حمیدرضا معصومیان | شهرآرانیوز؛ برانکو ایوانکوویچ جایی گفته بود تا زمانی که سوار هواپیمای تیم‌ملی برای سفر به برلین نشدم، از اینکه مربی ایران در جام‌جهانی ۲۰۰۶ باشم، مطمئن نبودم. نقل‌قولی از یکی از موفق‌ترین مربیان خارجی فوتبال ایران که نشان می‌دهد نیمکت تیم‌ملی در جام‌جهانی برای خیلی‌ها باارزش‌تر و مهم‌تر از چیزی است که به‌نظر می‌آید.
برای دراگان اسکوچیچ که به مربیگری در لیگ‌یک ایران رضایت داده بود و برخلاف کی‌روش اهل دعوا و جنجال هم نبود، این کلاه خیلی گشاد بود؛ هرچند لیاقتش را داشت. کسی که ایران را از منجلاب دوران ویلموتس به بهشت جام‌جهانی رساند و آمار‌های فوق‌العاده‌ای از خود برجا گذاشت، دیروز خیلی راحت از هدایت تیم‌ملی کنار رفت، آن‌هم با نظر کمیته فنی که معلوم نیست تا حالا کجا بوده و از کی نظرش تأثیرگذار شده است؟!
مربی کروات در همه این دوسال‌واندی که سرمربی تیم‌ملی بود، زیر فشار منتقدان قرار داشت و او را لایق تیم‌ملی نمی‌دانستند. با این‌همه، او برد و برد تا اینکه باند بازیکنان اسمی پروژه، کودتا علیه او را کلید زدند. مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش به‌عنوان دو بازیکن ثابت و تأثیرگذار تیم‌ملی با همراهی دست‌کم ۱۰ بازیکن دیگر که جایگاه مستحکمی در تیم اسکوچیچ نداشتند، حمله علیه سرمربی را آغاز کردند تا تیم‌ملی پس از سال‌ها دوباره گرفتار تشتت و دودستگی شود. اتفاقی که در دوره کی‌روش با همه انتقاد‌هایی که به او می‌شود، هرگز وجود نداشت و این موضوع دلیل یا بهانه‌ای شد که کمیته فنی فدراسیون فوتبال روز گذشته صلاحیت این مربی را رد و عملا او را برکنار کند! به‌این‌ترتیب، داستان حضور یکی از موفق‌ترین مربیان تیم‌ملی فقط به‌دلیل رضایت‌نداشتن چند بازیکن و اقدام عملی آن‌ها علیه او تمام شد!
طارمی و دارودسته‌اش به‌دنبال برگرداندن کی‌روش هستند، ولی ظاهرا این گزینه کاملا منتفی است. دست‌کم در صحبت‌های ابراهیم قاسمپور، کسی که دیروز فهمیدیم سخنگوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال است (!)، این‌طور به‌نظر می‌آید. جایی که این بازیکن سابق تیم‌ملی در پاسخ به خبرنگاران درباره احتمال جایگزینی سرمربی اسبق تیم‌ملی به‌جای سرمربی سابق تیم‌ملی گفت: تنها چیزی که می‌توانم بگویم، این است که به‌هیچ‌عنوان کی‌روش را تأیید نمی‌کنیم.
نام برانکو روز گذشته بلافاصله پس از خبر عزل اسکوچیچ مطرح شد، اما این مربی آب پاکی را روی دست دلالان این خبر ریخت. او دقایقی پس از برکناری هم‌وطنش در مصاحبه‌ای خواندنی گفت: برای من عجیب است که اول من را بدهکار می‌کنند و بعد قصد دارند من را مربی تیم‌ملی کنند! من ۱۲میلیارد بدهی مالیاتی دارم، اما چند سال است فقط وعده می‌دهند که این بدهی پرداخت می‌شود. مگر پرسپولیس باشگاه دولتی نیست؟ چرا دولت روحانی و سپس دولت رئیسی کوتاهی می‌کنند؟ این مبلغ را باید باشگاه پرسپولیس پرداخت کند و دلیل کوتاهی این موضوع را نمی‌دانم.
وی سپس در مقام دفاع از دراگان گفت: این اخبار درباره تیم‌ملی ایران برای من بسیار عجیب‌وغریب است و واقعا دلیل این‌همه حاشیه بین بازیکنان تیم‌ملی و مسئولان فدراسیون را نمی‌دانم. مگر این همان تیمی نبود با ویلموتس بدترین نتایج را کسب کرده بود و در خطر حذف قرار داشت؟ همان تیم را اسکوچیچ با اقتدار به جام‌جهانی برد و حالا پشت‌سرش این کار‌ها را می‌کنید؟ اصلا چه ابزار و امکاناتی به اسکوچیچ داده‌اید که فکر می‌کنید اگر فرد دیگری سرمربی باشد، تیم‌ملی بهتر نتیجه خواهد گرفت؟
کمیته فنی فدراسیون فوتبال دیروز غیر از ناصالح تشخیص‌دادن اسکوچیچ، سه گزینه ایرانی برای هدایت تیم‌ملی به فدراسیون فوتبال پیشنهاد کرد؛ علی دایی، امیر قلعه‌نویی و جواد نکونام. سه گزینه‌ای که تأکید شده است به همین ترتیب اولویت کمیته فنی هستند؛ یعنی اینکه اول با دایی مذاکره شود و اگر نشد با قلعه‌نویی و اگر او هم نشد، با جواد نکونام که شاید روی هوا این پیشنهاد را بقاپد. درباره علی دایی دیروز شایعه شد که او این پیشنهاد را رد کرده، اما هیچ‌چیزی رسما اعلام نشده است. اگر دایی نیاید که احتمالش کم نیست، امیر قلعه‌نویی بعید است این شانس را از دست بدهد؛ کسی که همیشه می‌گوید در تیم‌ملی به او ظلم شد و به او زمان ندادند تا افکارش را در تیم‌ملی پیاده کند!
مربی ایرانی یا خارجی، دایی یا قلعه‌نویی هرکس که می‌خواهد باشد، اکنون پرسش مهم این است که این تیم‌ملی، تیم‌ملی می‌شود؟ تیمی که عملا و رسما دو تکه شده و در آن از اتحاد و همدلی که همیشه سلاح برنده ما بوده است، خبری نیست. تیمی که عملا بار دیگر وارد دوره بازیکن‌سالاری شده و با این فرمان بعید است که به راهی به‌جز ترکستان برود.