موضوع دراختیار گذاشتن فرصت‌ها و جذب سرمایه گذاری در عین سادگی، پدیده پیچیده‌ای است که نیازمند توجهی خاص و ویژه است.
همان گونه که شرکت‌های تولیدی سالانه میلیارد‌ها تومان برای تبلیغ و جذب مشتری هزینه می‌کنند و انواع روش‌های تبلیغاتی را به منظور جذب مشتری برای محصولات خود به کار می‌گیرند، شهرداری‌ها هم باید برای جذب سرمایه گذار و دراختیار گذاشتن فرصت‌های جذاب با روش‌های به روز، بسیار تلاش و بیشترین هزینه را صرف کنند تا آنچه در جریان مقاومت اقتصادی به عنوان یک کار جهشی مطرح است، اتفاق افتد؛ موضوعی که سازمان اقتصادی در شهرداری باید باتوجه به رویکرد شهر و شورای شهر بیشتر به آن بپردازد.
ارائه فرصت‌های سرمایه گذاری و جذب سرمایه گذار در شهرداری مشهد، به جرئت می‌توان گفت به یکی از موضوعات اصلی در جهت توسعه و رشد مشهد مقدس در سال‌های اخیر تبدیل شده است. به گفته شهردار کنونی مشهدالرضا، مشهد باید به گونه‌ای اداره شود که درخور وابستگی و تعلق به عالم آل محمد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و شایسته تجلی صفاتی، چون مهربانی، گفتگو و علم و دانش باشد که با هویت رضوی و با الگوی زیست خادم، مجاور و زائر می‌توان نگاه و رویکرد ویژه به ارائه فرصت‌های سرمایه گذاری و جذب سرمایه گذار داشت.
در این حوزه مناسب است وضعیت فعلی سرمایه گذاری و چالش‌های آن در شهرداری مشهد باتوجه به نظر مدیران و خبرگان معاونت اقتصادی بررسی شود تا بتوان با رویکردی که در بالا به آن اشاره شد، مشهد را به بهشت سرمایه گذاران تبدیل کرد.
به طور اختصار مهم‌ترین فرصت‌ها و چالش‌های موفق نبودن پروژه‌های سرمایه گذاری شهرداری مشهد باتوجه به شاخص موفقیت، «تنوع حوزه‌های سرمایه گذاری به نتیجه رسیده خرد و کلان» و «تبدیل پروژه‌های هزینه‌ای سایر معاونت‌ها و سازمان‌ها به پروژه‌های درآمدزا و رونق بخش» را در مراحل پنج گانه ۱) تعریف پروژه ۲) مذاکره ۳) تشریفات انعقاد قرارداد ۴) دریافت سهم شهرداری و ۵) نظارت می‌توان بررسی کرد که در این نگارش به طور خلاصه باتوجه به رویکرد بیان شده به آن اشاره می‌شود.
در تعریف پروژه باید باتوجه به رویکرد علم و دانش، بهترین فرصت‌های سرمایه گذاری معرفی شود که در معاونت اقتصادی شهرداری مشهد باتوجه به بررسی‌های انجام شده، بسته‌های تعریف شده با نیاز‌های واقعی سرمایه گذاری، کمتر تطابق دارد و بسته‌های اقتصادی مبهم است و طولانی بودن فرایند تعریف بسته‌های اقتصادی و ناهماهنگی و استعلام نگرفتن از سایر معاونت‌ها و سازمان‌های تخصصی شهرداری مشهد، از نکات حائز اهمیت این بخش است.
درباره مذاکره و تشریفات قرارداد باتوجه به صفات مهربانی و گفت وگومحور بودن امام هشتم (ع)، باید فرایند بسیار طولانی و زمان بر سرمایه گذاری (از مرحله شرکت در فراخوان تا ابلاغ قرارداد، نظارت و اتمام پروژه) و فرایند پیچیده، غیرشفاف و سلیقه‌ای برخورد با سرمایه گذار با نگاه خادم گونه و توجه ویژه به کار ارزشمند سرمایه گذار به عنوان خدمت به مشهدالرضا تغییر پیدا کند و در این مسیر، هماهنگ نبودن واحد‌های درون سازمانی معاونت اقتصادی مانند امور قراردادها، اداره حقوقی و سایر بخش‌ها نباید باعث کندی سرمایه گذاری شود.
در انتها همراهی و نظارت بر سرمایه گذار از ابتدای ورود به سازمان اقتصادی تا مرحله نظارت و اتمام پروژه، باید به گونه‌ای علمی مدیریت شود که هر مجاور و زائر به عنوان سرمایه گذار، خود را خادم مشهدالرضا بداند و در این مسیر، ذهنیت برند سرمایه گذاری در مشهد در بین تأثیرگذاران اقتصادی به بهشت سرمایه گذاران نزدیک و نزدیک‌تر شود.