به گزارش شهرآرانیوز؛ اوضاع در اردوی تیم‌ملی انگلیس از بحران هم فراتر رفته است و به فاجعه نزدیک می‌شود و در این بین گرت ساوتگیت متهم اصلی شناخته شده و در حال متحمل‌شدن ضربات سنگین رسانه‌ای و انتقادی است. تیم‌ملی انگلیس در آستانه بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی جهان شبیه مدعی کسب عناوین عمل نمی‌کند و نتایج می‌گویند قطر هم سرزمین آرزو‌های انگلیسی‌ها نخواهد بود. سرمربی انگلیس، اما به آرزو‌ها فکر نمی‌کند و او که از همتایان پیشینش روی نیمکت مرد بزرگ‌تری در عرصه سرمربیگری به شمار نمی‌رود، این روز‌ها برای بقا دست‌وپنجه نرم می‌کند.
اسون گوران اریکسون پس از حذف از جام ملت‌های اروپا و در تلاش برای کسب عملکرد خوب در جام‌جهانی ۲۰۰۶ وضعیتی مشابه این روز‌های ساوتگیت داشت. سرمربی کنونی تیم انگلیس هم شاید در پاسخ سؤال‌هایی مشابه، جواب‌هایی تکراری را به خبرنگاران ارائه دهد. ساوتگیت متهم به این است که شور لازم را در کنار زمین ندارد و این موضوع دقیقا همان چیزی است که پس از شکست مقابل پرتغال در سال ۲۰۰۴ در جام‌ملت‌های اروپا دامن اریکسون را هم گرفت.
ساوتگیت را هم مربی آرامی می‌شناسیم که منتقدانش مدعی هستند با وجود تحرکاتش کنار زمین، قابلیت تهییج ستاره‌های تیمش را برای جاه‌طلبی و فتح عناوین ندارد. پس از اریکسون هیچ‌کس موفق نشده بود مدت زیادی روی نیمکت سه‌شیر‌ها دوام بیاورد و ساوتگیت اولین سرمربی است که از زمان رفتن مرد سوئدی بیش از شصت‌بار تجربه سرمربیگری در تیم‌ملی را دارد و با رسیدن به بازی هفتادوپنجمش تاکنون ۹ بازی هم بیشتر از سرمربی پیشین تیم انگلیس را تجربه کرده است. با وجود این به نظر می‌آید وضعیت کار برای ساوتگیت شبیه وضعیتی باشد که اریکسون در آستانه جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان پشت سر می‌گذاشت. سرمربی سوئدی تیم‌ملی انگلیس در آن مقطع در حاشیه انتقادات تند رسانه‌ها و کارشناسان با پرسشی درباره جام‌جهانی روبه‌رو شد.
ساوتگیت هم مانند اریکسون در آستانه جام‌جهانی تا دو سال پس از آن با تیم‌ملی قرارداد دارد، اما منتقدانش کمر همت به سرنگون‌کردن او بسته‌اند و نتایج اخیر تیم ساوتگیت بهانه‌های قابل‌قبولی دست این منتقدان می‌دهد. آن‌ها هم روی خداحافظی زودتر از موعد ساوتگیت شرط بندی می‌کنند. اوضاع به شکلی پیش می‌رود که باور کنیم سرمربی کنونی تیم‌ملی انگلیس در حال تجربه تکرار تاریخ درباره اسون گوران اریکسون است و تیم او در صورت ناکامی در قطر، جایی برایش روی نیمکت نخواهد گذاشت.
فاجعه‌ای که فیلم ۲۰۱۲ مطابق تقویم مایا‌ها برای دنیا پیش‌بینی کرده بود، هرگز به وقوع نپیوست، اما فاجعه‌ای مشابه، ۱۰ سال پس از سال ۲۰۱۲ دامن تیم‌ملی انگلیس را بدون پیش‌بینی تقویم مایا‌ها گرفته است. آن‌ها در مرز نابودی قرار دارند. پنج مسابقه رسمی و فقط یک گل زده، بدون برد و با شکست فاجعه‌آمیز مقابل مجارستان، برای سست‌کردن پایه‌های صندلی ساوتگیت دست‌به‌یکی کرده‌اند. انگلیس از سطح اول لیگ ملت‌های اروپا کنار رفته است و خود این عبارت برای اخراج هرکسی به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی این کشور کافی به نظر می‌رسد.
در وضعیت کنونی و با توجه به نزدیکی شروع رقابت‌های جام‌جهانی، برای هر تیمی تعویض سرمربی ریسک تلقی خواهد شد و صدالبته برای تیمی که مردم کشورش امید‌های زیادی به موفقیت و کسب عنوان دارند، این ریسک جدی‌تر به نظر می‌رسد. با وجود این اگر شرایط کار برای ساوتگیت غیرممکن شود، انگلیس مردان باتجربه متعددی را می‌شناسد که قابلیت احیای تیمی بزرگ در مدت کوتاه را دارند.
شان دایچ، اسکات پارکر، روی هاجسون و سام آلاردایس چهار مرد انگلیسی هستند که با توجه به سابقه کار در لیگ‌برتر انگلیس و بدون شغل بودنشان تقریبا شاخص‌ترین مردان انگلیسی بدون کار عرصه سرمربیگری به شمار می‌روند. ساوتگیت برای بهبود این اوضاع امشب جدالی سخت و حیثیتی با آلمان هانسی فلیک را پیش رو خواهد داشت. او برای فرار از این پایان تلخ باید بتواند پیش از جام‌جهانی ثابت کند مرد شایسته هدایت سه‌شیر‌ها برای حضور در قطر است.