انتقال پادگان‌های کشور به بیرون شهر‌ها حدودا از شانزده سال پیش مطرح شده است. در همین راستا انتقال پادگان لشکر ۷۷ ثامن الائمه (ع) به خارج از مشهد مقدس به عنوان یکی از موضوعات چالشی سال‌های اخیر مدیریت شهری به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده بود. اما به هر حال با اهتمام مدیریت شهری و همراهی آستان قدس رضوی و ارتش اکنون این مهم محقق شده و هشتک به «نفع مردم» یا «برای مردم» خبر از تصمیمی مناسب با رویکرد سیستمی و مبتنی بر منافع مردم می‌دهد.
این مهم علاوه بر اینکه به دلیل راهگشایی وسیعی که برای مردم رخ می‌دهد مهم است از منظری دیگر نیز درخور توجه است و آن ارتباط بین نهادی در کلان شهر مشهد مقدس است. امری که می‌تواند در عرصه‌های گسترده دیگری نیز تکرار شود تا با تصمیمات راهبردی و مناسب منافع حداکثری مردم در راستای پیشرفت شهر دنبال شود.
متأسفانه نظام مدیریت در کشور ما از این گونه اقدامات و تصمیمات که ماحصل مشارکت و همت مضاعف نهاد‌های عمومی است، کم دارد. به بیان دیگر معضلات و محدودیت‌های فراوانی در حوزه‌های مختلف اجرا وجود دارد که اگر مدیران کلان در سطوح مختلف کشور با هم اندیشی و همکاری متقابل به حل آن اهتمام ورزند مسئله‌های بسیاری از مردم حل و فصل خواهد شد.
در یکی از بند‌های چرخش‌های تحول آفرین سند چشم انداز جهان شهر برکت و کرامت موضوع «مدیریت هماهنگ و تقسیم کار بین نهادی به جای مدیریت جزیره‌ای و برنامه‌های بخشی» مورد توجه قرار گرفته است. این امر علاوه بر اینکه کاهش هزینه‌های زیادی که ماحصل موازی کاری است را به دنبال دارد امور مردم را به صورت راهبردی بهینه و روان می‌سازد و همچنین پیشرفت شهر و رفاه و رضایت شهروندان را نیز به همراه دارد.
اکنون که تا تحقق مدیریت واحد شهری فاصله فراوانی داریم این چنین اقدامات و تصمیم‌های گروهی مقامات رده بالای کلان شهر‌ها می‌تواند در عمل یکپارچگی و وحدت عمومی در مسیر پیشرفت و توسعه شهری را ایجاد کند.
انتقال پادگان به خارج از شهر و فضای گسترده‌ای که در اختیار مردم قرار می‌گیرد تنها بخشی از اتفاق خوب در این راستاست. بخش دیگر آن تجربه ارزنده‌ای است که این مهم برای مسئولان محلی به همراه دارد که می‌توان در عرصه‌های بسیاری با در نظر گرفتن منابع آحاد شهروندان و به نفع همه مردم اقدامات مؤثری انجام داد.
توسعه شهر از مسیر ارتباطات مؤثر و همدلی عمومی مردم و مسئولان شهر می‌گذرد پس پای همه اقداماتی که به نفع مردم است همه با هم تمام قد بایستیم.