گروه ورزش|شهرآرانیوز، استقلال با مربیگری فرهاد مجیدی در ایجاد موقعیت گل همچنان یک پایش لنگ می‌زند و فقدان بازیکنانی که قابلیت فرصت‌سازی داشته باشند، به وضوح در ترکیب این تیم دیده می‌شود. این نقص، فصل پیش بزرگترین نقطه قوت استقلال بود و با حضور مهدی قایدی و فرشید اسماعیلی استقلال هیچ کمبودی را در این بخش احساس نمی‌کرد. آنچه استقلال فصل پیش را در نهایت با بن‌بست مواجه کرد، نداشتن عناصر دفاعی کم نقص بود. ویژگی که این فصل به وضوح در استقلال دیده می‌شود و تا پایان هفته سیزدهم آبی‌ها توانسته‌اند در بخش دفاعی خود عملکرد مطلوبی را به جا بگذارند و به تیمی قابل اتکا تبدیل شوند. استقلال با وجود اینکه در بازی با آلومینیوم اراک دروازه خود را به روی حملات حریف باز شده دید، اما همچنان روند رو به رشدی در این خط دارد و می‌تواند به مدافعان و دروازه‌بانش اتکا کند، اما آنچه شاید استقلال این فصل را به چالش بکشد، همین نقص بزرگ در خط حمله است که بازیکن محوری در این نقطه دیده نمی‌شود و مهاجمان نیز عملکرد مطلوبی ندارند. شگفتا که فرهاد مجیدی در نشست خبری بعد از بازی با آلومینیوم بدون درنظر گرفتن آمار ضعیفی که از ژستد باقی مانده باز هم از او تعریف کرد.
اینکه سرمربی استقلال براساس چه معیاری از این بازیکن حمایت می‌کند بدرستی روشن نیست. اگر منظور مجیدی از این حمایت موفقیت ژستد در گلزنی است که آمار او کاملاً گویای واقعیت‌ها است. ژستد فقط یک گل به ثمر رساند. اگر هم سرمربی استقلال می‌خواهد از موقعیت‌سازی‌های این بازیکن دفاع کند که آمار آنچنان شگفت انگیزی از ژستد در دسترس نیست و به جز دو موقعیت‌سازی دیگر اثری از او درگلزنی‌های استقلال نمی‌بینیم. به جز ژستد نیز دیگر بازیکنان استقلال در ایجاد موقعیت برای این تیم دچار اشکالات بزرگی هستند. اگر مهدی‌پور را به‌عنوان یک عنصر سازنده فاکتور بگیریم، دیگر بازیکنان نتوانستند مطابق با انتظارات پیش بروند. البته استقلال بالقوه بازیکنان مستعدی دارد که اگر بدرستی در میدان بازی به کار گرفته شوند و فرامین مناسب تاکتیکی صادر شود، می‌توانند این نقص را بسرعت برطرف کنند، اما آنچه پیدا است تا کنون فرهاد مجیدی و همکارانش نتوانسته‌اند تیم باکیفیتی دربخش هجومی پدید آوردند و انتقاداتی که در این راستا می‌شود، کاملاً با حقایق استقلال همخوانی دارد.