حمیده خلیل‌زاده | شهرآرانیوز؛ درست است که آفریننده ماه و سال یکی است و به گفته قدیمی‌ها همه روز‌های خدا با هم برابرند؛ اما در سال ایامی هستند که در آن بهانه بیشتری برای شادی و نشاط در دسترسمان قرار دارد. می‌توان ماه ذی‌الحجه را یکی از شادترین ماه‌های سال قمری دانست. در این ماه دو عید بزرگ قرار گرفته است و سالروز تولد دو امام بزرگوار نیز در این ماه هست؛ اما در همین ماه مبارک هم هستند افرادی که دچار غم و اندوه شده‌اند و نمی‌توانند شادی پایدار را در زندگی تجربه کنند. خوب است بدانیم که در دین اسلام باور‌ها و آموزه‌هایی وجود دارد که به ما برای رسیدن به شادی و شادمانی کمک می‌کنند.
«توکل داشته باش» این جمله‌ای است که بسیاری از ما در زمان بروز حادثه یا هنگام آغاز کاری دشوار به خودمان گفته یا از دیگران شنیده‌ایم. تا به حال فکر کرده‌اید که توکل چیست و در زندگی ما چه تأثیری دارد؟ آن‌طور که علمای دین و کارشناسان گفته‌اند؛ توکل به معنای سپردن امور به دست خداست. یعنی که بدانی خدا هست و حواسش به همه چیز هست. این نکته قلب ما را محکم می‌کند و باعث دوری ترس و اضطراب و اندوه می‌شود. در روایتی آمده است که رسول خدا (ص) از جبرئیل درباره معنای توکل پرسیده‌اند و این فرشته آسمانی در پاسخ به ایشان گفته است: حقیقت توکل علم و آگاهی به این است که مخلوق نمی‌تواند زیانی برساند و نه سودی و نه چیزی ببخشد و نه از آن باز دارد، و نیز توکل مأیوس شدن از خلق است (بحار، ج ۶۸، ص ۱۳۸، ح ۲۳).
رضایت از زندگی ارتباط مستقیمی با احساس خوشبختی و شادکامی دارد. این حس بیشتر از آنکه وابسته به عوامل بیرونی باشد به درونیات بستگی دارد. حتما در اطرافتان افرادی را دیده‌اید که با توجه به داشته‌های فراوان همچنان ناراضی بوده و به همین دلیل نمی‌توانند شادی را تجربه کنند و از سوی دیگر افرادی را دیده‌ایم که با حداقل امکانات شاد و سرزنده هستند. این مثال به ما نشان می‌دهد که اهمیت در نوع نگاه و نگرش ماست. دیدن داشته‌هایمان در زندگی و خشنود بودن از آن‌ها اولین قدم برای رسیدن به رضایت درونی است. به امام صادق علیه‌السلام گفتند: مؤمن از چه راهی شناخته می‌شود؟ حضرت فرمود: با تسلیم و رضایت از آنچه که از شادی‌ها و ناراحتی‌ها بر وی وارد می‌شود.
(بحارالأنوارج ۲، ص ۲۰۵)
بنا بر روایات دینی درک لذت هم‌نشینی و معاشرت با دوست و برادر مؤمن یکی از مواردی است که به شادی و نشاط در زندگی کمک می‌کند. حضور در جمع خانواده و همراهی با دوستان باعث آرامش روحی ما شده است و کمک می‌کند تا لحظه‌های شادی را سپری کنیم. امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: برای هر چیزی چیز دیگری هست که موجب آسایش آن می‌شود و انسان مؤمن با برادر مؤمن خود احساس آرامش می‌کند، همان‌گونه که پرنده با همانند خود احساس آسودگی می‌کند.
اینکه موجب شادی دیگران باشیم، یکی از عواملی است که باعث می‌شود شادی را عمیق‌تر تجربه کنیم. بخشندگی یکی از خصوصیاتی است که به ما کمک می‌کند برای اطرافیانمان مفیدتر باشیم و آن‌ها را در شادی‌مان شریک کنیم. با این کار محبت آن‌ها را دریافت و احساس بهتری به خودمان پیدا می‌کنیم.
امام علی (ع) در این باره می‌فرماید: هیچ‌چیز مانند بخشندگی، مدارا و خوش‌خویی جلب محبت نمی‌کند. غررالحکم/۹۶۵.
دربرابر بخشندگی، خسیس بودن قرارگرفته است که مایه رفتن آرامش و نشاط است. از این‌رو رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: انسان بخیل، کم‌آسایش‌ترین مردم است.