تکلیفمان را سیدالشهدا (ع) نوشته است. این را زمان جنگ از زبان‌های بسیاری می‌شنیدیم، اما فقط جنگ نظامی مجاهدان را به خط نمی‌کند. امروز هم خط روشن و معبر‌ها مشخص است. رزمندگان جبهه جهاد معرفتی هم حکم مأموریت خود را دیری است که دریافت کرده اند.
براساس رهنمود‌های حضرت رهبر، حکم امروز و تکلیف همگانی، «جهاد تبیین» است؛ بیان مؤمنانه و حرفه‌ای واقعیت هاست؛ مرزبندی دقیق و غیریت سازی آشکار با «باطل» است. نه دیروز می‌شد حق را کنار باطل به صلح و صفا نشاند و نه امروز می‌شود.
دیروز تفنگ‌ها «حَکَم» بودند، اما امروز این روایت هاست که حَکَم می‌شوند و حُکم به حقانیت این یا آن صادر می‌کنند. در انقلابی که پایه اش فرهنگ و گستره اش با کلمات نشانه گذاری و سرحدات آن با «بینات» مشخص شده است، باید جوری وارد میدان شد که مبانی حق آشکار باشد، نه اینکه براساس نظریه «تغلیب» محمدغزالی که می‌گوید «من غلب» حق را تعیین کند.
اگر به این «ناقاعده» تن دهیم، جابه جایی حق و باطل و تغییر جای شهید و جلاد، بیش از گذشته حقیقت را به چالش خواهد کشید و اهل حق را زخم در پهلو خواهد نشاند. جهاد تبیین که بر اساس مهارت در درست دیدن، صداقت در بیان، روشنگری در شناخت، معرفت در جنگ روایت‌ها غنی سازی می‌شود، نمی‌گذارد «تغلیب» میان دار شود. ما با همه توش و توان باید در برابر آن بایستیم.
در کربلا هم لشکر باطل، ۳۰ هزار جنگجو و بی شمار مرد جنگی و سپاه زر و زور و تزویر را پشت خویش داشت، اما سیدالشهدا (ع) با ۷۲ یاور چنان کرد که هزیمت باطل از همان غروب خونین عاشورا آغاز شد. حضرت امام سجاد (ع) و حضرات مخدرات حرم اهل بیت (ع) به ویژه حضرت زینب (س)، ادامه شهادت حسینی را با تبیینی مجاهدانه پی گرفتند تا یزید نتواند کربلا را در کربلا و سرِّ نی را در نینوا دفن و مردم را از فهم حق محروم کند. آن درس باید امروز هم رسم زندگی و مجاهدت باورمندان کربلا باشد. حق را بگوییم، ولو تیغ بر گلویمان بنشیند.
در ازدحام صدا‌های باطل که از شرق و غرب عالم بلند است، همه توانمان را به صدایمان بدهیم تا حق غریب نماند. بی‌گمان ظرفیت‌های رسانه‌ای در این جهاد، نقشی مانند خاک ریز در جنگ سخت دارند. هر رسانه نگار هم فرمانده‌ای است با لشکری از بی شمار کلمات که نه تنها باید از حق دفاع کند، که بر باطل هم باید هجوم ببرد. هر شهروند هم به تکلیف دینی و ملی خود در این عرصه باید رزمنده‌ای ممتاز باشد.
این گونه است که می‌شود در برابر جبهه باطل ایستاد. می‌شود فراتر از دفاع، به حمله فکر کرد و بنیان‌های فکری آنان را هدف گرفت. بدانیم که تا وقتی فقط به دفاع فکر کنیم، نهایت خواهیم توانست وضع موجود را حفظ کنیم، اما وقتی وارد عرصه حمله شویم، بهترین دفاع را هم خواهیم داشت؛ هجومی صادقانه و برپایه مؤلفه‌های ایمانی، روشنگر و تحریف زدا.
این هم باتوجه به توان نرم و قوت معرفتی ما شدنی است. ما منطقی برتر، زبانی گویا و منهجی نورانی داریم. نباید در تاریکی و ظلمات دشمن ساخته گرفتار شویم. بشوریم بر روایت‌های غلط. قیام کنیم علیه ظلمات و ظالمان که حق این است و جز این نیست.