یکی از درد‌ها در جامعه شیعی، بی توجهی و کم توجهی به قرآن است؛ معجزه جاوید پیامبر خدا؛ معجزه‌ای که همین الان هم هست و از سنخ معجزات برای گذشتگان نیست، بلکه از سنخ علم و فهم و معرفت است که متناسب با بشری فرستاده شده که دنبال بلوغ فکری است. دنبال تفکر و آزاداندیشی است. بار‌ها در قرآن، مخاطب به تفکر و تدبر دعوت شده است و این از زیبایی‌های این کتاب و دین مبین اسلام است.
نباید این گونه به نظر برسد که شیعه از ثقلین یادگار پیامبر (ص)، عترت را گرفته است و اهل تسنن، قرآن را که حضرت فرمود: «این دو از هم جداشدنی نیستند»؛ به این معنا که عترت بدون قرآن درواقع عترت نیست و قرآن بدون عترت، نجات بخش و هدایتگر نیست، پس اهل سنت باید دنبال تمسک به عترت رسول خدا باشد و شیعه نباید از تمسک به قرآن غفلت کند و بداند اگر اعتقاد به شفاعت دارد و دنبال دستگیری پیامبر (ص) در قیامت است، کسی که می‌خواهد شفیع او در قیامت شود، شاکی او باشد و از او در بزرگ‌ترین دادگاه، در پیشگاه عدل الهی شکایت کند، فرمود: «و قال الرسول یا رب ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا.» فرقان، ۳۰
آیه‌ای که دلالت بر نارضایتی پیامبر رحمت از مدعیان پیروی از آیین بزرگ اسلام دارد و اینکه او در روز قیامت در پیشگاه الهی از مهجوریت قرآن شکایت می‌کند.
از خودمان بپرسیم که ما در مسیر از بین بردن این مهجوریت و زدودن ستم بر کتاب خدا چه قدمی برداشته ایم؟ کتابی که کتاب هدایت است، اما ما فقط برای تزیین طاقچه‌ها و روی داشبورد ماشین و مراسم شب قدر از آن استفاده می‌کنیم، درحالی که اگر آیات قرآنی رافرانگیریم و دنبال فهم آن نباشیم، نمی‌توانیم به آن عمل کنیم و اگر نتوانیم به قرآن عمل کنیم، شب قدر نمی‌توانیم ادعا کنیم که جای این کتاب روی سر ماست.
کتابی که مهجور باشد و خوانده نشود و به دستور آن عمل نشود، درواقع زیر پای ماست و پناه بر خدا اگر ما با تمام ادعاهایمان، اهل نگه داشتن حرمت این مقدس‌ترین کتاب باشیم!
سخن این است که اهمیت ماه مبارک رمضان به روزه داری در این ماه نیست؛ گرچه بعضی ماه روزه داری اش می‌خوانند، بلکه اهمیت این ماه بزرگ در نزد خدا به نزول قرآن در این ماه است؛ چون قرآن هنگامی که می‌خواهد از این ماه برای مخاطب تعریف کند، نمی‌گوید ماه رمضانی که در آن روزه گرفته می‌شود، بلکه می‌گوید: رمضان، همان ماهی است که قرآن (این بزرگ‌ترین معجزه الهی) در آن نازل شده است. (بقره، آیه ۱۸۵)
کتابی که خود می‌گوید آنچه برای درمان همه درد‌های بشر و هدایت او لازم بوده است، در این کتاب هست، اما آیا ما با این نگاه به قرآن مراجعه کرده ایم؟
اینکه دردهایمان را برداریم و به درمانگاه آیات شفابخش قرآن مراجعه کنیم؟ اینکه ببینیم در این نامه محبوب چه نسخه شفابخشی برای من و مشکل امروز من وجود دارد؟ ماه مبارک رمضان و جلسات قرائت قرآن، فرصت خوبی برای توجه به قرآن و بهره گیری از معارف آن و تدبر و تامل در آن است که از خدای بزرگ می‌خواهیم توفیق استفاده از این فرصت بزرگ را به همه ما بدهد.