به گزارش شهرآرانیوز؛ به محض اینکه دوربین به کف دریای «ودل» با عمق بیش از هزار فوت – در زیر یخچال‌های عظیم – رسید، «لیلیان بوهرینگر» دانشجوی محقق در مؤسسه «آلفرد وگنر» در آلمان متوجه لانه‌های ماهی‌های یخی شد. «دیجیاتو» می‌نویسد: دوربین نشان می‌داد دهانه‌های شنی کف دریا دارای ساختاری منظم و به صورت فرو رفته هستند و هرکدام به اندازه کمتر از یک فوت از هم فاصله دارند. هر دهانه یک ماهی یخی بزرگ را در خود جای می‌داد که باله‌های تیره رنگش مانند بال‌های خفاش روی دسته‌ای از تخم‌های ماهی باز شده بود.
ماهی‌های یخی که به درستی نام گذاری شده اند، در آب‌های نقاط سرد و یخ بسته زندگی می‌کنند. آن‌ها قلبی بزرگ دارند تا بتواند میزان خون بیشتری را در هر ثانیه در بدن ماهی جابه جا کند. خون آن‌ها شفاف است، زیرا فاقد گلبول‌های قرمز و هموگلوبین برای انتقال اکسیژن در سراسر بدن است. نداشتن هموگلوبین به آن‌ها اجازه می‌دهد آب‌های غنی از اکسیژن قطب جنوب را از طریق پوست خود جذب کنند.
این مشاهده در فوریه ۲۰۲۱ در اتاق دوربین یک کشتی تحقیقاتی به نام «پولارسترن» رخ داد که به دریای ودل آمده بود تا درباره موضوع‌های دیگری مطالعه کند، نه ماهی یخی. ساعت ۳ بامداد نزدیک قطب جنوب بود، خورشید بیرون آمده بود، اما هنوز بیشتر افراد خواب بودند. در کمال تعجب، خانم بوهرینگر دوربین را روشن می‌کند و در حین حرکت کشتی به بررسی اعماق آب می‌پردازد. او در آن لحظات با تصاویری از لانه‌های ماهی‌های یخی مواجه می‌شود.
بوهرینگر می‌گوید: «ماهی‌ها با دیدن دوربین پراکنده نشدند. همه آن‌ها در یک ناحیه تجمع کرده بودند.» کمی بعد «آتون پرسر» زیست شناس اعماق دریا در همان مؤسسه، به بوهرینگر پیوست. تصاویر دوربین در آن زمان چیزی به جز لانه‌ها را نشان نمی‌داد. او گفت: «ما فکر می‌کردیم نسل ماهی‌های یخی منقرض شده است. چطور تاکنون کسی متوجه حضور آن‌ها نشده بود؟»
آن‌ها موفق شدند در مدت چهار ساعت نزدیک به شانزده هزار عکس از لانه‌ها ثبت کنند. دانشمندان به کمک این تصاویر تخمین زدند لانه‌های ماهی‌های یخی در محیطی به اندازه ۹۲ مایل مربع در کف قطب جنوب گسترده شده است و درمجموع این ناحیه شامل ۶۰ میلیون لانه فعال است. محققان می‌گویند این مکان را «بزرگ‌ترین مستعمره ماهی یخی» نام گذاری کردند.