سیاست درهای باز

مهم‌ترین وظیفه شهرداری خدمت به مردم و تقویت اعتماد آن‌هاست که ایجاد تعامل و هم‌افزایی میان مردم و مدیران شهری در رأس آن قرار دارد.
مردم شهرداری را از خودشان می‌دانند و از آن انتظار خدمت دارند و ما نیز در همین راستا باید به شهروندان خدمت کنیم. برای تحقق این موضوع لازم است تا کارکنان شهرداری و مدیران شهری با سعه‌صدر و بردباری برای استماع مشکلات و مسائل مطروحه شهروندان اقدام کرده و در سریع‌ترین زمان ممکن با رعایت ضوابط و مقررات شهرداری برای حل آن‌ها اقدام کنند.
معیار سنجش کار شهرداری‌ها مردم هستند و آن‌ها باید قضاوت کنند که از آنچه شهرداری به‌عنوان خدمت به آن‌ها ارائه می‌دهد رضایت دارند یا نه. باید این را بپذیریم که در خدمات ما موضوع اصلی، هدف و ذی‌نفعان مردم هستند. پس باید همه فرصت‌ها و امکانات و حتی وقتمان را در اختیار آن‌ها قرار دهیم.
ملاقات‌های رو در رو با مردم علاوه‌بر اینکه موجب افزایش و توسعه کار‌ها در مجموعه شهری می‌شود، در رضایتمندی مردم و مشارکت حداکثری شهروندان در مدیریت شهری نیز مؤثر است.
مردم به دلیل مشکلاتی که در روند پاسخ‌گویی به پرونده‌ها پیش می‌آید، انتظار دارند مدیران وقت کافی و مبسوط برای شنیدن مشکلاتشان بگذارند و با آن‌ها مذاکره کنند. آن‌ها تمایل دارند علاوه‌بر گفتگو با کارشناسان شهری با مدیران هم مذاکره‌ای داشته باشند، زیرا تصور می‌کنند دست مدیران در تصمیم‌گیری‌ها بازتر است. اغلب پس از گفتگو با مدیران ارشد، این آرامش را دارند که تلاش و مشورتشان را کرده‌اند. اگر مدیر به‌درستی با آن‌ها برخورد کند و با سعه‌صدر به حرف‌هایشان گوش دهد مردم هم قانع می‌شوند حتی اگر پاسخ منفی بشنوند. از این سبک مدیریت به عنوان «سیاست در‌های باز» می‌توان یاد کرد. «سیاست در‌های باز» یک نوع تسهیلگری برای دسترسی آسان مردم به مدیران است تا آن‌ها بتوانند بدون موانع اداری سخت با مدیران ارشد ارتباط بگیرند و حرفشان را به گوش مسئولان برسانند.
در یک‌سال اجرای این سیاست در شهرداری منطقه ۸ مردم از این موضوع استقبال کرده و رضایت دارند. پس سیاست درست را باید اجرا کرد.
اولین قدم در حوزه جلب رضایت مردم شنیدن صحبت‌ها و نظراتشان است. گام دوم برای جلب رضایت مردم استفاده از نظر‌ها و پیشنهادهایشان در پروژه‌های شهری است.
در دنیای مدرنیته توجهی به انسان نمی‌شد، اما با گذشت زمان مفاهیم شهرسازی تغییر کرد و به این نتیجه رسیدند که فضا باید به نفع انسان‌ها تغییر کند. این انسان‌گرایی همان مفاهیم شهروندمداری است که شهروند بر شهر اولاست، پس باید شهر را مطابق با نیاز شهروندان احداث کرد و ما نیازمند مشورت با مردم هستیم.
در مقام شهرسازی به مفهوم عام آن، انتخاب بین شهر و شهروند اولویت با شهروند است، چون شهروند در فضای شهری زندگی می‌کند. فضای شهری باید متناسب با نیاز شهروندان و متناسب با توقعات شهروندی باشد. هر تغییر، اصلاح و احداثی که قرار است در حوزه شهری و عمرانی انجام شود بهتر است با نظر و سلیقه مردم باشد، باید با مردم مشورت کرد، پس از نیازسنجی، نظرات مردم را ارزیابی کرد و براساس فراوانی درخواست مردم و بررسی و کارشناسی موضوع به یک تصمیم درست رسید.