شهرآرانیوز - مامان نخستین ساخته بلند سینمایی آرش انیسی است که تا پیش از این در حوزه فیلم کوتاه و مستند فعالیت داشت. پروسه ساخت این فیلم، دو سال به طول انجامید. در ابتدا قرار بود بهمن کامیار تهیه‌کنندگی این فیلم را برعهده داشته باشد که این مسئولیت در انتها به مجید برزگر محول شد. گفتنی است به جز افشار، مابقی بازیگران، از چهره‌های فعال حوزه تئاتر هستند.
کارگردان: آرش انیسی
تهیه‌کننده: مجید برزگر
بازیگران: رویا افشار، امیر نوروزی، امیر شمس، رها حاجی‌زینل و عرفان ابراهیمی
داستان: فیلم درباره خانواده‌ای است که در زمان جنگ از آبادان مهاجرت می‌کنند و به این ترتیب، سه دوره از زندگی شخصیت مامان را می‌بینیم.
حمید عبدالحسینی/ سینما سینما:
مامان فیلم ساده ای ست؛ ساده از این حیث که سادگی را به عنوان جهتی برای پرداختن به چنین دستمایه ای برگزیده است. مفاهیمی که علیرغم ظاهری ساده جزو پیچیده ترین مباحث در گستره ی روابط فردی _ خانوادگی محسوب می شوند.
مامان قهرمان زخم خورده ای ست که بار ناملایمات زندگی را بر دوش می کشد و با وجود همه ی مسائل و مشکلات می کوشد وجه کنش پذیر و غیر منفعلی از خود بروز دهد.
شخصیت مامان ترکیب جالبی از سختی و مهربانی ست و این خود یکی از مشخصه های سمپاتی مخاطب با این کاراکتر است؛ هرچند که نباید از نقش غیر قابل انکار رویا افشار در برجسته سازی ویژگی های مامان در دامنه ی ابعاد روحی _ روانی و عاطفی به سادگی گذشت.
لوکیشن در مامان کارکردی ویژه دارد و به عنوان مرکز و محور وقوع اتفاقات با هر چالش شکل و فضایی متفاوت به خود می گیرد؛ گاهی پرشور و با نشاط و گاهی سرد و بی روح.
شاید در نظر گرفتن برخی تمهیدات ساختاری (بصری ، تدوین و …) می توانست مامان را از فیلمی که هست به اثری مترقی تر تبدیل کند تا جنبه های عمیق لایه های زیرین فیلم بیش از این برجسته شود. با این همه مامان در شکل کنونی نیز فیلمی شریف و سرپاست که به عنوان اولین ساخته سینمایی کارگردانش نمره قابل قبولی خواهد گرفت.
نغمه خدابخش/ سینما سینما:
مامانِ فیلم «مامان» یک مادر خاص است یک شخصیت جذاب که خصوصیات خاص خود را دارد در عین حال که حساسیت و وسواس یک مامان ایرانی را دارد با هر تلنگر و درخواستی احساساتی نمی‌شود و در برابر خواسته سه فرزند پسر خود قدرتمندانه می‌ایستد از طرفی با کوچکترین حرف و اتفاقی اشکش سرازیر شده و همچون دختر بچه ها زار می‌زند. مامان از جنگ و زندگی مشترک آسیب دیده سخت کار می‌کند و حواسش به همه جای زندگی هست او همانطور که با سرسختی در مقابل اطرافیان می ایستد مانند یک دختر بچه از لاک قرمز ذوق زده می‌شود چشمانش با گلدانی برق می‌زند و شور زندگی در چهره اش نمایان است. پسران چاره ای جز اطاعت از او را ندارند هر چند مشکل اساسی زندگی‌شان مشکلی است که به دست مامان می‌تواند باز شود و نمی‌شود چون این مامان با مامان های دیگر فرق دارد!
مامان یک فیلم جمع و جور و آبرومند و بی ادعاست و نمونه خوب و قابل قبول در اولین تجربه بلند سینماییست.
آرش انیسی قصه ساده و متفاوت از زنی را روایت می‌کند که زخمهای گذشته هنوز بر ذهن و روحش باقیست در عین حال شادابی دخترکان را دارد ایده و شخصیت پردازی کاراکتر اصلی فیلم از نکات مثبتی است که کارگردان بخوبی به آن پرداخته و بازیگری چشمگیرترین عنصریست که فیلم دارد.
