به گزارش شهرآرانیوز، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلاینده‌های هوا علاوه بر تأثیر مضر بر سلامت جسمانی، با اثرات نامطلوب سلامت روان نیز همراه است.
مطالعات نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا با نقایص شناختی و افزایش خطر افسردگی مرتبط است.
مطالعه اخیر به بررسی این موضوع پرداخت که چگونه آلاینده‌های هوا بر شبکه‌های مغز تأثیر می‌گذارند تا با ایجاد تغییرات در عملکرد شناختی، خطر افسردگی را افزایش دهد.
نتایج نشان می‌دهد که آسیب پذیری ژنتیکی در برابر افسردگی همراه با میزان بالای قرارگیری در معرض آلودگی هوا تأثیر نامتناسبی بر شبکه‌های مغزی درگیر در شناخت و استرس دارد.
قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا با فعال شدن شبکه‌های مغزی که ژن‌های مرتبط با افسردگی را بیان می‌کنند، همراه بود، که نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا ممکن است با عمل بر روی همان شبکه‌های مغزی مرتبط با مکانیسم‌های ژنتیکی افسردگی، اثرات نامطلوبی بر سلامت روان داشته باشد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد دارای استعداد ژنتیکی ابتلاء به افسردگی ممکن است در برابر اثرات نامطلوب آلودگی هوا بر سلامت روان آسیب پذیرتر باشند.
این مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که چگونه آلودگی هوا و ژن‌ها با یکدیگر تعامل می‌کنند تا بر مدار‌های مهم شناختی و عاطفی مغز تأثیر بگذارند. آلودگی هوا بیان ژن‌هایی را که منجر به افسردگی می‌شوند تغییر می‌دهد.
ذرات ریز که با نام PM ۲.۵ نیز شناخته می‌شود، از ذرات کوچک قابل استنشاق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون تشکیل شده است. این ذرات معمولاً از منابع صنعتی و وسایل نقلیه منتشر می‌شوند.
این مطالعه شامل ۳۵۲ شرکت‌کننده سالم ساکن پکن در چین بود. پکن دارای سطوح نسبتاً بالایی از آلودگی هوا، از جمله غلظت بالای PM ۲.۵ است.
آن‌ها دریافتند که قرار گرفتن در معرض PM ۲.۵ با عملکرد ضعیف در تست‌های شناختی شامل استدلال و حل مسئله مرتبط است. اضطراب و افسردگی بالاتر نیز با قرار گرفتن در معرض PM ۲.۵ همراه بود.
منبع: جام جم آنلاین