فرزانه عمادی | شهرآرانیوز؛ چنانچه به کسی پولی می‌دهید، برای بازپس گیری آن باید ثابت کنید که گیرنده وجه طلبکار نبوده است.
فیش واریزی یا هر نوع انتقال وجه، حاکی از طلبکار بودن واریزکننده است مگر اینکه مدارک خلاف، مبنی بر طلبکار بودن واریزکننده از سوی گیرنده ارائه شود. اگر گیرنده ادعا کند وجه واریزی در مقابل دینی بوده که قبلا خواهان به او داشته است و نتواند آن را ثابت کند در این صورت واریزکننده به عنوان طلبکار می‌تواند طلب خود را دریافت کند.
در نظر داشته باشید چنانچه مبلغی را به صورت نقد و بدون رسید و شاهد به کسی داده باشید، در صورت انکار گیرنده متضرر خواهید شد؛ بنابراین چنانچه پولی به کسی قرض داده اید که مدرکی مبنی حقانیت خود ندارید، می‌توانید با ارسال اظهارنامه به بدهکار، او را در جریان طلب خود قرار دهید. هر گونه واکنش بدهکار به اظهار نامه که در آن عبارتی، چه مستقیم و یا غیر مستقیم به طلب شما اشاره شود، می‌تواند به عنوان مدرک در دادگاه استفاده شود.
گرفتن اقرار از بدهکار، داشتن شاهد و ادای سوگند می‌تواند در دادگاه مورد استناد قرار گیرد. اقرار بدهکار در مکالمه تلفنی، داشتن فیلم عکس و پیام، تنها نشانه‌ای برای اثبات حقانیت شماست، منتها در کنار دلایل دیگر موجب یقین قاضی و محکومیت خوانده در دعوا می‌شود.
به اندازه‌ای پول قرض بدهید که در صورت پرداخت نکردن، موقعیت مالی و اجتماعی تان به خطر نیفتد، بازپس گیری طلبتان را به تأخیر نیندازید. مبلغ و پولی را که قرض می‌دهید مکتوب کنید و زمان پرداخت و در صورت اقساط میزان آن را مشخص کنید.