این روز‌ها که در آماج نگرانی و توجه عده‌ای قرار گرفته ای، به تو حق می‌دهم. معتقدم علت اصلی پوشش کنونی تو، قانع نشدنت برای داشتن حجاب است. چرخی در منابع دینی و تاریخی بزن و خودت از میان مقالات و کتب متعدد تاریخی، حقیقت را کشف کن. اگر ملی گرا و عاشق وطن هستی، با یک جست وجوی ساده به هزاران مطلب این چنینی خواهی رسید:
۱. پوشیدگی و عفت زن ایرانی، هزاران سال قبل از ورود اسلام به ایران، مورد توجه بوده است. این پوشش تا جایی اهمیت داشته که حتی نقش زن در آثار باستانی به جای مانده از آن دوران، همیشه پوشیده و با تاج و چادر بوده است (ر. ک ضیاپور۱۳۴۳).
تخت جمشید رفته ای؟ دقت کرده‌ای که حتی تصاویر و سنگ نگاره‌های زنان تخت جمشید، پوشیده و با حیا هستند؟ این‌ها ساخته جمهوری اسلامی نیست! قدمتش را کارشناسان جهانی تأیید کرده اند؛
۲. در دوران باستان، هم در ایران و هم در دیگرکشور‌های شرق متمدن، رسم حجاب وجود داشته است. در بین مادها، زنان فقط دو دست خود را باز می‌گذاشتند و نپوشاندن قسمت‌های دیگر بدن، خلاف ادب محسوب می‌شد. آنان برای پوشاندن سر از یک سربند که زیر چانه به وسیله دو بست محکم می‌شد، استفاده می‌کردند. روی این سربند نیز یک روسری بزرگ به نام «مهتو» می‌پوشیدند. پوشاندن سر طبق آیین باستان، معمول بوده و اکنون نیز در میان زنان زرتشتی متداول است (اجتهادی، ۳۷۲:۱۳۸)؛
۳. در آثار شعرای پارسی همیشه نام زنان با پوشیدگی و عفت، قرین بوده است. به بیان یکی دو نمونه از شاهنامه بسنده می‌کنم؛ آنجاکه در وصف یکی از زنان آورده است:
نه کس موی او پیش از این دیده بود نه از مهتران نیز بشنیده بود
نه نیز از پس پرده آوا شنید به یزدان که هرگز تو را کس ندید؛
۴. حتما شنیده‌ای که هیچ گربه‌ای محض رضای خدا موش نمی‌گیرد و لابد خبر داری که شبکه‌های ماهواره‌ای بیشتر کشور‌ها از مردمشان برای پخش و تماشای برنامه‌ها درقالب اشتراک و ... پول می‌گیرند. چگونه همین‌ها چندصد کانال مفت و مجانی (!) برای ما راه اندازی کرده اند؟! چه کسانی ممکن است بانی چنین خرج‌هایی باشند؟ به سؤال‌های صادقانه‌ای که می‌پرسم، فقط فکر کن. پاسخش با عقل و وجدان خودت.
به نظر تو تماشای مدام چهره‌های آرایش کرده و آزادِ این روز‌های کوچه و خیابان، اثری روی مردان متأهل ندارد؟
تا به حال به این فکر کرده‌ای که اگر زیبایی همسر یک مرد، کمتر از چهره فریبای تو باشد، ممکن است چه موجی در زندگی آن‌ها ایجاد کند؟
می‌توانی غم یک شب بی پدری یا بی مادری فرزند طلاق را تصور کنی؟ به نظر تو باوجود خانواده سالم، احتمال تربیت فرزندان خوب و شاداب بیشتر است یا در حالتی که فرزندان متولد شده، پدر و مادر مشخصی ندارند؟
قبول داری که در رابطه آزاد زن و مرد، تو هستی که مصرف می‌شوی و بیشتر ضرر می‌کنی؟ مثالی می‌زنم. اگر طعم یک رابطه ناموفق را چشیده باشی و روزی تصمیم به ازدواج بگیری، به مراتب سخت‌تر از یک مرد با موقعیت مشابه خودت، خواهی توانست ازدواج کنی. می‌دانی هنگام ازدواج، حتی بی قید‌ترین مرد‌ها دنبال نجیب‌ترین و باحیاترین زن‌ها می‌گردند؟ قبول داری که پشت هزاران هزار تا از این دوستت دارم ها، چیزی جز هوس زودگذر نیست؟
به این فکر کرده‌ای که اگر بی بند و باری در جامعه را شعله ور کنی، هم به امنیت خودت لطمه می‌زنی و هم امثال «الداغی»ها را فدا خواهی کرد؟
اصلا جامعه و وطن و دین و حیا همه هیچ، در صورت رفتن در کدام راه، امکان برگشت خواهی داشت؟ در کدام راه ضرر کمتری خواهی کرد؟ به قول مولایمان علی (ع) (برهان معقولیت یا شرط پاسکال) به فرض که اعتقادات ما صحیح نباشد، کدام انتخاب معقول‌تر است؟ در صورت پوشیدگی ضرری نخواهی کرد، اما اگر حق با تو نبود چه؟
کمی صبر کن. برای برداشتن حجاب و جلوه گری همیشه فرصت هست؛ اما اگر ساختمان زندگی خودت را روی بنای خانواده‌ای دیگر ساختی و آن را نابود کردی، امکان برگشت هست؟ اگر کسی به خاطر نرسیدن به تو، به ناکجا آباد عالم رفت، چه خواهی کرد؟
بانوی پاک وطنم!
حتما کودکی زیبایت را آغوش عمه، خاله، دایی، عمو، مادربزرگ و پدربزرگ به یاد داری. می‌دانی با انتخاب بی حجابی، ناخواسته مشغول گرفتن لذت خانواده محوری از نسل بعد هستی؟
در وضعیت کشور‌های دیگر سرک بکش تا آمار زندگی‌های خالی از محبت را ببینی. کارشان به قدری بیخ پیدا کرده که حتی وزیر تنهایی دارند!
امروز چشم مام وطن به توست. کمی فکر کن، به اندیشه ات اعتماد دارم.
منابع:
- دایره المعارف زن ایرانی
- از زبان داریوش، کخ، هایدماری؛ ترجمه: رجبی، پرویز، انتشارات کارنگ، تهران، پاکدامنی و پوشیدگی زن در جلوه گاه شعر پارسی، حسن یعقوبی