مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ «آیا این پایان کار مرد افسانه‌ای والیبال‌نشسته ایران است؟» این علامت سؤال بزرگی است که با انتشار خبر استعفای هادی رضایی از سمت سرمربیگری تیم ملی والیبال‌نشسته بعداز کسب نشان خوش‌رنگ‌ترین مدال بازی‌های پاراالمپیک توکیو در اذهان ورزش‌دوستان نقش بسته است.
هادی رضایی که با ۳ طلای پاراالمپیک در مقام بازیکن والیبال‌نشسته، ۴ طلا و ۲ نقره در مقام سرمربی و انواع‌واقسام مدال‌های خوش‌رنگ طلا در عرصه جهانی به مرد رکورد‌های ورزش جانبازان و معلولان شهره است، حالا به ساده‌ترین شکل ممکن استعفایش را این‌گونه مطرح می‌کند: «قراردادی با تیم نداشتم و فقط به‌دلیل تعهد اخلاقی فعالیت می‌کردم. حالا که پاراالمپیک تمام شده است، دیگر این مسئولیت را به‌لحاظ تعهد اخلاقی نیز برعهده ندارم. شاید چهره‌ام برای برخی تکراری شده است و دوست ندارند مرا در این پُست ببینند.»
هادی رضایی در مصاحبه‌ای مفصل، اتفاقات توکیو را تشریح کرده و زبان به گلایه از برخی مسئولان گشوده است. او که پیش از پاراالمپیک هم به‌دلیل آنچه اختلافاتش با رئیس کمیته ملی پاراالمپیک، محمود خسروی‌وفا، گفته شده و از سمت دبیر اجرایی کمیته ملی پاراالمپیک استعفا کرده بود، حالا دیگر عطای افتخارآفرینی در تیم ملی والیبال‌نشسته را هم به لقایش بخشید و از این سمت هم کناره گرفت تا پررنگ‌تر از همیشه ناراحتی‌اش را به رخ بکشد.
هادی رضایی معتقد است برخی، از قیافه تکراری او روی نیمکت والیبال‌نشسته ایران خسته شده‌اند و به همین دلیل است که نمی‌خواهند او به کارش در تیم ملی ادامه بدهد. سرمربی تیم ملی والیبال ایران که حالا دیگر استعفا کرده، درباره عملکرد تیمش در پاراالمپیک و کسب نشان طلای دیگری برای کاروان ایران و اینکه چه شده حالا با این کارنامه از سمتش استعفا کرده است، می‌گوید: «باتوجه‌به انتظار کسب مدال طلا، فشار مضاعفی روی تیم بود، اما خوشبختانه تیم ملی عملکرد خوبی داشت و باقدرت قهرمان شد. شنیدم که برخی، از اینکه یک گیم به روسیه داده‌ایم، ناراحت شده‌اند.
شاید آن‌ها به این نکته توجه دارند که قیافه من روی نیمکت تکراری شده است. من قراردادی با تیم نداشتم و فقط به‌دلیل تعهد اخلاقی فعالیت می‌کردم. حالا که پاراالمپیک تمام شده است، دیگر این مسئولیت را به‌لحاظ تعهد اخلاقی نیز بر عهده ندارم.» وی خاطرنشان می‌کند: «همان زمان که روسیه قبل از پاراالمپیک به ایران آمد تا بازی‌های دوستانه‌ای انجام دهد، پیش‌بینی می‌کردم که این تیم به فینال می‌رسد. همان زمان از من انتقاد کردند که چرا روسیه را به ایران آوردیم. اما زمان مشخص کرد که تصمیممان اشتباه نبوده است و در همان بازی‌های دوستانه به شناخت خوبی رسیدیم و درنهایت، در فینال هم پیروز شدیم.»
یکی از فشار‌هایی که پیش‌از اعزام کاروان ایران به پاراالمپیک توکیو روی شانه‌های هادی رضایی، سرپرست این کاروان، بود مسئله کاهش چشمگیر تعداد ورزشکاران اعزامی به این مسابقات بود. کاهش ۵۰ درصدی اعزام سبب شده بود تا بسیاری از ستاره‌ها و امید‌های کسب مدال، چون شاهین ایزدیار در رشته شنا، از قافله توکیو جا بمانند. همین مسئله انتقادات به رضایی را افزایش داده بود. باوجوداین نتایج رؤیایی کاروان ایران و کسب بهترین عملکرد مدالی تاریخ پاراالمپیک توسط کاروان «سردار دل‌ها»، حالا ورق را به‌سود رضایی برگردانده است.
او دراین‌باره توضیح می‌دهد: «در این دوره، طبق سیاست‌گذاری جلو رفتیم و موفق هم بودیم. این نوع سیاست‌گذاری باید نهادینه شود. درواقع باید در رده جوانان و استعدادیابی به فکر اعزام کمی باشیم، در پاراآسیایی نگاه کمی و کیفی داشته باشیم و در پاراالمپیک فقط اعزام کیفی انجام شود. همین نگاه کیفی باعث شد که سرویس‌دهی خوبی انجام شود و تمرینات و اردو‌های خوبی نیز داشته باشیم.» کسب ۱۲ نشان طلا، ۱۱ نقره و یک برنز در پاراالمپیک توکیو خود گواه بزرگی بر این مدعای رضایی است که کاروان ایران در این دوره رقابت‌ها کاملا کیفی عملکرد کرده و باوجود کاهش ۵۰ درصدی اعزام ورزشکاران، نتایجی به‌مراتب بهتر گرفته است.
آقای رکورد‌های ورزش جانبازان و معلولان ایران، فرار روبه‌جلو برخی مسئولان رشته‌هایی را که در پاراالمپیک ناکام بودند، برنمی‌تابد و دراین‌باره می‌گوید: «فرار روبه‌جلو و کم‌کاری مسئولان رشته‌هایی که نتایج خوبی کسب نکردند، نباید منجربه توجیه آن نتایج شود. خوشبختانه عملکرد کاروان همان‌گونه‌که پیش‌بینی و بررسی کرده بودیم رقم خورد و ۹۰ درصد پیش‌بینی‌مان محقق شد. آن ۱۰ درصد، هم مثبت بود و هم منفی؛ مثبت به‌دلیل مدال‌های نفراتی همچون هاشمیه متقیان و حامد امیری و منفی به‌دلیل تغییررنگ مدال‌های وزنه‌برداری. تحقق‌یافتن درصد بالا از پیش‌بینی انجام شده، یک اتفاق بزرگ در ورزش ایران بود.» وی خاطرنشان می‌کند: «در روز‌های اخیر، برخی مسئولان مصاحبه‌ای انجام داده‌اند که جای تعجب دارد. فرار روبه‌جلو و کم‌کاری مسئولان رشته‌هایی که نتایج خوبی در پاراالمپیک کسب نکردند، نباید منجربه توجیه آن نتایج شود.
متأسفانه این موضوع در ورزش ایران وجود دارد که وقتی موفقیتی به دست می‌آید، دوستان به نام خود ثبت می‌کنند و وقتی ناکامی رقم می‌خورد، آن را به زمین و زمان و باد و باران و... ربط می‌دهند.» سرپرست کاروان ایران در پاراالمپیک ۲۰۲۰ توکیو بااشاره‌به برخی توجیهات در کسب نتایج نه‌چندان‌مطلوب عنوان می‌کند: «در رسانه‌ها خواندم که برخی موفق‌نشدن را به نبود یکی‌دو بازیکن ربط داده‌اند. اگر واقعا این‌گونه باشد، برای والیبال‌نشسته هم باید این عدم موفقیت به ثبت می‌رسید. تیم والیبال‌نشسته درحالی مسابقاتش را انجام داد که پدر مهرزاد مهروان درگذشت، مادر من فوت کرد، برادر فرید صائبی (مربی تیم) به‌دلیل کرونا از دنیا رفت، میثم علیپور در همان بازی اول مصدوم شد و درنهایت دست حسین گلستانی شکست. اگر تیم ما هم موفق نمی‌شد، همین مسائل را بهانه می‌کردیم.»
حالا باوجود همه این اتفاقات، باید دید مسئولان کمیته ملی پاراالمپیک با استعفای رضایی موافقت خواهند کرد یا خیر؟ اتفاقی که اگر با موافقت مسئولان کمیته ملی پاراالمپیک روبه‌رو شود، ممکن است بار دیگر فرضیه دو پادشاه در یک اقلیم نمی‌گنجند را که مربوط به اختلافات خسروی‌وفا و رضایی است، بر سر زبان‌ها بیندازد.
سرمربی تیم ملی والیبال‌نشسته درحالی از سمتش استعفا کرده است که همین حالا پیشنهاد‌های وسوسه‌انگیزی از چند تیم خوب اروپایی برای قبول هدایت تیم ملی والیبال‌نشسته آن‌ها را دارد. تیم ملی والیبال‌نشسته ایران درحالی آبان‌ماه امسال قهرمانی آسیا را در رشته والیبال‌نشسته در پیش دارد که گویا هادی رضایی دیگر قصد ادامه همکاری را ندارد. هادی رضایی ۲ پیشنهاد برای فعالیت در کشور‌های اروپایی دریافت کرده است.
هریک از این کشور‌ها پیشنهاد خود را با تعیین حقوق ماهیانه ۱۲هزار یورو به وی مطرح کرده‌اند و همین مسئله می‌تواند رضایی را برای بررسی این پیشنهاد‌ها ترغیب کند، به‌خصوص باتوجه‌به دریافتی که تابه‌امروز برای هدایت تیم ملی والیبال‌نشسته در کشورمان داشته است. هادی رضایی درحالی شاگردانش را در بازی‌های پاراالمپیک روی سکوی قهرمانی قرار داد که طی یک‌سال‌ونیم گذشته و برای آماده‌سازی آن‌ها حقوق ۵میلیون‌و۴۰۰هزارتومانی (با کسر مالیات از حقوق مصوب ۶میلیون تومان) دریافت می‌کرده است.