ایران از نظر جراحی بینی، در صدر کشور‌های جهان قرار دارد. حداقل سن این جراحی در زنان ۱۶سال و در مردان ۱۸سال اعلام شده است.
تکتم جاوید | شهرآرانیوز؛ سن‌وسالی ندارد، اما در کار‌های زیبایی، پیر تجربه است که بی‌منت آن را دراختیار دیگران می‌گذارد. از جراحی بینی تا بوتاکس پیشانی و چانه، تزریق لب و ساکشن شکم، هرکدام را به قول خودش اراده کرده، انجام داده است، اما خواسته‌هایش تمامی ندارد؛ چون به قول خودش: «هرروز یک روش جدید میاد که آدم رو برای خوشگل‌تر شدن وسوسه می‌کنه.» هیچ عاملی هم محدودش نمی‌کند، نه هزینه جراحی و نه بعد مسافت؛ چراکه برای ساکشن و جراحی بینی حتی تا تهران هم رفته است.
آمار‌های دقیقی از میزان تمایل و انجام عمل‌های جراحی در ایران و جهان وجود ندارد، اما همان قبلی‌ها هم نشان می‌دهد که تمایل همه مردم دنیا به جراحی‌ها و اعمال زیبایی در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش پیدا کرده است. ایرانی‌ها هم مانند سایر مردم جهان و شاید حریص‌تر، سال‌هاست به تغییر در چهره و اندام خود گرایش پیدا کرده‌اند، به‌طوری‌که اکنون جراحان زیبایی از پرمشغله‌ترین پزشکان هستند و مطب‌های آنان، از شلوغ‌ترین و پرمخاطب‌ترین مراکز درمانی است.
اما آنچه متقاضیان این عمل‌ها دربرابر آن بی‌توجه هستند، آسیب‌هایی است که در درازمدت، متحمل خواهند شد. همزمان با شیوع بیماری کرونا در بسیاری از کشور‌های جهان انجام عمل‌های غیرضروری از جمله جراحی‌های زیبایی نه تنها کاهش یافت که حتی ممنوع نیز شد، اما آنطور که نایب رئیس انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران گفته جراحی‌های زیبایی از هفته پیش با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی در کشور آغاز شده است. همین موضوع بهانه‌ای شد تا در خطوط پیش‌رو به آسیب‌هایی بپردازیم که این عمل‌های بعضا غیرضروری ممکن است برای افراد به ارمغان بیاورد.
ماندگاری ژنتیکی را در نسل بعد ببینید
به‌طورکلی همه افراد به زیباتر بودن علاقه دارند و گاه اصرار می‌ورزند؛ به همین دلیل دانشمندان سال‌هاست به‌دنبال آن هستند که بدانند آیا ژن‌های خاصی وجود دارند که زیبایی در افراد را تعریف می‌کنند، شاید بتوان آن را برای نسل‌های آینده دستکاری کرد: «دانش ما از زیبایی چندان زیاد نیست؛ چراکه عوامل زیادی ازقبیل سابقه خانوادگی، محیط پرورش، تغذیه و امکانات رفاهی بر زیبایی افراد اثر می‌گذارند. اما آنچه امروز زنان و مردان انجام می‌دهند تا زیباتر به نظر بیایند، تاثیری بر تغییر ژن آن‌ها نمی‌گذارد.» این جمله را دکتر مجید مجرد، دکتری تخصصی ژنتیک پزشکی، می‌گوید و اضافه می‌کند: حقیقت این است که جراحی‌های زیبایی تاثیری بر ژنتیک و وراثت فرد نمی‌گذارند و همه این عمل‌ها تغییرات شکلی و بیرونی هستند.
وی با اشاره به افرادی که تعداد زیادی عمل جراحی زیبایی انجام داده‌اند، تاکید می‌کند: من به این دسته از افراد می‌گویم درست است که ظاهر خود را تغییر داده و آدم دیگری شده‌اید، اما درون شما همان فرد قبلی باقی مانده و کافی است فرزندی بیاورید تا ماندگاری ژنتیک را حتی در نسل‌های بعدی خود ببینید. اینکه ما زیبا هستیم یا نقصی در اعضای خود داریم، محصول وراثت ماست و ما بدون هیچ تغییری، انتقال‌دهنده این ژن‌ها هستیم.
اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای؛ نتیجه احساس حقارت
جراحی زیبایی یکی از آخرین تلاش‌های بشر برای خلق زیبایی است که برای تغییر دادن ظاهر آسیب و جراحت یا بدشکلی‌های مادرزادی و ارثی، برای بسیاری از افراد، عامل بهبود کیفیت زندگی بوده است. اما اغلب آن‌هایی که عمل زیبایی انجام داده‌اند یا قصد انجام آن را دارند و ظاهر نامناسبی هم ندارند، در توجیه علت، از کمبود اعتمادبه‌نفسی می‌گویند که به‌دنبال یک نقص خیالی، گریبان‌گیرشان شده است. از دیدگاه روان‌شناسان، مسائل روحی و روانی به‌شدت در امر جراحی‌های زیبایی دخیل است.
محسن، جوان بیست‌وسه‌ساله‌ای است که شش ماه پیش به اصرار خانواده‌اش به روان‌شناس مراجعه و دلیل آن را اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای اعلام کرد. اینکه روز‌ها و شب‌های متوالی در اتاقش می‌نشست و فقط بازی می‌کرد، خودش و دیگران را کلافه کرده بود. هیچ دوست صمیمی نداشت و کلاس‌های دانشگاه را یکی‌درمیان شرکت می‌کرد، به‌طوری‌که ترم گذشته مشروط شد. جلسات مشاوره تا جایی پیش رفت که مشخص شد محسن از فرم گوش‌هایش ناراضی است و با یک عزت نفس کاملا خردشده و احساس شدید حقارت، از حضور در جمع فراری است. دیدار با روان‌شناس خیلی زود خاتمه پیدا کرد، زیرا عمل جراحی زیبایی، مشکل ظاهری‌اش را برطرف کرد و او را به کلاس درس، کار و زندگی عادی برگرداند.
همه عمل‌های زیبایی، تغییر چهره و اندام، مضر نیستند. وقتی یک نفر با شکل یک عضو یا بخشی از بدنش مشکل دارد، به‌خصوص درصورتی‌که دغدغه ذهنی‌اش شده، عزت نفسش را از دست داده و روابطش با دیگران را محدود کرده است، با عمل جراحی می‌تواند به زندگی عادی برگردد و مانند یک فرد عادی در جامعه حضور پیدا کند. شاید آن عمل جراحی از دید ما ضروری به نظر نرسد، اما شاید نقصی بوده که فرد سال‌ها به‌خاطرش ازسوی دیگران تحقیر شده است.
الهام اعلمی‌دوست در جایگاه یک روان‌شناس بالینی، آدم‌های جامعه را به دو دسته طبقه‌بندی می‌کند: «یک دسته که زندگی طبیعی دارند و از ظاهر خود نگرانی ندارند، اما با وسوسه اطرافیان و از جنبه گرایش به مُد به انجام چنین کارهایی علاقه پیدا می‌کنند. درواقع دیگران هستند که در آن‌ها، احساس نیاز ایجاد کرده‌اند؛ از خانواده گرفته تا تبلیغات رسانه‌ها. این دسته اغلب قشر مرفه‌تر جامعه هستند و چنین کارهایی، زیان اقتصادی چندانی هم برایشان به‌دنبال ندارد.»
به‌دنبال معنا در زندگی تهی
ذهنیت ما این است که بیشتر، جوان‌تر‌ها به جراحی‌های زیبایی گرایش دارند، اما کافی است ساعتی در مطب یک جراح زیبایی یا درمانگاه‌های پوست و مو بنشینید. حضور خانم‌ها و آقایانی با سنین بیشتر از ۵۰ سال تصور شما را تغییر می‌دهد. مهری یکی از آن‌هاست که به همراه دوستش برای تزریق ژل و رفع غبغب به مطب یکی از پزشکان آمده است و توجیهش برای انجام این کار، حفظ جوانی است. او می‌گوید: به چهره‌ام نمی‌خورد که پنجاه‌وشش‌ساله باشم. هنوز نه عروس دارم، نه داماد؛ به‌خاطر همین عمل زیبایی می‌کنم که جوان بمانم.
اعلمی‌دوست دسته دیگر را افرادی می‌داند که نزدیکان آن‌ها گرایشی به این رفتار‌ها ندارند و از نظر مالی هم تامین هزینه برایشان آسان نیست، اما بازهم به این کار‌ها تمایل دارند: «در این دسته، ریشه‌های روانی اهمیت دارد. احساس بی‌معنایی، بزرگ‌ترین بهانه این افراد است. این دسته، هدف مشخصی در زندگی ندارند؛ به‌ویژه هنگامی که به سن جوانی یا میان‌سالی می‌رسند. در این سنین نیاز داریم که تعریف مثبتی از زندگی خود داشته باشیم. وقتی فرد نمی‌تواند به خودش امید بدهد که زندگی موثری داشته است، به‌دنبال بهانه‌ای می‌گردد که همیشه جوان و زیبا و شایسته تحسین اطرافیان باشد. اما ایراد عمل‌های جراحی این است که مانند یک مسکن، موقتی عمل می‌کنند.»
این روان‌شناس خانواده به یک اضطراب عمیقِ وجودی در آدم‌ها اشاره می‌کند که باعث می‌شود تمایل به محبوبیت در آن‌ها زنده بماند. وی می‌گوید: بعضی با فعالیت‌هایی همچون موفق بودن در شغل، تحصیلات عالی، انجام کار‌های انسان‌دوستانه و... چنین حسی را تجربه و این تحسین و تمجید را دریافت می‌کنند، اما برخی به تغییر ظاهر خود روی می‌آورند. جراحی زیبایی می‌تواند سرپوشی روی آشفتگی‌های روانی و درونی فرد بگذارد و آن‌ها را به شکل موقت پنهان کند، به این شرط که آن جراحی، موفقیت‌آمیز و بدون عارضه باشد. درصورتی‌که عارضه‌ای پیدا کند، تمام زندگی فرد را نابود می‌کند و چنین فردی هرگز به زندگی عادی برنمی‌گردد.
دغدغه وسواس‌گونه یا اعتمادبه‌نفس کاذب
او همچنین به آسیب‌های دیگری می‌پردازد که جراحی‌های زیبایی برای افراد پدید می‌آورد و توضیح می‌دهد: مهم‌ترین آسیب این جراحی‌ها این است که برای بیشتر افراد تبدیل به یک دغدغه ذهنی یا وسواس فکری می‌شود. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افرادی که جراحی می‌کنند، با وجود یک یا چند عمل هنوز تصور می‌کنند زیبا نیستند.
این روان‌شناس خانواده ازسوی دیگر به رفتار‌های متناقض دسته‌ای دیگر از عاشقان جراحی‌های زیبایی اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی افراد هم هستند که با این جراحی‌ها احساس زیبا شدن افراطی پیدا می‌کنند، به‌طوری‌که حس متفاوت بودن از اطرافیان خود دارند و با اعتمادبه‌نفس کاذب فکر می‌کنند زندگی فعلی و آدم‌های کنونی در حد و شأن آن‌ها نیستند و لایق شغل، همسر و زندگی بهتری‌اند. در این دسته از افراد، اغلب طلاق یا تغییر ناگهانی در مسیر زندگی دیده می‌شود.
بسیاری از افراد را باید قبل از انجام جراحی زیبایی، یک مشاور بررسی کند، زیرا مسائل روانی زیادی می‌تواند زمینه‌ساز این تمایلات افراطی شود. اعلمی‌دوست به‌عنوان نمونه، به اختلالی همچون خودزشت‌پنداری یا بدریخت‌انگاری به‌ویژه در صورت اشاره می‌کند و می‌گوید: وجود این اختلال باعث می‌شود هرچه جراحی کنیم، از خودمان راضی نباشیم. افرادی که بیش از چهار یا پنج عمل جراحی زیبایی انجام داده‌اند، اغلب از این دسته هستند. وظیفه جراح یا اطرافیان این است که فرد را به روان‌پزشک یا روان‌شناس ارجاع بدهند. به‌گفته وی، نقش مداخلات روان‌درمانی در کاهش جراحی‌های زیبایی، بسیار موثر است که همچنان به‌دلیل عوامل مادی، نادیده گرفته می‌شود.
بلوند‌های اروپایی در شهر ما چه می‌کنند؟
تصاویر شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه اینستاگرام نشان‌دهنده هویت فعلیِ بخش زیادی از جامعه جوان امروزی است. از این صفحه به آن صفحه همه بینی و لب‌هایی شبیه به‌هم دارند، دندان‌های لمینت‌شده، مو‌های بلوند، مژه‌های پرپشت و ناخن‌های بلند. حتی فرم ژست گرفتن در عکس‌ها و لبخند زدن‌هایشان هم شبیه به‌هم است. هم‌اکنون در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که دیگر نمی‌توان اختلاف زیادی بین چهره‌ها پیدا کرد و همه درحال یکدست شدن هستند.
آسیب‌های هویتی جامعه؛ یکی از عوارض بیرونی جراحی‌های زیبایی
مهناز امیرپور به‌عنوان یک جامعه‌شناس از پدیده‌ای به نام «مدیریت بدن» حرف می‌زند که چند سالی است در کشور و به‌خصوص شهر‌های بزرگ رواج پیدا کرده است و می‌گوید: به خیابان که قدم می‌گذارید، زنان و مردانی را می‌بینید که چهره‌هایی شبیه به‌هم دارند. گونه‌های برجسته، بینی نوک‌تیز و روبه‌بالا، ابرو‌های تاتوشده، لب‌های تزریق‌شده و پیکرتراشی مواردی است که هیچ تناسبی با فرهنگ جامعه ما ندارد و افراد حاضرند مبالغ هنگفتی را هم برای آن پرداخت کنند.
«هربرت مارکوزه» می‌گوید: صنایع فرهنگی به‌صورت ایده‌های بسته‌بندی‌شده در اختیار شهروندان قرار می‌گیرد و آن‌ها را یکدست و یکنواخت به هم شبیه کرده است. امیرپور به نکته مهمی درباره تعلق خاطر شهروندان به شهر‌ها اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: مسئله این است که ساختار شهری کنونی، هویت جدیدی به افراد اعم از زنان و مردان داده که سبب شده است ارزش‌های رفتاری و معنوی‌شان تغییر کند و تنها زمانی که فرد دارای چهره زیبا و جراحی‌کرده و اندامی تراشیده‌شده است، ازسوی دوستان و همسالان مورد پذیرش اجتماعی قرار گیرد. به عبارتی افراد برای قدم نهادن به جامعه دچار وسواس شده‌اند که آن‌ها را به‌سوی تغییر در ظاهر می‌کشاند؛ باتلاقی که دست و پا زدن در آن، باعث فرورفتن بیشتر می‌شود.
سلب آرامش با قدم گذاشتن در شهر
تبلیغات رسانه‌ای هم که در این اوضاع‌واحوال، آب به آسیاب جراحی‌های زیبایی می‌ریزند. مشاهده زنان و مردان زیبا یا جوانانی با اندام ورزشکاری و خوش‌پوش در ایجاد بحران در هویت فردی و اجتماعی افراد موثر است. این جامعه‌شناس بر این نکته هم تاکید می‌کند که: به تبع این شرایط در شهر‌ها افراد احساس امنیت خود را از دست داده، دچار دغدغه‌هایی می‌شوند که تظاهرگرایی را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد، به‌طوری‌که به محض ورود به اجتماع، آرامش از آن‌ها سلب می‌شود.
امیرپور در بخش دیگری از توضیحاتش یادآوری می‌کند: مشاهده چهره‌های یکدست، افراد را خسته می‌کند، زیرا شهر یک موجود زنده است و قرار نیست همه محلات، مناطق و آدم‌های آن شبیه یکدیگر باشند. شهر را باید یک موجود زنده درنظر گرفت که هر هسته آن، ویژگی‌های خاص و متفاوتی در شکل‌وشمایل با دیگر هسته‌ها دارد. توجه به مرز‌های اجتماعی در شهر‌ها از نکات هویتی آن بوده است و مناطق کم‌برخوردار و برخوردار هرکدام دارای ویژگی‌های مجزا از یکدیگر در شکل‌وشمایل لباس پوشیدن، نحوه مصرف و سبک زندگی هستند، اما اکنون در همه نقاط، تصاویر افراد و شهروندان رو به یکنواختی است.
در مقابلِ جراحی‌های زیبایی و گرایش مردم به آن‌ها نمی‌توان ایستاد. این جمله را امیرپور در خاتمه سخنانش، با اظهار تاسف می‌گوید و یادآوری می‌کند: تبلیغات رسانه‌ای، فعال‌تر از آموزش‌های فرهنگی و نهادینه‌سازی ما عمل می‌کنند و تا زمانی که به جوانان، زنان و مردان شهر و کشور هویت داده نشود، افراد خود را فقط در ملاک زیبایی بیرونی تجسم خواهند کرد.
جراحی زیبایی در ایران به روایت آمار
- سال ۱۳۳۴، انجمن پلاستیک و زیبایی ایران تاسیس شده. در حال حاضر پس از ترکیه در میان کشور‌های منطقه، بالاترین آمار جراحی را داریم.
- به واسطه انجام جراحی‌های زیبایی در کلینیک‌های محدود، آمار دقیقی وجود ندارد، اما سالانه ۲۰ تا ۳۰ هزار جراحی زیبایی در کشور انجام می‌شود.
- از مجموع جراحی‌های زیبایی ۶۰ درصد، مربوط به پلاستیک بینی است.
- ۴/ ۸۶ درصد تقاضا برای عمل‌های زیبایی مربوط به زنان است و باقی مربوط به مردان است.
- ایران از نظر جراحی بینی، در صدر کشور‌های جهان قرار دارد. حداقل سن این جراحی در زنان، ۱۶سال و در مردان، ۱۸سال اعلام شده است.
- هرسال ۵درصد به تقاضا برای انواع عمل‌های جراحی زیبایی در سراسر جهان اضافه می‌شود.
- حدود ۱۰ تا ۱۷ درصد عوارض جراحی‌های زیبایی، پیش بینی پذیر و بقیه ناخواسته هستند.
- ۷ عمل جراحی زیبایی محبوب شامل بینی، جراحی پلک، لیزر پوست، کاشت مو، لیفت گردن، لیفت صورت و لیفت بازوست.
میانگین تعرفه رایج‌ترین عمل‌های زیبایی در ایران
- جراحی بینی ۲۰-۵ میلیون تومان
- جراحی زیبایی پلک ۶- ۵/ ۱ میلیون تومان
- جراحی زیبایی گوش ۱۰-۳ میلیون تومان
- جراحی زیبایی شکم ۲۵-۵ میلیون تومان
- اصلاح چانه ۵-۲ میلیون تومان
- برجسته‌سازی گونه ۶- ۵/ ۱ میلیون تومان
- کشیدن صورت ۱۲-۵ میلیون تومان
- لاغری به روش لیپوماتیک ۱۰-۵ میلیون تومان
- لاغری به روش ابدومینوپلاستی ۱۵-۵ میلیون تومان
- جراحی حنجره یا زیبایی صدا ۸- ۳ میلیون تومان
- چال خنده ۱- ۵/ ۰ میلیون تومان
- تزریق بوتاکس ۵/ ۱- ۵/ ۰ میلیون تومان
- بالا بردن ابرو و پیشانی ۶-۴ میلیون تومان
- تزریق ژل و چربی کل صورت ۵-۴ میلیون تومان
سیکس‌پک در سیکس ساعت
پا به دنیای جراحی زیبایی که بگذارید، با انبوهی از دست‌کاری‌ها و تغییرات روبه‌رو می‌شوید که گاهی شما را به خنده می‌اندازند و بعد از خودتان می‌پرسید که آیا واقعا چنین مشکلی، دغدغه افرادی در همین جامعه خودمان است و پاسخ این است که بله و حجم همین متقاضیان باعث شده است که پزشکان کم‌انصاف، گاهی جراحی‌های درمانی را به‌جای زیبایی رواج دهند و با آن درآمدزایی کنند. بعضی از جالب‌ترین جراحی‌ها به این شرح هستند:
سیکس‌پک
سیکس‌پک یا شکم شش‌تکه، چاره‌اش، تمرین‌های شدید ورزشی و رژیم غذایی سفت و سخت نیست. این جراحی حدود ٦ساعت زمان می‌برد و دوره نقاهت و خطر‌های احتمالی بعد از آن، زیاد است.
کاشت موی بدن
کاشت مو تنها مربوط به موی سر و صورت نیست. مردان زیادی متقاضی پرمو شدن در ناحیه سینه و شکم خود هستند. جراحان زیبایی برای این کار هم آمادگی دارند.
دستکاری لثه
جراحان پلاستیک برای تغییر شکل خنده شما هم روشی دارند. آن‌ها ماهیچه‌های بالابرنده لب را از کار می‌اندازند و برای جلوگیری از تماس مجدد ماهیچه‌ها با یکدیگر، فضایی ایجاد می‌کنند.
لیفت لب
در عمل بالا کشیدن لب‌ها، فاصله بین بینی و لب بالایی فرد کم می‌شود. عمل لیفت لب به این صورت است که یک ردیف از پوست از زیر بینی برداشته می‌شود و روند ترمیم و جوش خوردن آن بین ۷ تا ۱۰روز طول می‌کشد.
تغییر شکل ناف
این عمل از دیگر جراحی‌های عجیب زیبایی است که خیلی کم انجام می‌شود، اما به‌هرحال متقاضیان خودش را دارد. آمبلیکوپلاستی به جراحی تغییرشکل ناف گفته می‌شود که دردناک است و دوره نقاهت طولانی دارد.
بزرگ کردن ماهیچه پشت ساق پا
آن‌هایی که دوست دارند ساق پای پهن و پری داشته باشند، باید به متخصص این کار مراجعه کنند. پزشک با استفاده از بافت‌های سیلیکونی، ساق پا‌ها را به اندازه دلخواه می‌رساند.
کوتاه کردن انگشتان پا
متقارن و زیبا کردن انگشتان پا برای برخی خانم‌ها دغدغه شده است. پزشکان متخصص زیبایی برای این مشکل هم راه‌حلی پیدا کرده‌اند، آن‌هم تزریق ژل و بوتاکس به انگشتان است.
تغییر را که می‌بینی، به جراحی دیگر راضی می‌شوی
ابرو‌ها را بلیدینگ، بینی را رینوپلاستی و شکم را لیپولیز کرده است. اصرار دارد که همه را با نام پزشکی اش بگوید و به آن‌ها افتخار می‌کند. البته هنوز تمام نشده است و یکی یکی برایم می‌شمارد: «پیشانی و کنار چشم‌ها و چانه ام را چند سال بوتاکس زدم، اما بازهم از چهره خودم راضی نبودم؛ برای همین سال گذشته پوست صورتم را لیفت کردم. عمل با بی حسی موضعی همراه بود. خودم شاهد برش زدن و کنار گذاشتن تکه‌های پوستم بودم. برای هرکدام از عمل هایم، روز‌ها و گاهی هفته‌ها خواب نداشتم. فقط راه می‌رفتم و ناله می‌کردم. اما خودم را که در آیینه می‌دیدم، لذت می‌بردم.»
سمانه بعد از بار‌ها جراحی کردن، تجربیات فراوان و یک نظریه هم دارد: «جراحی‌های زیبایی به شدت دردناک و گاهی خطرناک هستند، اما همین که بعد از عمل، خودت را می‌بینی که چقدر تغییر کرده ای، برای یک جراحی دیگر راضی می‌شوی.»
صحبت که به اینجا می‌رسد، دفاع تمام قد از جراحی‌های زیبایی را کنار می‌گذارد و از عوارضی می‌گوید که برایش باقی مانده است. خط جراحی دور صورتش کاملا محو نشده است؛ برای همین باید موهایش را طوری شانه بزند که روی آن‌ها را بگیرد. بینی اش هم گرفتگی دارد و زمستان‌ها برای تنفس، دچار مشکل می‌شود. هنوز نمی‌داند برنامه آینده اش برای جراحی چیست، اما مطمئن است که برای پنهان کردن سن وسالش، بازهم به سراغ عمل‌های جراحی خواهد رفت.
۵۰ میلیون تومان پول بی زبان را دور ریختم
با ۷۰ کیلو اضافه وزن نمی‌توانست جلوی شکمش را بگیرد و حوصله ورزش کردن هم نداشت؛ برای همین فکروذکرش شده بود عمل جراحی. هرکس می‌پرسید چرا لاغر نمی‌کنی، جوابش این بود که: «دکتر خوب پیدا کردم، قراره پیکرتراشی کنم.» صحبت‌های دکتر و دیدن تصویر عمل هایش در کانال تلگرام و پیج اینستاگرام، متقاعدش کرده بود که برداشتن این همه چربی کاری ندارد و به زودی به یک بانوی «تراشیده و قلمی» تبدیل خواهد شد.
عاطفه از خوشحالی رفتن به اتاق عمل و گریه‌های بعد از آن، می‌گوید: روزی که با پای خودم به اتاق عمل رفتم، فقط به زن جوان خوش اندامی فکر می‌کردم که قرار است از هفته بعد، لباس‌های زیبا بپوشد و در مهمانی‌ها چشم همه را دربیاورد، ولی نزدیک بود جان بدهم.
عاطفه را از اتاق عمل به ریکاوری آوردند و پزشکان خسته راهی خانه شدند، اما ساعتی بعد خبر رسید که او به کما رفته است. مشکل از داروی بیهوشی بود و ظاهرا یک آمبولی کوچک هم داشت. سه روز در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود تااینکه دعا‌های خانواده اش مستجاب شد و به هوش آمد. اما دردهایش تازه شروع شده بود: «سختی عمل‌های جراحی زیبایی این است که نمی‌گذارند درد‌ها و زخم‌ها کامل التیام پیدا کند و بقیه سختی را باید در خانه بکشی. با کلی زخم و بخیه، راهی خانه شدم و تا حد مرگ درد کشیدم. نه می‌توانستم یک قدم راه بروم و نه می‌توانستم درست بخوابم. درد‌ها با هیچ مسکنی آرام نمی‌شد. اما در جواب دیگران که هر روز و شب سرزنشم می‌کردند، اطمینان می‌دادم که به زودی همه این‌ها تمام می‌شود.»
می‌گوید: «درد‌ها که تمام نشد هیچ، یک هفته بعد شکمم هم آب آورد. دوباره رفتم سراغ دکتر. آب شکمم را کشید و برگشتم خانه. کنار یکی از ران هایم هم گوشت اضافه درآمده بود و پزشک باید آن قسمت را دوباره برمی داشت، ولی من تحمل جراحی دیگری را نداشتم. از طرف دیگر همسرم هم اجازه نداد بار دیگر بیهوش شوم.» حالا یک سال بعد از آن عمل جراحی سخت و دردناک، پاهایش نامتقارن هستند و شکمش در عین اینکه کمی کوچک‌تر شده است، ظاهر بدفرمی دارد.
عاطفه دوباره اضافه وزن پیدا کرده است. بعید نیست از گذشته هم بدتر شود؛ چون پزشکش به او گفته است در این عمل ها، چربی‌های کهنه و قدیمی برداشته می‌شوند و بدن دوباره چربی جوان و تازه را با سرعت بیشتری می‌سازد و باید همیشه رژیم بگیرد؛ کاری که او از ابتدا هم اهلش نبوده است. با ندامتی که هنوز در چهره و صدایش پیداست، می‌گوید: ۵۰ میلیون تومان پول بی زبان را دور ریختم، ظاهرم را بدفرم کردم و بهانه سرکوفت زدن به غریبه و آشنا دادم.