همه ما با بازیافت و فواید آن آشنایی داریم و می‌دانیم چیز‌هایی مثل شیشه، قوطی‌های حلبی و مقوّا را می‌توان بازیافت کرد، امّا تکلیف چیز‌های دیگری که قابل بازیافت نیستند چه می‌شود؟ آیا می‌شود کاری با آن‌ها انجام داد؟ بله، در این زمان‌ها می‌توانیم به جای بازیافت، به سراغ بازآفرینی برویم.
ریحانه صادقی | شهرآرانیوز - به فرایند تبدیل چیز‌های قدیمی و دورریز به چیز‌های به دردبخور «بازآفرینی» گفته می‌شود. در بازآفرینی، برخلاف بازیافت، موادّی تجزیه و شکسته نمی‌شوند تا با موادّ اصلی تشکیل دهنده‌ی آن‌ها دوباره چیزی ساخته شود. در بازآفرینی، هدف این است که با دست کاری چیز‌هایی که قدیمی شده اند یا دیگر آن‌ها را نمی‌خواهیم (بدون اینکه ماهیّت یا کیفیّت آن‌ها را تغییر دهیم) دوباره بتوانیم از آن‌ها استفاده کنیم. به طور مثال، قدیم تر‌ها وقتی روی آرنج کت‌ها یا زانوی شلوار‌ها پاره می‌شد، با یک پارچه‌ی زیبا آن‌ها را ترمیم می‌کردند. بازآفرینی یعنی همین که به جای دورانداختن آن کت، راهی بیابیم تا آن را دوباره قابل استفاده کنیم. در فرایند بازآفرینی فقط لازم است کمی خلّاقیّت داشته باشیم و برای انجام دادن کار‌ها آستین بالا بزنیم.
خوبی بازآفرینی در این است که هیچ محدودیّتی از بابت چیز‌هایی که می‌توان بازآفرینی کرد وجود ندارد (فرقی نمی‌کند وسایل و ظروف آشپزخانه باشد یا صندلی و میز و مبل‌های ازمدافتاده یا نوشت افزار استفاده شده، لوازم الکترونیکی خراب، چیز‌های دست دوم، کارتون‌های خالی، لوازم باغبانی، لباس‌های کهنه یا کاغذ). هر چیزی را که دیگر استفاده‌ای نداشته باشد می‌توان بازآفرینی کرد.
مزیّت‌های بازآفرینی
از طریق بازآفرینی جلو اینکه مواد و اشیای دوروبرمان وارد چرخه‌ی جهانی زباله شوند را می‌گیریم، و از این راه تأثیر مثبتی بر محیط زیست می‌گذاریم. زباله‌هایی که در محلّ دفع زباله رها می‌شوند مقدار زیادی دی اکسید کربن وارد هوا می‌کنند، و این مسئله به گرمایش کره‌ی زمین و تغییرات آب وهوایی منجر می‌شود. اگر مردم به بازآفرینی بهای بیشتری بدهند، و خرید محصولات بازآفرینی شده به یک هنجار تبدیل شود، آن وقت برای کسانی که در این کار مهارت دارند درآمدزایی خواهد شد. بازآفرینی چیز‌هایی که در زندگی روزمرّه از آن‌ها استفاده می‌کنیم یک روش صرفه جویانه و کم خطر برای راحت شدن از دست زباله هاست. در مقابل بازآفرینی، روش‌های قدیمی تری مثل بازیافت قرار دارند، که بسیار پرهزینه هستند و انرژی و منابع آبی زیادی لازم دارند. زباله‌های الکترونیکی در فرایند تجزیه، مقدار زیادی مواد شیمیایی، مانند لیتیوم و جیوه، وارد چرخه‌ی آب می‌کنند. بازآفرینی این محصولات می‌تواند از ترشّح این مواد به سفره‌های آب زیرزمینی و آلوده و مسموم شدن آب جلوگیری کند. همه‌ی ما درباره‌ی آلودگی ناشی از زباله‌های پلاستیکی می‌دانیم. فقط در چرخاب زباله‌ی اقیانوس آرام، بالغ بر ۷ میلیون تن پلاستیک وجود دارد. با بازآفرینی پلاستیک‌ها می‌توانیم جلو واردشدن آن‌ها به اقیانوس‌ها و دریا‌ها را بگیریم و جان موجودات دریایی بسیاری را نجات دهیم. از طریق بازآفرینی حتّی می‌توانیم هنرمند هم شویم. هنرمندان زیادی در سرتاسر دنیا با جمع آوری زباله‌ها و شکل دادن به آن‌ها آثار هنری منحصربه فرد و معناداری خلق می‌کنند.
منبع: Rubbish please