نگاهی به رخداد خونین ۲۳ آذر ۱۳۵۷ در مشهد که گام بلندی در پیشبرد انقلاب اسلامی در این شهر بود
سیدحسین فتاحی‌معصوم | شهرآرانیوز؛ بیست‌ودوم آذر ۱۳۵۷ بود. در آن دوران، انقلابی‌ها سعی می‌کردند با تغییر نام مکان‌هایی مانند بیمارستان‌ها، ورزشگاه‌ها و مدارس با تاریخ روز‌های خونین انقلاب، یاد آن ایام را زنده نگه‌دارند. تغییر نام بیمارستان ۶ بهمن به ۱۷ شهریور هم به همین دلیل رخ داد، اما چماقداران حکومتی این مهم را تاب نیاوردند و با ریختن به داخل بیمارستان، وارد بخش‌ها شدند و ضمن ضرب‌وجرح پزشکان و پرستاران، خسارت‌های بسیاری هم به امکانات بیمارستانی وارد آوردند. متعاقب این اهانت به محل امن بیمارستان، پزشکان آن مرکز ضمن صدور بیانیه‌ای، به اعتصابی سه‌روزه دست زدند.
متن آن بیانیه به این شرح بود: «پزشکان، کارکنان و پرستاران بیمارستان ۱۷ شهریور به‌منظور اعتراض به نبود امنیت در محیط کار خود و خطری که جان بیماران و مراجعان را تهدید می‌کرد، اعلام سه روز تحصن نمودند.» این تصمیم، بی‌درنگ با حمایت پزشکان و کارکنان مراکز پزشکی دانشگاه مشهد روبه‌رو شد و آنان را به پشتیبانی از خواست‌های برحق همکارانشان در سازمان منطقه‌ای بهداری و بهزیستی خراسان واداشت.
خبر در شهر پیچید و مردم به‌سمت خیابان کوهسنگی حرکت کردند و راهپیمایی بزرگی دربرابر بیمارستان به راه افتاد، آن‌چنان که مردم با اقتدا به علما و روحانیان، نمازجماعت ظهر و عصر را هم در خیابان اقامه کردند. فردای همان روز یعنی ۲۳ آذر مثل این حادثه در بیمارستان امام‌رضا (ع) در مشهد رخ داد و دژخیمان با حمله به بخش اطفال این بیمارستان، زیر صفحه دیگری از جنایات خود امضا زدند. این رخداد آن‌چنان مردم انقلابی را خشمگین کرد که، چون سیل خروشانی به خیابان آمدند. پس از آن دانشگاهیان به این جمع پیوستند و حلقه بزرگی از انقلابیان با محوریت پزشکان شکل گرفت. این رخداد آن‌قدر مهم بود که توانست ضربه بزرگی بر پیکره رژیم طاغوتی وارد کند، لذا آنان را مجاب به عقب نشینی کرد.
ناگفته نماند که این رخداد، دستاورد‌های بسیاری برای انقلابیان داشت، آن‌چنان که می‌توان این روز را در تقویم «روز مقاومت و هم‌بستگی‌ملی» نام‌گذاری کرد. برخی دستاورد‌های این رخداد انقلابی به شرح زیر است: «اعلام تحصن علما و مراجع مشهد در دفاع از حریم دانشگاه و بیمارستان، طولانی‌ترین تحصن تاریخ انقلاب اسلامی بود که دو هفته به طول انجامید. برای اولین‌بار در کشور، تشییع پیکر پاک شهید منفرد بر دوش پزشکان و مردم در مطبوعات داخلی و خارجی بازتاب داده شد. سخنرانی‌های افشاکننده درباره ماهیت رژیم ستمشاهی و سخنرانی روشنگرانه حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای و شهید هاشمی‌نژاد، شهیدکامیاب و سایر علما و انقلابی‌ها و دانشگاهیان ضربات سنگینی به رژیم درحال سقوط وارد کرد.
انتشار اخبار تحصن علما و مردم و پزشکان در مجامع داخلی و خارجی موجب رسوایی مزدوران حمله‌کننده و چما‌ق‌به‌دستان ستمشاهی گردید. حضور خبرنگاران خارجی در روز حمله به بیمارستان و تهیه گزارش از مجروحان و دانشجویان مجروح و انتشار آن‌ها، ددمنشی رژیم درمانده شاه را به دنیا نشان داد. هم‌بستگی روحانیان و مردم با دانشگاهیان به‌ویژه جامعه پزشکی که در تاریخ مبارزات دانشگاهیان بی‌سابقه بود.
اعلام تعطیلی مطب‌های پزشکان و پذیرش نکردن دفترچه‌های بیمه ارتشیان که دست به کشتار مردم در کشور و مشهد زده بودند. همچنین بیمارستان شاه‌رضا که پس از این حمله به نام مبارک امام‌رضا (ع) مزین شد، درکنار سایر مراکز درمانی و بیمارستان‌های قائم (عج) و ۱۷ شهریور به پایگاه مبارزه و انقلاب تبدیل شد که ضمن خدمات‌دهی به مجروحان و مردم، به سهم خود در براندازی رژیم ستمشاهی، نقش ایفا کردند.»
*استاد دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد و شاهد عینی واقعه حمله به بیمارستان امام‌رضا (ع)