خبرها حاکی از گران شدن شوینده هاست. البته خودتان را ناراحت نکنید، چون این شویندهها کالای ضروری محسوب نمیشوند؛ به عنوان مثال همین شامپوها.
درست است که روی بیشترشان نوشته است حاوی زینک و آهن و ویتامینهای A و B و C و D و E، ولی یک لحظه فکر کنید آیا میشود شامپویی که نهایت دوسه دقیقه روی موی سر است و بعد بلافاصله با آب داغ شسته میشود، در همان فاصله کوتاه بتواند تک تک این ویتامینها را برساند به ریشه مو؟ به ویژه که آمپولی که زیر پوستمان هم میرود، آن چنان اثر ندارد، چه برسد به شامپو که کلا یک کف است که حتی ممکن است به سطح پوستمان هم نرسد.
اسپری شیشه پاک کن هم ضروری نیست. آدم کلی زحمت میکشد و پیس پیس شیشه پنجره را اسپری میزند و دستمال میکشد، اما خودمانیم، چه فایدهای دارد؟!
همچنین، برای تمیزکردن سرویس بهداشتی این همه مواد شوینده استفاده میشود، ولی وقتی تمیز میشود، دیگر آدم حیفش میآید از سرویس استفاده کند و به دلیل نرفتن به سرویس گرفتار سنگ مثانه و سنگ کلیه میشود.
پودر لباس شویی هم که خودتان میدانید. در این گرانی که خریدن یک پیراهن آستین کوتاه دشوار است، پودر لباس شویی باعث میشود تاروپود لباس از هم بپاشد.
البته شاید دل سوز باشید و بگویید خب ما اگر کلا هیچ شویندهای نخریم که آن مغازههای شوینده و بهداشتی ورشکست میشوند. از همین تریبون به شما میگویم که اصلاوابدا نیازی به نگران شدن نیست، چون آنها هر چیزشان که فروش نرود، به نفعشان است، چون اگر بخواهند دوباره همان جنس را بیاورند، باید حتی از قیمت فروش قبلی خودشان هم گرانتر بخرند.
در پایان هم کتابهای حاوی بدآموزی را که در آنها گفته میشود «من و داداش و بابام و عموم، هفتهای دوبار میریم حموم»، از دسترس کودکان دور نگه دارید و هر چیزی را هم خواستید شست وشو دهید، فقط گربه شور کنید.