تعدادی از دوستان و همکاران بابک خرمدین با انتشار متنی از تصویر ایجاد شده درباره «بابک خرمدین»، کارگردان سینمای ایران در فضای مجازی، واکنش نشان دادند.
به گزارش شهرآرانیوز، تعدادی از همکاران و دوستان بابک خرمدین کارگردان سینما که چندی پیش توسط والدینش به قتل رسید، با انتشار متنی در فضای مجازی نسبت به خبرپراکنی‌ها و شایعات پیش آمده حول محور این شخصیت ایجاد شده است، انتقاد کردند.
متن منتشر شده به شرح زیر است:
«به نام خالق هستی‌بخش
ما امضاکنندگان این متن، به عنوان همکاران دانشگاهی مرحوم آقای بابک خرّم‌دین اعتراض خود را نسبت به نشر اتهاماتی علیه وی که موجب ترسیم چهره‌ای منفی از ایشان در جامعه ملتهب از مواجهه با این فاجعه شده است، اعلام می‌داریم.
ما به عنوان همکاران دانشگاهی ایشان اعلام می‌کنیم شخصیتی که از بابک خرّم‌دین می‌شناختیم انسانی متین، مودب، بی‌حاشیه، منطقی و متعهد بود. ایشان فردی اندیشمند و مدرّسی مجرّب و بسیار محبوب بود لذا هرگز در اندیشه‌مان چنین تصویری که از وی ساخته شده، جای نمی‌گیرد. در واقع نمی‌توانیم بر اساس صحبت‌های پدر ایشان، باور کنیم که این مرد محجوب دانشگاه، آن هتّاک جفاپیشه خانه و خانواده باشد. آنانی که وی را در محیط خانواده می‌شناختند نیز این تصویر را مردود می‌انگارند. مگر او به عشق خانه و خانواده ترک غربت نکرد و به وطن بازنگشت؟ پس چگونه در مخیّله آدمی می‌گنجد که او برای آزار والدین‌اش رجعت کرده باشد؟
حرف ما این است، حتّی در صورتی که به فرض محال، آنچه راجع به مرحوم خرّم‌دین ذکر شده درست باشد، باز هم اشاعه این اخبار در این حال و احوال، دونِ شان انسانی است و تنها روح آزرده این دوستِ فقید را آزرده‌تر می‌کند. چگونه به این راحتی اجازه انتشار خصوصی‌ترین مسائل زندگی آدم‌ها، آن هم برگرفته از تحقیقات مقدماتی چنین پرونده پرشبهه‌ای داده می‌شود؟ آیا جمیع مسئولان محترمی که بی‌شک با دقت در حال واشکافی ماجرا هستند، نباید حافظ این اطلاعات می‌بودند و مانعِ نشرشان می‌شدند؟ یا رسانه‌ها نباید تعهدی در این زمینه احساس می‌کردند؟
لذا با عنایت به آنچه ذکر شد، ضمن اعتراض به این شیوه خبرپراکنی که چهره‌ای منفی از این مرد خوبِ دانشگاهی در بین مردم ساخته، از آحاد جامعه ایرانی استدعا داریم با پایان دادن به قضاوت‌های زودهنگام، به آرامش روح انسانی که به دردناک‌ترین و فجیع‌ترین شکل ممکن عالم خاکی را ترک کرد، کمک کنند.
خداوند به داد همه ما برسد…
امضاکنندگان: جمعی از مدرسان دانشگاهی در رشته‌های سینما و تئاتر (به ترتیب حروف الفبا): اصغر آبگون، سعیده آجربندیان، صمد اسدالهی‌پور، مهدف اسدی، فریدالدین امامی، امیر امیری، سید رضا اورنگ، کاوه اویسی، مریم ایرانمنش، ستاره ایرانی، امیرحسین بابائی، اسماعیل براری، بهرام بهبهانی، اصغر پورهاجریان، عرفان پهلوانی، سهیلا تاروردی‌زاده، یوحنا حکیمی، رضا خانلری، آرش خدیو، مریم خواجه‌ئیان، حمید دهقان‌پور، مجید زارع زاده شادکامی، فرزانه زحلی، مریم زمانی، بهاره سپاهی، فرزانه سیمیاریی، ساره شادانلو – محمدتقی شاهرخ – بتول شاهینی – روح-انگیز شمس – نوشین شهامت – شهاب شهنام – افروز صفایی – سروش طاهری – مسعود طیبی، فریبا عابدین‌نژاد، سیامک عبدالهی، محسن فدایی باش، نوید فرح‌مرزی، فرشته فرشاد، رزیتا فیروزان، آرش قاسمی، ثریا قاسمی، محمدرضا قلی‌پور، محمدهادی قمیشی، ابوالفضل کریمی، عطاء‌الله کوپال، معصومه گنجه‌ای، محمدمهدی گورنگی، مهدی لطفیان، کبری مالمیر، فاطمه مجیدی، منصوره محمودی، پوریا مرزبان، حسن مصطفوی، رضا مقامی، مسعود ملکوتینیا، میثم ملکی‌پور، پانته‌آ منصوری، بهروز مهرعلیان، سهراب میرسپاسی، آرزو نبی‌زاده، امیرحسن ندایی، محمد نصرتی، ایمان نیک‌بین و راحله یزدانی.»
منبع: صبا