به گزارش شهرآرانیوز؛ در دین اسلام نیز مژده بـه ظـهور حضرت مـهدی (عـج) از همـان سـال‌های اولیه آغـاز شد و پیـامبر گرامـی اسلام (ص) در هر فرصت و منـــاسبتـــی کـــه پیش مـــی آمد مردم را بـــه ظـــهور عدالت گستر موعود درآخرالزمان بشارت می‌دادند.
در احادیث شیعه و سنی وارد است که پیغمبر فرمود: «امامان بعد از من دوازده تن هستند که همه از قریش و خاندان من هستند!» (م‍ج‍ل‍س‍ی، ۱۳۷۸، ص ۱۴۰)
بر اساس روایاتی از شیخ صدوق در کتاب کمال الدین نقل می‌کنند: امام رضا (ع) در پاسخ کسی که از آن حضرت درباره قائم آل محمد سؤال می‌کند می‌فرماید:
لا یُری جِسمُهُ، وَلایُسَمّی بِاسمِه؛ جسم آن حضرت دیده نمی‌شود و به اسم نام برده نمی‌شود. (ابن بابویه، ۱۳۹۵. ج ۲، ص: ۳۷۰) حاصل روایت بالا این چنین است که: در طول زمان غیبت، به دلیل مصالحی که شرح آن خواهد آمد، امام (ع) به کلی از دیدگان مردم غایب می‌شود و جز در موارد اندکی و آن هم در مقابل بندگان خاص خداوند حاضر می‌شود، اما اگرچه آن حضرت در طول زمان غیبت در میان مسلمانان حضور می‌یابند و با آن‌ها مواجه می‌شوند، ولی کسی آن امام (ع) را نمی‌شناسد و به هویت واقعی ایشان پی نمی‌برد، بنابراین فرض، امام مهدی (عج)، در هر شهر و مکانی که اراده کند حضور می‌یابد و مانند دیگر مردم به زندگی می‌پردازد، اما کسی از حقیقت حال ایشان آگاه نمی‌شود.