سیدزاده | شهرآرانیوز؛ دست وپنجه نرم کردن با ویروس جدیدی که حالا مدت زیادی است پایش به زندگی مان باز شده، خیلی چیز‌ها را تغییر داد. این تغییر و تحولات هم فقط در ظاهر امر نبود. یعنی این طور نبود که ترس از یک ویروس ناشناخته، به ویژه در آن اوایل، فقط باعث شود خودمان را در خانه قرنطینه کنیم، دور دورهمی‌های مان را خط بکشیم، مدام به دست وبالمان الکل بزنیم، ماسک‌ها را از روی صورتمان برنداریم و اقلام و وسایلی را که می‌خریم، به محض ورود به خانه بگیریم زیر شیر آب و ضدعفونی کنیم.
کرونا باعث شد نگاه ما از اساس به خیلی چیز‌ها عوض شود. مفاهیم عوض شدند، چیز‌هایی که بنیادین است و باز این چیز‌های بنیادین فقط فردی نبودند. ما نگاهمان به اجتماع، به آدم ها، به جایگاه آن ها، به کار و شغل آن‌ها و به هر آن چیزی که مرتبط با جمع و نفع جمعی باشد هم تحت تأثیر این موضوع قرار گرفت.
شغل پرستاری یکی از همین چیز‌ها بود. حرفه‌ای که با آمدن کرونا مدام با عبارت‌های مختلفی مثل مدافعان سلامت و افرادی که در خط مقدم مقابله با این بیماری قرار دارند، بهمان یادآوری می‌شد. اگر پیش از این پرستاری فقط تداعی کننده چهره‌هایی مهربان با روپوش‌های سفید بود، بعد از این تغییرات، سختی‌ها و خطری که در سروکله زدن با بیماری‌های عفونی و واگیر وجود دارد برایمان ملموس‌تر شد.
در مقابل، اما خبر‌هایی که در روز‌های همه گیری کرونا از پرستاری و پرستاران می‌شنیدیم امیدوارکننده نبود. آذر سال گذشته بود که اعضای شورای عالی و رؤسای هیئت مدیره‌های نظام پرستاری سراسر کشور طی نامه‌ای به رئیس جمهوری، برخی نارضایتی‌های مدافعان سلامت در ایام کرونا و اجرا نشدن مصوبات ستاد ملی کرونا را مطرح و از پرداخت نشدن مطالباتشان گله کردند. نامه‌ای که تسریع و اتخاذ مسیر میانبر و ترک تشریفات بوروکراتیک برای استخدام سریع و فوری حداقل ۳۰ هزار نفر نیروی جدید و اجرای کامل قانون بهره وری درباره مشاغل سخت، فقط بخشی از آن بود. در چنین شرایطی قاعدتا نمی‌توان انتظار داشت خبر‌های امیدوارکننده‌ای از وضعیت پرستاران به گوش برسد.
آنچه حالا در این یکی دو روز در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود، خبر مهاجرت حدود ۲ هزار پرستار از کشور است. محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار کشور، گفته در حالی که اکنون کشور به جذب حداقل هزار پرستار نیاز دارد، در یک سال گذشته حدود ۲ هزار پرستار از کشور مهاجرت کردند.
او این را هم گفت که در کشور پس از اوج گیری کرونا هیچ گونه استخدامی انجام نشده و امروز ما در دنیا بیشترین آمار جانباختگان پرستاری در دوران کرونا را داریم. همه این‌ها در حالی است که شعار امسال پرستاری، «پرستاری تأمین حقوق مردم، رفع موانع خدمتی و ارتقای سلامت جامعه» انتخاب شد؛ به این معنا که باید با افزایش پرستاران و استخدام بیشتر، مردم بتوانند سریع‌ترین و باکیفیت‌ترین خدمت عادلانه همراه با علم روز را با حداقل قیمت دریافت کنند.
هدفی که نه تنها میسر نشده، بلکه حالا زنگ خطر بلندی را به صدا درآورده است. بد نیست بدانید از نظر استاندارد در دنیا به ازای هر هزار نفر جمعیت به طور متوسط ۵ تا ۶ پرستار لازم است و در کمترین حالت حداقل ۳ پرستار. در کشور طبق آخرین اطلاعات به ازای هر هزار نفر ۱.۶ پرستار وجود دارد که از حداقل هم کمتر است.