روز‌ها و ساعات حساسی برای ساکنان خانه ملت در پیش است؛ آزمون بزرگ و مهمی که دربردارنده شعارشان، «شفافیت» است. شعاری که اعتماد‌ها را دریکی از سخت‌ترین بازه‌های زمانی کشور از بابت اقتصاد و فرهنگ، به خود جلب کرده است.
در این یادداشت قصد بیان تبصره و ماده قانونی بر لزوم ضدفسادبودن همه مصوبات و تصمیمات مجلس را ندارم و سعی می‌کنم محور این چند سطر را بر رابطه مردم و مجلس برپایه شفافیت قرار دهم.
از ابتدای مبارزات انقلاب اسلامی، رهبران انقلاب و در رأس آن امام خمینی (ره) در شفافیت کامل، سیاست‌ها و تفکرات انقلابی را برای مردم به عنوان صاحبان اصلی انقلاب و کشور بیان می‌کردند. همان سیاست پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ساحت‌های مختلف همچون نماز‌های جمعه و سخنرانی در مجامع حوزوی و دانشگاهی پیگیری و عملیاتی شد.
مردم و انقلاب هیچ زمانی بیگانه نبودند و هردو از فاصله گرفتن از یکدیگر به وسیله ساختار‌های زاید اداری و توطئه‌های دشمنان تبری و دوری جستند. متأسفانه به دلیل عملکرد نامناسب، ضعیف و فرسوده اجرایی در یک دهه گذشته، گله مندی و نارضایتی‌های اقتصادی و فرهنگی به اوج رسید و بدون درنظرگرفتن مردم و دل سوزان کشور، گاهی تصمیمات، صبح جمعه و غافل گیرانه در اتاق‌های تاریک گرفته و اجرایی شد.
شفاف نبودن به اوج خود رسیده بود که جریان انقلابی با شعار محوری «شفافیت» در کارزار انتخابات یازدهمین دوره مجلس حضور پیدا کرد و با اختلاف جدی در بیشتر حوزه‌های انتخابیه سراسر کشور صاحب کرسی در بهارستان شد و برخی صاحب نظران این پیروزی را مرهون شعار شفافیت گم شده این روز‌های مردم می‌دانند.
حال زمان عمل به شعار‌های انتخاباتی فرا رسیده و زمان آزمودن مردان عمل است.
تشکر از اینکه بررسی «طرح شفافیت آرا» از روز‌های نخستین مجلس یازدهم در کمیسیون آیین نامه داخلی مجلس شروع شد؛ هرچند بررسی آن و ارسال به صحن علنی مجلس عقب افتاد و گاهی باعث دل سردی افکار عمومی شد. شکایت نیز از رأی نیاوردن دوفوریت بررسی طرح شفافیت در صحن علنی مجلس است که موجب بهت حامیان نمایندگان مجلس از پایبندی به شعار‌های انتخاباتی شد.
همان طور که رهبر معظم انقلاب در درس خارج (که مهرماه ۹۷ برگزار شد) با اشاره به فرمایش حضرت علی (ع) یادآوری کردند «مسئولان هیچ چیزی را نباید بر مردم پنهان دارند، جز مسائل نظامی و امنیتی و این شفافیت جزو حقوق مردم بر مسئولان است»، بر نمایندگان مجلس که وکلای ملت هستند و مردم موکل آن ها، بیش از مسئولان اجرایی و قضایی ارجحیت دارد، بنابراین پیشگام این عرصه با طرح شفافیت آرا شدند.
در این ایام که متن اولیه طرح شفافیت آرا رسانه‌ای شده، موجب جلب نظر و انتقاد کارشناسان از نقاط ضعف و قوت آن شده است. به عنوان مثال از مهم‌ترین نقاط ضعف «طرح شفافیت آرای نمایندگان مجلس» درنظرنگرفتن همه ساحت‌های فعالیت نماینده است.
جلسات و بازدید‌های حوزه انتخابیه در حاشیه کمیسیون‌ها و راهرو‌های مجلس تأثیر مهمی بر موافقت و مخالفت نمایندگان از طرح‌ها و لوایح دارد؛ زیرا بسیاری از رایزنی‌ها و ارتباطات فسادزا و غیرشفاف در این بستر‌ها شکل می‌گیرد و در صورت افزودن این بند به طرح یادشده، شاهد خلوتی راهرو‌های مجلس از افراد و مراکز قدرت و ثروت به منظور لابیگری برای تصویب شدن یا نشدن یک قانون خواهیم بود و محوریت تصمیمات بر عدالت، دانش و شفافیت قرار می‌گیرد.
نمایندگان مجلس بدانند، ملت دست برادری برای اجرای شعار شفافیت به آن‌ها دادند و در صورت تصویب این طرح هرچند با آرای کم، ضربه سنگینی به اعتماد عمومی وارد می‌شود.
امیدواریم این چنین شاهد نباشیم.