عادل نجفی | شهرآرانیوز؛ افراد در جامعه براساس جایگاه‌ها و موقعیت‌هایی که قرار می‌گیرند، برخورد‌ها و واکنش‌های مختلفی دارند. اگر تجربه زندگی و فعالیت در محیط‌های عمومی را داشته باشید، حتما با شخصیت‌های متفاوت مواجه شده اید. زندگی در یک خوابگاه یا فعالیت در یک شرکت یا مؤسسه با کادر پرسنلی پرتعداد، به خوبی می‌تواند شما را با شخصیت‌های مختلف و رویکرد‌های مختلف مواجه سازد.
کارشناسان جامعه شناسی و رفتارشناسان ضمن اشاره به تفاوت‌های شخصیتی در مواجهه با افراد، یک توصیه مشترک و عمومی نیز دارند: همواره سعی کنید با روحیه بخشندگی و مهربانی بدون چشمداشت با دیگران برخورد کنید. بسیاری از پژوهش‌ها نشان می‌دهند مهربانی با دیگران در حقیقت می‌تواند خود ما را نیز شادمان کند، و این امر با تقویت ارتباطات بین فردی و بهبود حس جمعی در یک جامعه محقق می‌شود.
از لحاظ جسمی نیز اثبات شده است که همکاری و مهربانی با دیگران بر استریاتوم که یکی از بخش زیرقشری مغز جلویی است اثرگذاری دارد. این قسمت در ارتباط با سیستم پاداش مغزی است. برای نمونه، حسی که افراد هنگام خوردن یک وعده غذایی لذیذ تجربه می‌کنند. مهربانی به طور مشخص در محیط کار نه تنها به افراد حس خوبی می‌دهد بلکه مشارکت جمعی، خلاقیت و بهره وری را به ارمغان می‌آورد. اما اگر شما هم می‌خواهید بدون ایجاد انتظار در دیگران در محیط کار خود مهربان باشید، این مطلب را دنبال کنید. اگر چه امکان فرمول نویسی برای رفتار‌های انسانی و شرایط اجتماعی وجود ندارد، جمع بندی یافته‌های پژوهشگران ۴ راهکار عمومی را در این زمینه معرفی می‌کند.
بررسی‌های ژنتیکی در کنار مطالعات جامعه شناختی نشان می‌دهند انسان‌ها از کمک کردن به یکدیگر لذت می‌برند، اما احساسات خوشایند بیشتر زمانی بروز می‌کنند که مهربانی شما از سوی دیگران دریافت شود. به عبارت دیگر، مغز اجتماعی ما باید ببیند که مهرورزی ما حتی با یک لبخند یا تشکر ساده پاسخ گرفته است تا اجازه بدهد بدون چشمداشت و فارغ از اینکه دیگران چه واکنشی نشان می‌دهند به آن‌ها محبت کنیم؛ بنابراین با استفاده از این سازوکار خدادادی، به مرزبندی روحیه مهربانی و بخشندگی خود بپردازید تا احساس فزاینده‌ای از آن داشته باشید.
به اندازه‌ای که همکار یا دوستتان به کمک احتیاج دارد با او مهربان باشید تا او نیز بتواند چنین حسی را با کمک متقابل به شما در خود ایجاد کند. برای به حداکثر رساندن بهره وری به ویژه در محیط کار، درباره احساس و دلایل خود از مهربانی در مساعدت با دیگران صحبت کنید تا این فرهنگ نهادینه شود.
محیط اجتماعی بر روحیه بخشندگی و مهربانی افراد اثرگذار است. برای نمونه، در یک محیط کاری، رفتار نیرو‌ها انعکاسی از محیط کاری خود است. خیابان‌های یک شهر را در نظر بگیرید. هرچه زباله و آلودگی بیشتری در آن مشاهده شود، ما شهروندان نیز آلودگی و زباله بیشتری تولید و پخش می‌کنیم. چنین چرخه‌ای در زمینه نیکی و مهربانی نیز وجود دارد؛ بنابراین اگر در محیط کاری خود با کمبود مهربانی و حس مشارکت مواجه هستید، سعی کنید دست کم در محدوده پیرامون خود شروع به مهرورزی کنید.
بدون تردید، با دیگران باید مهربان بود، اما ابتدا مهربانی را از خود شروع کنید. بهترین استعاره از این اصل را در یک هواپیمای در حال سقوط می‌توان مشاهده کرد. شما ابتدا باید ماسک اکسیژن و ایمنی خود را لحاظ کنید تا بتوانید به دیگران کمک کنید. با همان میزان نیکی و مهربانی که به کمک همکار نیازمند خود می‌روید، به خود نیز مهر بورزید. کاهش اضطراب، افسردگی و تنش در شما می‌توان به گسترش زنجیره مهربانی در محل کار و اجتماع کمک کند.
پژوهش‌های روان شناختی نشان می‌دهند که فعالیت افراد در حوزه‌هایی که به آن‌ها علاقه‌مند هستند نه تنها آن‌ها را خسته نمی‌کند که انرژی بخش و شادی آور نیز هست؛ بنابراین برای مهرورزی در محیط کار، دست به هر کاری نزنید تا بتوانید با شور و شوق بیشتر به خود و فعالیت‌های کاری بپردازید.
منبع: Thriveglobal.com