به گزارش شهرآرانیوز؛ بهمن سال ۱۳۹۹ طرح اصلاح قانون تعیین محدوده حوزه‌های انتخاباتی مجلس شورای اسلامی با امضای ۲۲ نفر از نمایندگان در مجلس که در میان آن‌ها سه نماینده از استان خراسان رضوی یعنی حجت الاسلام نصرا... پژمان فر، جواد کریمی قدوسی و حجت الاسلام جواد نیک بین دیده می‌شد، اعلام وصول شد. در صورت تصویب نهایی این طرح، تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی از ۲۹۰ نفر به ۳۳۰ نفر و تعداد حوزه‌های انتخابیه از ۲۰۸ حوزه به ۲۲۱ حوزه افزایش می‌یابد.
در روز‌های گذشته، مجلس درپی تعیین معیار برای انجام این اقدام بوده است؛ تعیین معیار یعنی اینکه ملاک‌ها برای افزایش تعداد نمایندگان چه باشد، نظیر افزایش معیشت، افزایش قلمرو، تعداد شهرستان‌ها و این موارد یعنی گستردگی حوزه و جمعیت و عواملی از این قبیل که باید مد نظر قرار بگیرد. به عقیده موافقان طرح افزایش کرسی‌های مجلس، این مهم نه تنها عمل به قانون است، بلکه می‌تواند به گشوده شدن گره مشکلات مردم در شرایط کنونی نیز کمک کند. در مقابل، مخالفان این طرح، بر این نظرند که مجلس اصلا ظرفیت افزایش نماینده را ندارد و افزایش نماینده هم مشکلی را حل نمی‌کند و در نتیجه باید در شرایط فعلی با همین تعداد ادامه یابد.
به هر حال نظرات متفاوتی درباره این طرح وجود دارد و در نتیجه مشخص نیست این طرح در مجلس یازدهم چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؛ آیا سرانجام طلسم می‌شکند و تصویب می‌شود یا به سرنوشتی همانند مجالس گذشته منتهی خواهد شد. عده‌ای معتقدند به تعداد نمایندگان مجلس باید ۴۰ نفر دیگر و به نظر برخی، تعداد ۶۰ نفر اضافه شود؛ باید دید نمایندگان پارلمان این معادله سه مجهولی مجلس را حل می‌کنند یا این قصه نیز طولانی می‌شود.
علی بابایی کارنامه، نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، درباره ضرورت اجرای طرح افزایش کرسی‌های نمایندگی در مجلس، به «باشگاه خبرنگاران جوان» گفت: باید در تعداد کرسی‌های نمایندگان مجلس تجدید نظر صورت بگیرد، زیرا مثلا در شهری، یک نماینده با ۱۲ هزار رأی وارد مجلس می‌شود، اما در تهران یا ساری باید یک نماینده ۱۵۰ هزار رأی بیاورد تا بتواند وارد مجلس شود؛ حال آنکه اهمیت شهرستان‌ها در مسائل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و پیوست‌های اقلیمی بیشتر است و در نتیجه حتما باید در این زمینه تجدید نظرصورت گیرد و به تعداد اعضای پارلمان در کشور تعدادی اضافه شود. در حال حاضر در بسیاری از شهرستان‌ها بی عدالتی حاکم است.
جلیل رحیمی جهان آبادی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس، نیز در گفتگو با «خانه ملت» درباره باید‌ها و نباید‌های طرح اصلاح جدول حوزه انتخابیه مجلس، گفت: نمایندگان نقش نظارتی دارند و حلقه ارتباطی میان مردم و حاکمیت هستند؛ در این میان وظیفه قانون گذاری نیز بر عهده منتخبان ملت است.
اکنون تعداد حوزه‌های انتخابیه با جمعیت و شرایط جغرافیایی، اقلیمی و مؤلفه‌های سیاسی تناسبی ندارد؛ به عنوان مثال حوزه انتخابیه تربت جام و تایباد و باخرز و صالح آباد ۴۵۰ هزار نفر جمعیت دارد که معادل جمعیت یک استان است. بیش از ۳۸۰ روستا در این حوزه انتخابیه وجود دارد، درنتیجه نمی‌توان با مردم به خوبی ارتباط برقرار کرد. وی در ادامه افزود: کاهش ارتباط مردم و نمایندگان موجب ایجاد آسیب می‌شود. مشکلات و نیاز‌های مردم را نمی‌توان از طریق نامه و با مکاتبات متوجه شد و نیاز به حضور نماینده در جامعه است. بر این اساس مطابق شرایط قانون اساسی و ملاک‌هایی مانند جمعیت، محرومیت و... باید شاهد افزایش تعداد نمایندگان باشیم.
غلامرضا منتظری، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، نیز درباره طرح افزایش تعداد نمایندگان خانه ملت به «باشگاه خبرنگاران جوان» گفت: افزایش تعداد کرسی‌های مجلس باید توجیه منطقی داشته باشد و همه جوانب آن بررسی شود. این طرح در شرایطی معقول به نظر می‌رسد که نماینده مجلس به دلیل وسعت حوزه انتخابیه نتواند با مردم ارتباط داشته باشد و انتظارات موجود را رفع کند. گاه با تقسیم کار میان نمایندگان یک استان می‌توان مشکلات را حل کرد و در این شرایط، به افزایش تعداد کرسی‌های مجلس نیاز نیست.