشت‌هم ایستاده‌اند، قرار دارد. کرنومتر زده می‌شود و با فرمان داور عبارت «رو» از پشت بلندگو به صدا در‌می‌آید. رکابزن اول استارت می‌زند و صدای تشویق‌ها به آسمان می‌رود. از اینجا به بعد مسیر حرکت رکاب‌زنان باید کاملا خالی از اتومبیل، رکابزن اضافی و هر گونه افراد دیگر باشد. در طول مسیر داورانی قرار دارند که درستی کار، تایمر و جلوگیری از تقلب را نظاره می‌کنند.
۷۴ نفر و یک انگیزه
۷۴ رکابزن در ۳ دسته سنی نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان بالای کوه هستند. ایرج فخارزاده، رئیس هیئت دوچرخه‌سواری مشهد، درباره این ۷۴ نفر گفت: این نفرات از ۳ شهرستان قوچان، نیشابور و فریمان هستند. از میان این ۷۴ نفر، ۴۵ نفر دوچرخه‌سواران مشهدی هستند.
فخارزاده اهداف برگزاری این رقابت‌ها را که اولین مسابقات پساکرونایی است، این‌گونه عنوان کرد: متأسفانه به‌خاطر کرونا از برنامه عقب هستیم، اما سعی کردیم رکاب‌زنانمان را آماده نگه داریم. امسال به‌دنبال آن هستیم که کوهستانمان را قوی کنیم، چرا‌که در این ماده پتانسیل‌های بسیار خوبی داریم، اما متأسفانه جایگاه خوبی در کشور نداریم و باید به این جایگاه برسیم. وی افزود: مسابقات کوهستان را در ۳ رده A، B و C برنامه‌ریزی کردیم و خروجی آن تیم استان خواهد بود تا روی رکاب‌زنان آماده‌تر سرمایه‌گذاری کنیم و تیم خوبی را برای رقابت‌های قهرمانی کشور داشته باشیم.
بوستان خورشید پیش از‌این هم میزبان رکاب‌زنی دوچرخه‌سواران کوهستان بوده است، اما رئیس هیئت دوچرخه‌سواری مشهد تفاوت این دوره را این‌چنین بیان کرد: چندین دوره پیش‌از‌این در بوستان خورشید برگزار کرده و امسال سعی کردیم حرفه‌ای‌تر مسابقات را برگزار کنیم.
۵ پیچ تا خوشبختی
رکاب‌زنان پیچ آخر از دور آخر را نیمه‌جان می‌گذرانند. برخی‌هایشان دیگر به ساق پایشان نایی نمانده است و انگیزه رسیدن به خط پایان، آن‌ها را جنگجویانه روی رکاب بالاوپایین می‌برد. نفس می‌زنند و برخی‌هایشان برای قدرت‌گرفتن، فریاد‌های منقطع سر می‌دهند. خط پایان پُر از هیاهوی رکاب‌زنان دیگر و بعضا خانواده‌هایی است که خود را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به محل می‌رسانند و دوربین گوشی‌های موبایلشان روشن است. پدر‌و‌مادری که برای تماشای رسیدن فرزندشان به خط شروع خوشبختی آمدند یا رفقایی که از خواب صبح جمعه برای دوستشان زدند تا او را با فریاد‌های «برو، برو، برو...» خود تهییج کنند. در رده بزرگ‌سالان حامد حسن‌پور پیش از سایرین به نقطه پایان می‌رسد تا بیشترین سوت و کف و دست برای او باشد. رضا سهرابی‌فر و محمدرضا میریزدی نفرات بعدی هستند.
در دسته جوانان هم رقابت داغ است. امیرحسین ابراهیم‌پور نفر اول، سعید حسین‌پور نفر دوم و سینا نادمی نفر سوم، خودشان را به خط پایان می‌رسانند. در دسته نوجوانان نیز سهیل عباسیان، کوروش قراگزلو و مهرداد لسانی به‌ترتیب به‌عنوان نفرات اول تا سوم از خط عبور می‌کنند. رکاب‌زنان عرق می‌گیرند و داوران کرونومترهایشان را خاموش می‌کنند. آفتاب تابستانی بر فرق سر خورشید می‌تابد و اولین رقابت رکاب‌زنان کوهستان در آخرین روز‌های تابستان۹۹ به انتها می‌رسد. اما آن‌طور که مسئولان می‌گویند، این رکاب‌ها باید دست‌کم ۳ بار دیگر تا پایان سال جاری زده شود تا چهره بهترین‌ها و تیم منتخب مشخص شود.