ورزش همواره به‌منزله بخشی مهم از فرهنگ هر جامعه‌ای است که می‌تواند هم بر سطح فردی و هم سطح اجتماعی تأثیر درخور توجهی داشته باشد. گرچه امروزه اهمیت ورزش بر کسی نهفته نیست، مدرن شدن زندگی که مهم‌ترین مؤلفه‌اش ماشینی شدن آن است، سبب شده است بسیاری از کار‌ها با یکجانشینی‌های طولانی‌مدت و بدون تحرک همراه باشد و این امر از میزان فعالیت جسمانی روزانه در افراد کاسته است. به دیگر بیان، برخلاف دوران گذشته که کار خود به‌نوعی ورزش و فعالیت بدنی بود، امروز به‌نوعی بی‌تحرکی است.
* ورزش با ایجاد تغییرات در سیستم داخلی بدن به‌سلامت جسمانی کمک می‌کند، قدرت کارایی جسمانی را افزایش می‌دهد، از بسیاری بیماری‌ها پیش‌گیری می‌کند و می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید باشد. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «پروردگارت بر تو حقی دارد، بدنت بر تو حقی دارد و خانواده‌ات نیز بر تو حقی دارند.» از این سخن، اهمیت ورزش و توجه به بدن آشکار می‌شود و نشان می‌دهد که اسلام، هم به‌سلامت معنوی اهمیت می‌دهد و هم به‌سلامت جسمانی و در خانواده باید به هردوی این‌ها توجه شود؛ بنابراین باید حتماً در زندگی روزانه تک‌تک افراد فرصتی برای ورزش گنجانده شود.
* رابطه زن و ورزش از دو بُعد مطرح است. نخست تأثیر ورزش ـ چه عمومی و چه حرفه‌ای ـ بر سلامت زن و درنتیجه سلامت جامعه و دیگر نقش زن به‌عنوان مادر و همسر (نقش تربیتی) در ایجاد فرهنگ ورزش در خانواده و نهایت در جامعه. به دیگر بیان، ازآنجایی‌که زنان ـ چه در خانواده و چه در جامعه ـ نقش‌های مهم و اثرگذاری ایفا می‌کنند، تأمین سلامت جسمانی و در پی آن سلامت روحی و روانی آنان، تضمین سلامت خانواده و جامعه را در پی خواهد داشت.
مشارکت در ورزش می‌تواند در نحوه زندگی زنان تغییر ایجاد کند و باعث غنی‌تر شدن آن شود. همچنین زنان در زندگی خود مسئولیت‌ها و نقش‌های متعدد و متفاوتی را ایفا می‌کنند. یکی از نقش‌های مهم آن‌ها، یعنی مادری که با گذراندن مراحل مختلفی نظیر بارداری و زایمان حاصل می‌شود و سپس با پرورش و تربیت فرزندان تداوم می‌یابد، نیازمند سلامت جسمانی و روحی و روانی آن‌هاست، بی‌تردید می‌توان گفت بی‌توجهی به‌سلامت جسمانی که لازمه سلامت روانی است، پیامدهای جبران‌ناپذیری را، هم برای خانواده و هم برای جامعه به همراه خواهد داشت؛ به‌عبارت‌دیگر، تمامی نقش‌هایی که یک زن می‌خواهد ایفا کند به‌نوعی با رویکرد او درباره جسم و عملکرد جسمانی و فیزیکی او در ارتباط است. فعالیت فیزیکی روزانه و منظم و همچنین مشارکت در فعالیت‌های ورزشی فردی و گروهی برای رشد جسمانی، ذهنی، روانی و اجتماعی او لازم است و از این طریق، می‌تواند با کاهش دادن اضطراب و افسردگی، شادی و نشاط را برای زندگی خود به ارمغان بیاورد و به ارتقای کیفیت زندگی خود و خانواده و درنهایت جامعه کمک کند. همچنین درباره مسئله فرهنگ‌سازی ورزش، می‌توان گفت که والدین ازجمله مادر، نقش بسزایی در ایجاد روحیه ورزش کردن در فرزندان دارند و اگر فرهنگ ورزش در یک خانواده نهادینه و تقویت شود، می‌تواند سلامت جمعی را به همراه داشته باشد.