اول/ رقابتهای ورزشی اینروزها درحالی در رشتهها و لیگهای مختلف برگزار میشود که مشهد برخلاف سالهای قبل حضورپررنگی در بیشتر این مسابقات دارد. بعد از سالها رکود و دوری مشهد و ایضا
خراسان رضوی، درسالی که میشود بهجرئت سال شکوفایی تیمداری مشهدیها خواند، در بیشتر لیگهای مهم ما نهتنها غایب نیستیم، بلکه در بسیاری از آنها مدعی قهرمانی نیز بهشمار میرویم. در فوتبال، فوتسال، بسکتبال، والیبال و کشتی آقایان و همچنین فوتسال و بسکتبال بانوان، مشهد با قدرت در لیگ حضور دارد و این اتفاق اگر نگوییم بینظیر، دستکم در 2 دهه اخیر کمنظیر بوده است.
دوم/ اینکه مشهد با این درجه از اشتیاق در همه رویدادهای مهم ورزشی کشور حاضر است و آنگونه که گفتیم در بسیاری از رشتهها هم حرف برای گفتن دارد، رویداد شوقبرانگیزی است؛ بهشرطیکه یک نتیجه ماندگار داشته باشد. همه میدانند که حضور پررنگ تیمهای مشهدی در لیگهای مختلف مرهون سیاستهای شورای شهر و شهرداری است که در دوره اخیر بنای حمایت از تیمداری در ورزش حرفهای را گذاشته، ولی اگر این حمایتها ادامه پیدا نکند، تکلیف چیست؟ ازآنجاکه تیمداری یا حتی حمایت از تیمهای ورزشی در حوزه وظایف مشخص شهرداریها نیست، هیچ بعید نیست با یک قیام قیود رویکرد شورا و شهرداری به موضوع تیمداری بهکلی عوض شود و برای همین بهجاست بدنه ورزش استان و شهر از این فرصت طلایی استفاده کند. حالا که شهرداری پایکار است و زمینه شکوفایی بیشتر تیمهای ورزشی را فراهم کرده، ورزش باید سهم ماندگار خودش را از این خان گسترده بردارد تا اگر فردا این چتر حمایتی برداشته شد، دستکم تا مدتی از پسِ خود برآید.
سوم/ موضوع تیم هندبال ثامنالحجج را حتما به یاد دارید؛ تیمی که در سایه حمایت یک مؤسسه اقتصادی 3 سال قهرمان و نایبقهرمان ایران بود. 2 تیم این مجموعه یکی در سبزوار و یکی در مشهد 3 سال تمام، استیلای کامل بر هندبال ایران داشتند؛ اما زمانی که این مجموعه منحل شد، حتی یک بازیکن بومی هم برای هندبال استان به جا نگذاشت! آنچه بر این تیم گذشت آینه عبرتی ست برای همه تیمهای مشهدی حاضر در لیگهای کشوری که به روزهای خوشی که اکنون دارند، دلخوش نباشند و به فکر گندم زمستان هم باشند. تشکیل تیمهای پایه و بهادادن به جوانهای بومی بهترین کار یا حتی میشودگفت مهمترین کاری است که تیمهای فوتبال شهرخودرو، فوتسال فرشآرا، والیبال پیام، کشتی تا ثبت جهانی توس، بسکتبال پارسا و همچنین تیمهای بانوان باید انجام دهند. شاید در یکیدو سال آینده شرایط حاکمیتی ورزش در مشهد و استان بهکلی تغییر کند و در آن صورت اگر از بهار تیمداری چند بازیکن خوب بومی در این رشتهها درو نکرده باشیم، خواهد شد آنچه پیشازاین دیدیم ،مردن تیمهایی که هیچ میراثی از خود به جا نگذاشتهاند، بهجز حسرت و افسوس!