به گزارش شهرآرانیوز؛ وجود نهادی مثل آستان قدس رضوی در کنار پایگاه مذهبی بی همتای حرم، مشهد را بدل به کارخانه تولید سیاست مدارانی کرده است که حالا جایگاه‌های قدرتمند سیاسی در ایران را در اختیار دارند.
بارزترین نمونه‌ها در این زمینه، محمدباقر قالیباف است که بر کرسی ریاست مجلس تکیه زده و البته حجت الاسلام سیدابراهیم رئیسی که در رأس دولت سیزدهم، ملت ایران را در پاستور نمایندگی می‌کند. در واقع اکنون با کمی اغراق می‌توان گفت که مشهد دیگر رسما عنان کار را به دست گرفته است و تلاش می‌کند در سمفونی سیاست ایران، ساز خود را بزند.
اما پرسش این است که آیا سیاست مدارانی که از مشهد برخاسته اند و حال در رأس یکی از قوای کشور یا دیگر سطوح مدیریتی عالی نظام قرار گرفته اند، در کارنامه عملکردی خود، نگاه ویژه‌ای به این شهر داشته اند یا در تصمیم گیری و سیاست گذاری، نگاه ملی برای آن‌ها اولویت داشته است؟ برای پاسخ به این پرسش، سراغ حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا، رفته ایم.
کنعانی مقدم، در پاسخ به این پرسش خبرنگار شهرآرا که «ارزیابی تان از عملکرد سیاست مداران مشهدی و به طور خاص آقای قالیباف، به عنوان رئیس مجلس و حجت الاسلام رئیسی به عنوان رئیس جمهور چیست؛ آیا منطقه نگر با اولویت شهری که از آن برخاسته اند، عمل کرده اند یا آنکه نگاه ملی بر عملکرد آن‌ها حاکم بوده است؟»، گفت: آقای قالیباف پیش از آنکه مسئولیت ریاست مجلس را برعهده بگیرند، طرح‌های مهم و بزرگی را در استان خراسان و به ویژه شهر مشهد پیگیری کردند و حجت الاسلام رئیسی هم در زمانی که مسئولیت تولیت آستان قدس رضوی را برعهده داشتند، به همین ترتیب.
اما پس از آنکه این بزرگواران مسئولیت‌های جدید یعنی ریاست مجلس و ریاست جمهوری را برعهده گرفتند، به نظرم از بعد ضرورت توجه ویژه به شهر مشهد با توجه به پتانسیل‌های بالقوه آن و به ویژه وجود حرم مقدس رضوی، نوعی کوتاهی صورت گرفته است؛ یعنی باید در این راستا تجدید نظری صورت گیرد. به عنوان نمونه، در سطح مسئولان و مدیران عالی رتبه کشور، چهره‌های زیادی را می‌بینیم که از خوزستان برخاسته اند و هر زمان که اتفاقی در این استان می‌افتد، به سرعت به آنجا می‌روند و به مشکلات پیش آمده رسیدگی می‌کنند، اما مشابه این مسئله را در استان خراسان و شهر مشهد نمی‌بینیم.
این فعال سیاسی در ادامه با تشریح چرایی لزوم توجه ویژه به مشهد در عرصه سیاست گذاری و تصمیم گیری گفت: وجود حرم مطهر علی بن موسی الرضا (ع) در مشهد مقدس، محوریتی ایجاد کرده است که همه ملت ایران در هر استان و شهری که باشند، علاقه دارند که این شهر و منطقه روزبه روز آبادتر و مشکلاتش حل شود. در واقع همه ما خودمان را مدیون امام رضا (ع) می‌دانیم و فرقی نمی‌کند که دیگر متولد، بزرگ شده و برخاسته از این شهر باشیم یا نباشیم.
در نتیجه هر کدام از ما در هر مسئولیتی که باشیم، باید تمام توان خود را بگذاریم برای آنکه مشهد مقدس بیش از پیش توسعه پیدا کند و مسائل مختلف آن از جمله فقر و حاشیه نشینی آن برطرف شود تا به مثابه شهری نمونه در کشور از نظر رفاه، آسایش، زیارت و گردشگری مورد توجه قرار بگیرد؛ زیرا شهر مشهد، قلب تپنده ایران اسلامی است.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا اساسا این انتظار درستی است که مسئولان برخاسته از هر استان، در حوزه مسئولیت ملی خود، باید نگاه ویژه‌ای به آن استان داشته باشند، گفت: به لحاظ اینکه مسئولان برخاسته از هر استان، شناخت کافی از مسائل و مشکلات آن استان دارند، به نظرم باید دغدغه آن استان و شهر را داشته باشند، اما نه به آن صورت که منطقه گرایی و قوم گرایی جایگزین ملی گرایی و نگاه کل و جامعه نگر شود؛ عارضه‌ای که متأسفانه گاه در میان برخی از نمایندگان مجلس دیده می‌شود و بیش از آنکه خود را نماینده ملت ایران بدانند و در سطح ملی فکر کنند، تنها خود را نماینده یک منطقه یا استان می‌دانند و امکانات و بودجه ملی را با نوعی زورآزمایی تنها در استان خود هزینه می‌کنند.
این امر آشکارا نوعی بی عدالتی و ضایع کردن حق دیگران است. طبیعتا رئیس جمهور و رئیس مجلس نیز متعلق به همه ملت ایران هستند و باید چنان که تا کنون بوده است، در سطح ملی بیندیشند و عمل کنند.