الهام حبشی | شهرآرانیوز؛ حتما تا به امروز خبر شورش رعب انگیز شکارچیان تالاب میانکاله در شمال کشور را شنیده اید. درست ۵ روز پیش بود که ۱۰۰ نفر از شکارچیان معترض درحالی که صورت و هویت خود را به وسیله ماسک و نقاب پنهان کرده بودند، به مناطق حفاظت شده و ممنوعه هجوم برده و پرندگان مهاجر بسیاری را کشتند. مدت ۲ سال است که مجوز شکار برای جماعت شکارچی صادر نشده است.
همین موضوع دستاویزی قرار گرفت تا آن‌ها به خودشان اجازه دهند با در دست گرفتن سلاح به منطقه تحت حفاظت محیط زیست حمله کنند و با محیط بانان آن محدوده درگیر شوند. طی این یورش، تا به امروز تنها ۴ شکارچی دستگیر شده اند و در آن طرف ماجرا ۴ محیط بان آسیب دیده اند. شکارچیان به جای درخواست مطالبات خود از سازمان محیط زیست و دیگر راه‌های قانونی، حمله به منطقه ممنوعه را انتخاب و به تیراندازی به سمت محیط بانان اقدام کردند. مشخص نیست به چه علت نهاد‌های امنیتی و قضایی به صورت گسترده پیگیر این خاطیان نمی‌شوند.
از سوی دیگر قوانین همچنان سخت گیرانه و دست وپاگیر برای محیط بانان ترسیم شده اند که آنان هم توان مقابله و مبارزه صددرصد را از دست داده اند. همین است که هر چند وقت یک بار، با اخبار ناراحت کننده‌ای از سمت این قشر ایثارگر رو به رو می‌شویم. مردمانی که یا به دست شکارچیان جان شیرینشان را از دست می‌دهند یا با چوبه دار. چند ماه پیش با پخش سریال افرا، اندکی با شرایط دشوار کاری یک محیط بان آشنایی پیدا کردیم.
مردی که پس از اعلام سه مرتبه فرمان ایست، شلیک کرد و به علت وجود مه و نبود دید کافی، شکارچی را کشته بود. کشته شدن شکارچی همانا، نبود شاهد برای اثبات وجود مه و اعلام سه گانه فرمان ایست همانا و تا چوبه دار رفتن محیط بان نگون بخت همان. پس از انتشار خبر یورش شکارچیان به تالاب میانکاله، سروصدای بسیاری در فضای مجازی به پا شد. دوستداران محیط زیست از لزوم توجه به این مسائل گفتند و مردم از ارزش جان محیط بانان و پرندگان مهاجر. موضوعی که هرازگاهی با رخ دادن اتفاقاتی مشابه سرزبان‌ها می‌افتد.