آقای فرزین، واقعا از شما بعید بود. آخر چرا برداشتید گفتید برای وام کوچک یک ضامن بس است. مگر صف نانوایی است که کسی که در صف یکی‌ها ایستاده است، زودتر و راحت‌تر کارش راه بیفتد! شما، هم استاد دانشگاه بوده اید و هم قبل از اینکه رئیس کل بانک مرکزی شوید، مدیرعامل بانک ملی بودید، ولی متأسفانه بازهم بعد از سال‌ها حضور در سیستم بانکداری هنوز نمی‌دانید مقدار وام و تعداد ضامن‌ها با هم رابطه کاملا معکوس دارند.
یعنی هر چقدر وامی که شخص دریافت می‌کند، تپل‌تر باشد و بیشتر ظرفیت قرارگرفتن در جمع ابربدهکاران بانکی را داشته باشد، باید ضامن‌های کمتری داشته باشد و در عوض، زوج‌های متقاضی وام ازدواج باید هر چقدر قوم و خویش دارند، بیاورند تا ضامن وامشان بشوند.
من هنوز می‌خواستم از شما درخواست کنم دستور صادر کنید که متقاضی وام خرد علاوه بر دو ضامن کارمند و ضامن کاسب، یک ضامن نانوا، یک ضامن مکانیک، یک ضامن معلم و چند مدل ضامن دیگر هم بیاورد، ولی شما یک دفعه دستور می‌دهید برای وام کوچک یک ضامن هم بس است.
اصلا برای وام‌های خرد، بیشتر باید خرده گرفت. ما اکنون تا یک روز قسطشان دیر می‌شود، می‌گوییم: «وقتشه که شماره ش رو بگیرم و زنگ بزنم.» و آن قدر زنگ می‌زنیم تا تلفنشان از جا دربیاید. کاش دستور می‌دادید که این جور مواقع باید برویم درِ خانه ضامن‌ها و با دعوا و آبروریزی در محلشان قسط وام کسی را که ضامنش شده اند، بگیریم.
نمی‌خواهم جسارت کنم، ولی دورزدن این دستورات برای ما کاری ندارد. می‌توانیم به مشتری بانک بگوییم وام بیش از یک میلیون تومان، ابروام محسوب می‌شود نه وام خرد و باید سه چهارتا ضامن بیاوری.
اصلا می‌توانیم به مشتری بگوییم اگر دو دقیقه زودتر آمده بودی برای وام، منابع مالی اهدای وام داشتیم، ولی همین الان پیش پای شما تمام شد و با این کار کلا به او وام ندهیم.
دیگر حرفی ندارم و امیدوارم دستور تک ضامن شدن وام‌های خرد، هرچه سریع‌تر از سمت جناب عالی تکذیب شود.