به گزارش شهرآرانیوز، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در هجدهمین جلسه تفسیر سوره مبارکه محمد(ص) در ماه مبارک رمضان که ظهر امروز به میزبانی حسینیه دفتر نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به آیات 29 و 30 سوره مبارکه محمد(ص)، پیدایش نفاق را از اساس یک پدیده اجتماعی و سیاسی دانست و اظهار کرد: منافق کسی است که نه خدا را باور دارد و نه معاد را اما با اینکه از اسلام هیچ‌چیز را قبول ندارد، خود را به‌عنوان یک مسلمان محکم در جامعه مطرح می‌کند تا در صف جامعه اسلامی نفوذ کند و به مقام و منصبی دست یابد. البته این در حالتی است که فارغ از انگیزه‌های جاسوسی، منافق عامل دشمن اسلام نباشد و فقط شهوات موردنظر خود را دنبال کند.
وی افزود: نفاق یک پدیده با سابقه است که از زمان پیدایش اسلام در مدینه وجود داشت. خداوند عالم برای توصیف نظر منافقان پیرامون دین از تعبیر «اکراه» استفاده می‌کند؛ به این معنا که این افراد اساساً از اسلام بیزار بودند اما برای اینکه نقاط قوت جبهه حق را از میان ببرند و در صفوف مسلمانان تفرقه بیندازند، در جبهه حق رسوخ کردند.
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: با این حال، بخش قابل‌توجهی از این افراد کسانی بودند که وقتی در دستیابی به اهداف پلید خود ناکام می‌ماندند، تلاش می‌کردند تا با دشمنان اسلام ارتباط بگیرند تا اگر هم از ابتدا عامل دشمن نبودند، با او برای ضربه زدن به اسلام توافقی بکنند و به عامل دشمن تبدیل شوند.
وی ادامه داد: این خصوصیت منافقان در زمانه ما هم وجود دارد. نمونه آن را در گروهک «مجاهدین خلق» شاهد بودیم که در سال‌های منتج به پیروزی انقلاب و پس از آن، با شدت زیادی با رژیم طاغوت مبارزه کردند اما امام(ره) بود که لقب منافق را بر این گروهک گذاشت زیرا از ابتدا و زمانی که امام(ره) مخالف حرکت مسلحانه بودند، این‌ها جلوتر از حضرت امام(ره) حرکت می‌کردند و سرانجام هم در این پیش افتادن‌ها و عقب ماندن‌ها، هویت اصلی خود را افشا کردند.
آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه نفاق این جماعت در بینششان بود، تصریح کرد: مجاهدین خلق تا جایی حتی به اسلام، قرآن و اهل‌بیت(ع) هم اعتقاد داشتند اما اصل انحرافشان آن بود که اعتقادات مارکسیستی در آن‌ها ریشهدارتر بود و در عمل، آیات قرآن و احادیث اهل‌بیت(ع) را برای پوشش و توجیه اندیشههای الحادیشان به کار می‌بردند. این پیچیده‌ترین نوع نفاق است که فردی آیه قرآن را بخواند و از کلام خدا برای توجیه مانیفست باطل خود استفاده کند اما امام عظیم‌الشأن ملت آن‌ها را شناخت و رسوایشان کرد.
وی تأکید کرد: نخستین شگرد منافقان آن است که شناخته نشوند. پس از این، آن‌ها به دنبال پنهان کردن واقعیت وجودی خود هستند زیرا اگر این ماهیت افشا شد، همگان از پلیدی باطن و خبث طینت او آگاه می‌شوند. در برابر این هم ذات اقدس پروردگار در قرآن کریم می‌فرماید «أَم حَسِبَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخرِجَ ٱللَّهُ أَضغَٰنَهُم وَلَو نَشَآءُ لَأَرَينَٰكَهُم فَلَعَرَفتَهُم بِسِيمَٰهُم وَلَتَعرِفَنَّهُم فِي لَحنِ ٱلقَولِ وَٱللَّهُ يَعلَمُ أَعمَٰلَكُم» تا در قالب یک خطاب آشکار، کسانی را خطاب قرار دهد که در قلبشان مرض است و این فراتر از تردید یا انحراف، زمینه گمراهی افراد را مهیا می‌کند. پس از این، تصدیق می‌کند که منافقان کسانی هستند که کینه‌های فراوان در دل دارند اما به فضل خدا می‌توان نشانه‌های نفاق را از چهره‌هایشان شناخت و خدا به حقیقت اعمال همه انسان‌ها آگاه است.
عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: افشاگری خدا از رویه منافقان دو جنبه دارد؛ یکی آشکارسازی هویت نفاق از صورت افراد که اگر چشم در چشم او بدوزید، در هنگام سخن گفتن به ناگهان دچار انحراف کلام و سخن می‌شوند و جنبه دوم افشاگری الهی از باطن افراد منافق بر گفتار فرد دلالت پیدا می‌کند؛ به این معنا که کلام او دچار پیچیدگی‌هایی می‌شود که فراتر از تخصصی سخنگفتن، فهم ساده‌ترین مطالب موردنظر او را هم برای سایرین سخت و دشوار می‌کند.
وی ابراز کرد: نفاق یکی از دام‌های بزرگ شیطان است که گاهی اوقات، مخلص‌ترین افراد را هم درگیر می‌کند؛ به‌طوری که شاید از ابتدا هم فرد منافق نباشد اما با یک دروغ مصلحتی یا یک خطای رفتاری، مسئله‌ای خلاف واقع را مطابق با حقیقت جلوه می‌دهد و به این ترتیب، فرد کسوت نفاق را بر تن می‌کند و به دام شیطان پا می‌گذارد. این هم‌تراز با همان عملی است که منافقان صدر اسلام از خود نشان می‌دادند؛ به این معنا که وحی را قبول نداشتند اما ادعای اسلام می‌کردند و این سیر انحرافی تا به امروز استمرار دارد.
آیت‌الله علم‌الهدی ضمن تأکید بر ضرورت پرهیز از نفاق سیاسی در موضع‌گیری‌های اجتماعی و فرهنگی اظهار کرد: عزیزان من، نظامی که در این کشور برپاست، یک حکومت عادی نیست. چه بسیار خون‌هایی که برای این نظام ریخته شده و صدها هزار جوان و نوجوان از این ملت به خاک و خون تپیده‌اند تا حکومت دین خدا در این کشور برپا بماند. البته همه افراد عیوب و ایراداتی دارند که خصلت ستارالعیوببودن خدا، آن نواقص را می‌پوشاند اما اگر کسی عملی انجام داد که از روی عمد و تصمیم آگاهانه، نشانه نفاق بود، خداوند عالم در قرآن کریم عهد کرده که او را رسوا خواهد کرد.
وی افزود: آیه 29 از سوره مبارکه محمد(ص) در آینه روایات، مصداق صفتی است که شیعه را از غیرشیعه قابل‌تشخیص می‌کند به این معنا که شیعه از فرهنگ سخنوری خود قابل‌تشخیص است؛ به این دلیل که در هر کلام، نشانی از اهل‌بیت(ع) دارد و از سوی دیگر، غیرشیعیان نیز هرگز نمی‌توانند بغض خود را نسبت به وجود اقدس امیرالمؤمنین(ع) پنهان کنند و خداوند عالم این کینه را رسوا می‌کند.