به گزارش شهرآرانیوز؛ مناره‌های مناره‌های مسعود و بهرام‌شاه در یک کیلومتری شمال شرقی غزنی، در منطقه‌ای بین شهر قدیم غزنی و قریه روضه کنونی موقعیت دارند.
مناره‌هایی که قاعده و تهداب آن‌ها در سیستم انجینیری عصر غزنویان به شکل ستاره هشت‌ضلعی اعمار شده که از آن به‌نام فتح و پیروزی نیز یاد می‌شود.
این مناره‌ها که به‌صورت هشت‌ضلعی ساخته شده‌اند، حدود ۲۰ متر ارتفاع و ۶۰۰ متر از یکدیگر فاصله دارند. برای ساخت این مناره‌ها از خشت استفاده شده است.
در داخل مناره‌های مسعود و بهرام‌شاه زینه‌هایی به‌شکل مارپیچ ساخته شده است که به بالای مناره‌ها راه دارند.
قدمت این مناره‌ها به حدود ۸۰۰ سال می‌رسد که به‌صورت یادگاری تاریخی از دوران سلطان مسعود سوم (۱۰۹۹- ۱۱۱۵) و بهرام‌شاه (۱۱۱۸-۱۱۵۷) برجای مانده‌اند.
نحوه ساخت این مناره‌ها در هنر معماری اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد.
سطح این دو برج با الگوهای هندسی منظم تزیین شده و آیه‌های قرآن با موزاییک‌های تراکوتا روی آن نوشته شده است (در یک طرف این مناره‌ها اسمای خداوند (ج) و در سوی دیگر آن نام معماران این بناها به خط کوفی نوشته شده است).
در قاعده این مناره‌ها تزیینات گچ‌بری و نوشته‌های کوفی به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده کانون فرهنگی، ادبی و هنری دوره غزنویان در قرن یازدهم است.
مناره‌های مسعود و بهرام‌شاه در مجموع روی سه هدف اعمار می‌شدند. اول اینکه مناره در مسجد اعمار می‌شود که مؤذن در آن اذان می‌دهد. دوم به‌منظور اهداف نظامی که از آن به مشابه محل رصد استفاده می‌شود. مناره‌ها در تأمین امنیت شاهراه‌ها و کاروان‌ها از اهمیت زیادی برخوردارند. سوم اینکه به‌منظور نشان‌دادن عظمت و قدرت امپراتورها یا پادشاهان ایجاد می‌شدند.
در افغانستان هر سه هدف در اعمار مناره‌ها در نظر گرفته می‌شده است.
در طول چهار دهه گذشته که افغانستان درگیر جنگ‌های مختلف بوده، آثار تاریخی و آبده‌های تاریخی مورد بی‌توجهی قرار گرفته و این سبب شده است این آثار تاریخی تخریب شوند و در معرض آسیب و فروریزی قرار بگیرند.
منبع: تلویزیون آمو