به گزارش شهرآرانیوز؛ ماجرا از یک استوری شروع شد؛ از صفحه‌ای اینستاگرامی که مدعی بود شبکه تاکسی‌های بیسیم (۱۳۳ و ۱۸۳۰) در مشهد به بیماران کرونایی خدمت ارائه نمی‌کند. در این استوری آمده بود که با این شبکه‌ها تماس گرفته شده است و حاضر نشده‌اند بیمار کرونایی را به مقصد یکی از بیمارستان‌های شهر برسانند.
با علم به خطراتی که ارتباط مستقیم با بیمار کرونایی آن هم سویه دلتا دارد، متعجبانه چند سؤال را در ذهن مرور می‌کنیم. با فرض اینکه ادعای یادشده درست باشد، آیا رانندگانی که از سوار‌کردن بیمار کرونایی خودداری می‌کنند، در‌صورت ابتلای خود یا عزیزانشان، دوست دارند با رفتار مشابهی رو به رو شوند؟ آیا بهای صداقت در اظهار بیماری، باید محرومیت از دریافت خدمات باشد؟ و آیا انتشار این دست خبرها، باعث افزایش پنهان کردن بیماری از‌سوی مبتلایان نمی‌شود؟
به‌جای پیگیری ماجرا از صاحب صفحه، ترجیح دادیم در نقش بیمار کرونایی ظاهر شویم و صحت و سقم موضوع را به‌صورت مستقیم بررسی کنیم.
متاسفأنه تماس با ۱۳۳، همان پاسخی را در پی داشت که ادعا شده بود. اپراتور می‌گوید راننده‌ها حاضر نمی‌شوند بیمار کرونایی را سوار کنند. چنان قاطع صحبت می‌کند که جایی برای چانه‌زدن نمی‌ماند. تماس با اپراتور۱۸۳۰ پاسخ منطقی‌تری به همراه دارد: مسئله‌ای نیست. از‌طریق بیسیم، شرایط شما را به راننده‌ها اعلام می‌کنیم. برخی از آن‌ها قبول می‌کنند. نشانی‌تان را بگویید.
برای اطلاع از موضع سازمان تاکسیرانی شهرداری مشهد در‌قبال این موضوع، در‌حالی با جانشین مدیر روابط عمومی سازمان تماس می‌گیریم که خاطره خدمات داوطلبانه برخی تاکسیرانان در روز‌های کرونایی اخیر را مرور می‌کنیم؛ کار‌هایی مثل کمک به آمبولانس‌ها برای حمل متوفیان کرونایی و انتقال آن‌ها به آرامستان‌های شهر. مصطفی هادی‌زاده به شهرآرا می‌گوید: ما به‌عنوان سازمان تاکسیرانی برای اینکه تاکسی‌ها به بیماران کرونایی، خدمات بدهند یا ندهند، هیچ بخشنامه‌ای صادر نکرده‌ایم.
او با بیان اینکه نمی‌توان تاکسی‌ران را به ارائه خدمت ملزم کرد، به داوطلبانه‌بودن جنس کار اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: طرح‌هایی مثل «تاکسی آسمانی» که برای خدمت به نیازمندان حاشیه شهر بود و در ایام کرونا با توزیع بسته‌های معیشتی و انتقال بیماران کرونایی، رونق مضاعفی گرفت یا کمک به انتقال پیکر متوفیان کرونا به آرامستان‌های شهر، دو نمونه از این کار‌های داوطلبانه است. او اضافه می‌کند: سوی دیگر این نپذیرفتن‌های احتمالی برای جابه‌جایی مسافران بیمار، مجهز نبودن تاکسیرانان به امکانات لازم است. به بیان دیگر، اینکه برای سوار‌کردن و ارتباط مستقیم با بیماران کرونایی، تجهیزات محافظتی ندارند؛ همچنین امکانات لازم برای ضدعفونی‌کردن خودرو، پس از پیاده‌کردن بیمار کرونایی و آماده‌کردن تاکسی برای سوار شدن سایر شهروندان.
هادی‌زاده پاسخ اپراتور‌ها را به مردم، کج‌سلیقگی توصیف می‌کند و می‌گوید: در تماس با شبکه‌های بیسیم تأکید شد که باید شرایط متقاضی سفر، پشت بیسیم اعلام شود و اگر راننده‌ای برای سوار‌کردن مسافر مبتلا به کرونا داوطلب شد، منعی برای ارائه خدمت وجود ندارد.
جانشین مدیر روابط عمومی سازمان تاکسیرانی مشهد با اشاره به فعالیت ۱۶ هزار تاکسی‌ران و کمک‌تاکسی‌ران در مشهد و فعالیت بی‌تعطیلی این قشر از ابتدای کرونا تاکنون تأکید می‌کند: در شرایط موج کنونی کرونا، تعداد متوفیان کرونا از این قشر زحمتکش، معادل همه متوفیان کرونایی شبکه تاکسیرانی مشهد از ابتدای شیوع بیماری بوده است و نباید به‌خاطر یک کج‌سلیقگی، تمامی زحمات این قشر زیر سؤال برود.