به گزارش شهرآرانیوز، چارلز سوم با نام کامل چارلز فیلیپ آرتور جرج دیروز و پس از ۶۴ سال انتظار، سرانجام تاجی را بر سر نهاد که پیشتر در اختیار مادر تاجدارش بود و تا سال ۱۹۵۲ که تاج بر سر پدربزرگ او، جرج ششم قرار داشت، تا همین دیروز بر سر یک زن قرار می‌گرفت.
چارلز سوم در سال ۱۹۴۸ به دنیا آمد و در ۴ سالگی از سوی مادر خود به عنوان شاهزاده ولز، ولیعهد بریتانیا و کشور‌های مشترک المنافع انتخاب شد. از آن زمان تا سال گذشته که ملک الیزابت دوم در سن ۹۶ سالگی درگذشت، وی نایب السلطنه این کشور بزرگ و استعمارگر کهنه کار جهان سیاست بود.
اینک وی به عنوان پنجمین فرمانروای بریتانیا از سلسله خاندانی وینزر، فرصت پیدا کرده است تا به عنوان شاهی سالخورده بر این کشور سلطنت کند و اگر همانند والدین خود تا بالای ۹۰ سال نیز عمر کند، حداکثر ۲۰ سال دیگر پادشاهی خواهد کرد.
اینک باهم به ۱۷۰ سال قبل خواهیم رفت؛ جایی که فرزند ناصرالدین شاه و شکوه السلطنه به دنیا آمد و نام او را مظفرالدین میرزا گذاشتند. پدرش وارث تاج و تخت آغامحمدخان و مادرش، دختر سی و ششمین پسر فتحعلی شاه قاجار بود.
کودک تازه متولد شده، پس از آنکه ۳ برادر دیگرش از زنان دیگر ناصرالدین شاه که همگی ولیهعد پدر بودند، در سنین خردسالی درگذشتند، در سال ۱۲۷۸ هجری قمری از سوی شاه به حکومت آذربایجان منصوب و رسما ولایت عهد دودمان قاجار شد.
مظفرالدین شاه قاجار از ۸ سالگی تا سال ۱۲۷۵ خورشیدی که مردی ۳۵ ساله بود، در کسوت ولیعهد پدرش خدمت کرد و هنگامی که ناصرالدین شاه در صحن حرم حضرت عبدالعظیم حسنی و به دست میرزارضا کرمانی ترور شد، رخت شاهی را بر تن خود دید.
ناصرالدین شاه مردی قوی جثه و سرحال بود و اصلا نشان نمیداد که ۵۰ سال است پادشاهی می‌کند و اگر تیر اسلحه رووِلوِر میرزا رضا او را نمی‌کشت، بعید نبود که عمر قبله عالم به حوالی یک قرن هم برسد و داغ شاهی بر دل ولیعهد عمدتا بیمارش بنشیند.
مظفرالدین شاه پس از رسیدن به پادشاهی تنها ۱۰ سال بر تخت طاووس تکیه زد و در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در سن ۵۳ سالگی درگذشت. در همین دوران کوتاه، انقلاب مشروطیت ایران به پیروزی رسید و نخستین مجلس شورای ملی در دوران او شکل گرفت تا طرفداران حکومتش به وی لقب شاه مشروطه دادند.
دوران پادشاهی مظفرالدین شاه پس از پادشاهی پسر مستبدش، محمدعلی شاه قاجار و آغامحمدخان، کوتاه‌ترین دوره زمامداری میان شاهان قاجار محسوب می‌گردد.