تشخیص تمساح و کروکودیل در نگاه اول

به گزارش شهرآرانیوز؛ تشخیص تمساح و کروکودیل در نگاه اول دشوار است، اما با کمی دقت می‌توان به تفاوت‌های آشکار ظاهری آن‌ها پی برد. همه تمساح‌ها و کروکودیل‌ها متعلق به کروکودیل سان‌ها هستند. بر اساس گزارشی از مجله «Pathalogo of Wildlife and Zoo Animals»، کروکودیل‌ها به ۳ گروه عمده تقسیم می‌شوند: الگیتورید (تمساح ها)، کروکودیلید (کروکودیل ها) و گاویالید (گاریال ها).

کروکودیل‌ها اجداد تکاملی یکسانی دارند. بااین حال حدود ۸۰میلیون سال پیش در دوره کرتاسه پسین، تمساح‌ها و کروکودیل‌ها مسیر تکاملی مجزایی را در پیش گرفتند. طی میلیون‌ها سال تکامل، کروکودیل‌ها و تمساح‌ها بیشترین شباهت ظاهری را به یکدیگر پیدا کردند، اما تفاوت‌های شگفت انگیزی هم دارند که به راحتی تشخیص داده می‌شوند.

در نگاه اول کروکودیل‌ها و تمساح‌ها ظاهر مشابهی دارند، اما با نگاهی دقیق‌تر می‌توان به تفاوت پوزه آن‌ها پی برد. یک روش سریع برای تشخیص کروکودیل از تمساح وجود دارد؛ به خط آرواره آن‌ها نگاه کنید. تمساح‌ها دچار جلوآمدگی دندان هستند و دندان‌های آرواره پایینی آن‌ها در آرواره بالایی مخفی شده است. از طرفی دندان‌های آرواره پایینی کروکودیل خارج از دهان در راستای آرواره بالایی قرار دارد.

تفاوت کلیدی دیگر را می‌توان در شکل سر کروکودیل و تمساح مشاهده کرد. تمساح‌ها دارای پوزه‌های گرد «U» شکل عریض و کوتاه هستند؛ درحالی که کروکودیل‌ها پوزه‌ای «V» شکل دارند. البته استثنا‌هایی مثل کروکودیل ماگر (Crocodylus paulustris) وجود دارند که دارای پوزه‌هایی گرد مشابه تمساح هستند.

کروکودیل‌ها و تمساح‌ها هردو دارای لکه‌های سیاه کوچک معروف به اندام‌های حسی پوششی (ISO) روی سرشان هستند. اندام‌های حسی به شکارچی‌ها امکان کشف تغییرات فشار آب بر اثر حرکت طعمه را می‌دهند. «ISO»‌ها را می‌توان روی سر و اطراف دهان تمساح‌ها پیدا کرد. کروکودیل‌ها تقریبا ایزو‌هایی با اندازه‌های مختلف روی بدنشان دارند. تفاوت بین تمساح و کروکودیل بیش از این هاست.

بر اساس پژوهشی که سال۲۰۱۸ در مجله «Royal Society Open Science» منتشر شد، استخوان بازوی جلویی و استخوان ران‌های عقبی تمساح‌ها کوتاه ترند. یکی از تفاوت‌های عمده بین تمساح و کروکودیل، محل سکونت آن هاست. کروکودیل‌ها دارای غده‌های شوری زبانی هستند که امکان دفع نمک اضافی را به آن‌ها می‌دهد. این توانایی امکان زندگی در محیط‌های آب شور را به آن‌ها می‌دهد.

برای مثال کروکودیل‌های آب شور استرالیایی (Crocodylus porosus) در جنگل‌های مردابی، دلتا‌ها و باتلاق‌ها زندگی می‌کنند. گرچه تمساح‌ها هم دارای غده‌های شور مشابهی هستند، این غده‌ها چندان مؤثر نیستند و تحمل تمساح در برابر آب شور را محدود می‌کنند؛ بنابراین تمساح‌ها در زیستگاه‌های آب شیرین مثل دریاچه‌ها و تالاب‌ها زندگی می‌کنند. تفاوت تحمل شوری می‌تواند دلیلی بر تفاوت توزیع جهانی تمساح‌ها و کروکودیل‌ها هم باشد. گونه‌های کروکودیل را می‌توان در آمریکا، آفریقا، آسیا و استرالیا پیدا کرد، درحالی که تمساح‌ها بیشتر در آمریکای شمالی و جنوبی زندگی می‌کنند.