زهرا گریزپا-فعال فرهنگی | شهرآرانیوز - باید شعر را زیسته باشی و عشق را در کلمات دیدار کرده باشی، باید از دشت‌های خون گذشته باشی و دل‌سپرده باشی تا بتوانی این‌گونه از زخم‌هایی که بر پیشانی تاریخ نمایان است زینب‌وار حسین (ع) را بسرایی. راضیه رجایی شاعری دلداده و شیفته ائمه (ع) متولد شهریور ۱۳۵۷ در مشهد است، شاعری زلال و متعهد که از نوجوانی سرودن شعر را آغاز کرده و از دوره دانش‌آموزی در جشنواره‌های ادبی آیینی و انقلابی خوش درخشیده است. او در طی سال‌ها فعالیت ادبی بار‌ها در جشنواره‌های مختلف رضوی، دفاع مقدس، فجر و بیداری اسلامی برگزیده شده است. هم‌چنین به عنوان داور در این جشنواره‌ها حضور داشته است.
او با آشنایی کامل به اسلوب شعر فارسی و بهره‌مندی از غنای ادبیات کلاسیک ذوق و استعداد هنری‌اش را در خدمت آرمان‌های انقلابی و آیینی قرار داده است. غزل‌های این بانوی دغدغه‌مند خراسان سرشار از تصویر‌های هنری است که شور انقلابی و ارادت به ائمه (ع) در آن موج می‌زند. رجایی شاعری پرخروش و مطالبه‌گر است و همواره در پی کشف استعداد‌های جوان و جهت‌دادن شاعران نوظهور در راستای آرمان‌هایی است که برایش بسیار ارزشمند و والاست.
تدوین و گردآوری مجموعه شعر «آیات بیداری»، «روایت عمار» و «حدیث سرو» نشانگر دغدغه‌های ارزشی این شاعر متعهد است. او در گردآوری و تدوین این آثار بسیار ریزبین و نکته‌سنج بوده و از بهترین نمونه‌های شعر معاصر انقلاب در این مجموعه‌ها بهره برده است. «گزیده ادبیات معاصر» شماره ۱۱۷ نشر نیستان و «آسمان ابری دی» نشر تکا مجموعه‌شعر‌های مستقل این بانوی شاعر است.
با خوانش این دو مجموعه، مخاطب بیش از پیش به توانایی‌های ادبی راضیه رجایی در سرودن شعر کلاسیک پی می‌برد و منش انقلابی و دل‌بستگی او به ائمه اطهار (ع) در این دو دفتر نمایان است. فعالیت‌های ادبی رجایی به چاپ کتاب و سرودن شعر ختم نمی‌شود، بلکه این شاعر آیینی‌انقلابی دبیر اجرایی چندین جشنواره ادبی بوده است و مسئول دفتر شعر حوزه هنری خراسان رضوی و مسئول انجمن شعر امین مشهد است.
برخاستی که سرو قدت سروری کند
این‌قدر می‌شود که کسی دلبری کند؟!
آن نقطه‌ای که گوشه لب‌های تو گم است
تنها بس است تا همه را مشتری کند
خلق عظیم! هیچ‌کسی را خدا نخواست
از بین خلق بعد تو پیغمبری کند
انگار دوست داشت که تنها شوی و بعد
تنها خودش همیشه تو را یاوری کند
کوثر عطا کند که برای یتیمی‌ات
با دست مهربان خدا مادری کند
از خیمه‌های آتش و از دشت‌های خون
زینب برون بیاید و روشنگری کند
یک سر ز خاندان تو بالای نیزه‌ای
بر سروران هر دو جهان سروری کند