استادی - مدت‌هاست که سرتاسر بولوار فلاحی و توس را به تسخیر خودشان درآورده‌اند و این خیابان‌ها را به یکی از کُلنی‌های اصلی تعمیرات خودرو در مشهد تبدیل کرده‌اند. از تعمیرات جزئی مثل برق و باتری گرفته تا صافکاری و مکانیکی‌هایی که روزانه باید احتمالاً به 15-10 خودرو سرویس بدهند و مشکلشان را حل کنند. البته حل مشکلات خودروها آن هم در شلوغ‌ترین و پرتراکم‌ترین نقاط مسکونی بهایش برای شهروندان آن دور و اطراف چیزی جز مزاحمت نیست.
خیابان و حتی پیاده‌روهای خیابان توس در قُرق تعمیرگاهها و گاراژ‌هاست و اولویت عبور و مرور در این معبر را آن‌ها مشخص می‌کنند. سنگ‌فرش‌های پیاده‌رو که به واسطه آلودگی‌های این مشاغل و تردد بی‌حساب و کتاب خودروها روی آن‌ها تا مرز نابودی پیش رفته است و هرجا را که نگاه کنید، اثری از لکه روغن و بنزین و بقیه آلاینده‌ها پیدا می‌کنید. از آن طرف هم که سد معبر بی‌داد می‌کند. مغازه‌هایشان که اغلب تا بیخ پُر از خودروهای درحال تعمیر است، بعد از آن هرخودرو مراجعه‌کننده برای تعمیر به پیاده‌رو هدایت می‌‌شود و تعمیرکارها همان وسط بساط تعمیر را عَلَم. عابرها که باید از بین خودروها ویراژ بدهند و عبور کنند یا خطرات عبور از کنار خیابان را به جان بخرند. آن‌هایی هم که کالسکه دارند و ویلچر به هیچ عنوان حق عبور ندارند. میلانی، از شهروندان این خیابان، می‌گوید: برای تعویض و ترمیم سنگ‌فرش‌های پیاده‌رو بارها به شهرداری منطقه و 137 اعلام کردیم، اما با زبان بی‌زبانی گفته‌اند تا زمانی که تعمیرگاهها از اینجا منتقل نشوند، خبری از رسیدگی نیست. در خیابان فلاحی هم دقیق همین برنامه درحال اجراست، اما با دُز پایین‌تر. رضایی از دیگر ساکنان این خیابان با اعتراض به حضور تعمیرگاهها در محدوده محل سکونتش می‌گوید: جای تعمیرگاه وسط شهر، آن هم در یک نقطه پرجمعیت و پرتردد نیست. این‌ها آسایش را از ما گرفته‌اند. عامل اصلی ترافیک در این منطقه هستند و کسی کار به کارشان ندارد.به همه این تخلفات سدمعبری، ایجاد ترافیک را هم باید اضافه کرد که دادِ مردم را درآورده است و از نگاه آن‌ها متهم ردیف اول ترافیک فلاحی و توس تعمیرگاهها هستند. اتهامی که منطقی به نظر می‌رسد. چون تعمیرگاهها معمولاً پارکینگ ندارند و همیشه بیش از ظرفیتشان خودرو پذیرش می‌کنند، قاعده‌ای منطقی می‌گوید به دلیل وجود نداشتن فضای مناسب و کافی برای پارک، خودروها به صف کشیدن در حاشیه خیابان یا حتی دوبله ایستادن مجبور می‌شوند، همین اتفاق ساده خود پایه‌گذار معضلی به نام ترافیک است که بولوار فلاحی و توس، به ویژه در ساعت‌های ابتدایی شب، با آن درگیر هستند که دوبله ایستادن‌ها مقابل تعمیرگاهها عامل مهم ایجاد آن است. اما جزو جدانشدنی تعمیرگاهها و مراکز خدمات خودرویی انواع آلودگی‌هاست و بیشترین حجم شکایت مردم از این صنف به همین موضوع برمی‌گردد. صدای ممتد و قطع نشدنی تَق‌تَق ضربه زدن به بدنه ماشین و فرزکاری و چکش‌کاری صافکاری‌ها و مکانیکی، گاز دادن و استارت زدن خودروها وصدای اگزوز، داد و بی‌دادهای وقت و بی‌وقت و استفاده از الفاظ ناشایست، همه آن چیزهایی است که مردم فلاحی و توس با ما در میان می‌گذارند. صداهایی که مدت‌هاست که سوهان روح همسایه‌های این واحدهای صنفی شده است و آرامش و آسایش روانی را از آن‌ها گرفته است.محمودنژاد که خانه‌اش درست در چند قدمی یک مکانیکی و دو صافکاری است به ما می‌گوید: ما مجبور شدیم ساعت خواب و بیداری‌مان را با ساعت کاری این‌ها تنظیم کنیم. چون یک لحظه هم از دست سروصدایشان آرامش نداریم. درست است که الان اوضاع اقتصادی خراب است و یک لقمه نان با زحمت درمی‌آید، اما ما هم حق داریم که آسایش داشته باشیم. جدای از آلودگی صوتی که بیشتر به چشم می‌آید، این واحدهای صنفی انواع آلاینده‌ها نظیر بوی بنزین، دود خودرو، ذرات رنگ یا بوی رنگ، تینر، روغن جلا، گرد و غبار و... را وارد محیط و فضا می‌کنند که در مدت زمان طولانی هم برای خودشان و هم برای شهروندانی که در واحدهای مسکونی مجاور آن‌ها زندگی می‌کنند، آسیب‌زاست. خیلی از این واحدها هم نه سپتیک دارند و نه تانکر مجزا که روغن سوخته و بقیه مواد آلاینده را داخل آن بریزند. یکی از شهروندان بولوار فلاحی در همین‌باره می‌گوید: برخی از تعویض روغن‌های منطقه، روغن سوخته‌ها و مابقی آشغال‌هایی که آغشته به مواد نفتی است، داخل جوی‌های آب می‌ریزند. موادی که نه تنها برای سلامتی شهروندان مضر هستند، بلکه نفوذشان به سیستم فاضلاب شهری و آب‌های زیرزمینی می‌تواند کل فرایند تصفیه را مختل کند.
طبق بند20 قانون شهرداری‌ها، شهرداری ملزم است جلو تمام مشاغل و کسب‌هایی را بگیرد که ایجاد مزاحمت و سروصدا می‌کنند. اتفاقی که احتمالاً سال آینده در منطقه 10 خواهد افتاد.
مدیر پروژه انتقال مشاغل مزاحم شهرداری در حدود یک ماه پیش از اختصاص دادن زمینی 5 هکتاری در حاشیه بزرگراه آزادی به این مشاغل خبر داده بود. زمینی که اردیبهشت ماه همین امسال پس از 2 سال و اندی کش و قوس با حضور اعضای شورای شهر کلنگش به زمین زده شد و اکنون در مرحله پی‌ریزی قرار دارد.
محمدرضا کلایی، شهردار مشهد، در مراسم کلنگ‌زنی این پروژه شهری قول اتمام یک‌ساله این مجموعه را داد و گفت: سقف زمانی در نظر گرفته شده برای این عملیات نهایت یک سال است و امیدواریم تا ماه رمضان سال آینده به بهره‌برداری برسد.