حیوانات خوش‌شانس، یا شاید بهتر باشد که بگوییم حیوانات سرسختی هم بودند که از انقراض‌هایی که زمین به چشم خود دیده است، جان سالم به در بردند و هنوز هم به حیات خود در این کره خاکی ادامه می‌دهند.
فاطمه آصفی | شهرآرانیوز؛ زمین در طول تاریخ ۴.۵ میلیاردساله خود ۵ انقراض عمده را از سر گذرانده است. آخرین و مشهورترین انقراض‌ها مربوط می‌شود به انقراض دایناسورها که همین ۶۵.۵ میلیون سال پیش رخ داد و ۷۵ درصد از کل جانداران زمین نابود شدند. با وجود این، حیوانات خوش‌شانس، یا شاید بهتر باشد که بگوییم حیوانات سرسختی هم بودند که از این انقراض‌ها جان سالم به در بردند و هنوز هم به حیات خود در این کره خاکی ادامه می‌دهند. در ادامه با برخی از این حیوانات آشنا می‌شوید.
- حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش، هم‌زمان با حیات دایناسورها، موجودی شبیه کروکودیل روی زمین وجود داشته و همراه با دایناسورها به‌عنوان بخشی از گروه «آرکوسورها» یا شاه‌خزندگان شناخته می‌شود. البته اولین تمساح حدود ۹۵ میلیون سال پیش تکامل یافته است که تمساح‌های امروزی از آن به‌وجود آمده‌اند. راستی از این به بعد هنگام مواجهه با اردک، مراقب خود باشید. چون آن‌ها و تمساح‌ها با هم ارتباط نزدیکی دارند و تنها آرکوسور‌هایی هستند که در دوران مدرن زنده مانده‌اند.
- «کاسواری»، مرگ‌بارترین پرنده جهان که به نام‌های «پرنده مهاجم» و «شترمرغ کلاه‌خودی» نیز شناخته می‌شود، از آخرین بازماندگان دایناسورهاست و این را می‌شود از پنجه و پا‌های غول‌پیکر و تاجی که روی سرش دارد، به‌راحتی فهمید. آن‌ها سومین گونه پرنده بزرگ در جهان هستند و تخم سبزرنگی دارند و شناگران ماهری هم هستند. اما چرا «کاسواری» مرگ‌بارترین پرنده جهان است؟ چون بسیار مردم‌گریز است و در صورت احساس مزاحمت، انسان را به‌طرز خطرناک و کشنده‌ای زخمی می‌کند.
- نه خزنده، نه پرنده و نه پستاندار؛ «تواتارا» شبیه هیچ‌کدام نیست! می‌پرسید چرا؟ چون ژنوم «تواتارا» ۴ درصد ژن‌های جهشی خزندگان معمولی، ۱۰ درصد ژن‌های پستانداران تخم‌گذار و کمتر از یک درصد ژن‌های پستانداران بچه‌زا مثل انسان را دارد. معمولا از «تواتارا» به‌عنوان دایناسور زنده یاد می‌کنند که اجداد مشترک آن با مار‌ها و مارمولک‌ها حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش روی زمین زندگی می‌کردند. این حیوانات می‌توانند یک قرن عمر کنند، در وضعیت آب‌وهوایی بسیار سرد دوام بیاورند، نفسشان را برای یک ساعت نگه دارند و نور را با چشم سومی که در حفره‌ای در سرشان قرار دارد، ببینند. این حیوان به‌دلیل روند تکاملی کندی که داشته (۲۴۰-۶۰ میلیون سال پیش) خط ارتباطی مستقیم با پیشینه ماست.
- برای کوسه‌ها توهین است که آن‌ها را دایناسور‌های امروزی بنامیم. چون آن‌ها سن و سال بیشتری دارند و اجدادشان حدود ۴۵۰ میلیون سال پیش به کوسه تکامل پیدا کردند. آن‌ها از زمان پرشدن دریا‌ها با «تریلوبیت‌ها»، یعنی رده‌ای منقرض‌شده از بندپاتباران که در دوران دیرینه‌زیستی وجود داشتند، از هر انقراض بزرگ جان سالم به در برده‌اند.
- آن‌ها نه فرزندان دایناسورها هستند و نه با مارمولک‌ها و پرندگان ارتباطی دارند؛ خرچنگ‌ها را می‌گوییم که اولین‌بار میلیون‌ها سال قبل از دایناسورها ظهور کردند. بیش از ۴۵۰۰ گونه خرچنگ وجود دارد. خرچنگ‌های نعل‌اسبی حدود ۴۵۰ میلیون سال پیش ظاهر شدند، اما خرچنگ‌های امروزی به دوران دایناسورها، یعنی به حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش برمی‌گردند. طول عمر خرچنگ‌ها با توجه به گونه‌شان متفاوت است. مثلا خرچنگ‌های آبی درنهایت ۸ سال عمر می‌کنند، درحالی‌که خرچنگ عنکبوتی ژاپنی ۵۰ تا ۱۰۰ سال زندگی می‌کند.