خواسته یا ناخواسته تنور عجیب و غریب این روزهای انتخابات دارد باور خیلیها را خدشهدار میکند. چطور افرادی با چنین ویژگیها و اندیشههایی از سد شورای نگهبان عبور کردهاند و امروز با چنین رفتار و واکنشهایی میخواهند نمایندگان مردم در مهمترین پارلمان کشور باشند؟ پارلمانی که نمایندگانش قرار است برای رفع محدودیتها و مشکلات تلاش کنند و امید و آرزوی نسلی را که رؤیاهایش در امواج گیر کرده است، برآورده کنند. همین ابتدای کار میتوان بهراحتی فهمید که خیلیها اشتباهی تا اینجای کار بالا آمدهاند و کارزار انتخابات مجلس را با تبلیغات بازرگانی یک شبکه تلویزیونی اشتباه گرفتهاند! البته که بدون تردید تا زمانی که احزاب در کشور ما نتوانند نقش خود را بهدرستی ایفا کنند، همین آش است و همین کاسه!
قصه ما میشود این که در فضای مجازی چرخ بزنیم و ببینیم آقای نماینده مجلس مراسم افتتاحیه ستادش را با کارناوال عروسی اشتباه گرفته است، یا فردی وعدههای عجیب و غریب میدهد. همین بیخ گوش خودمان جوانی از ترشیز که انگار تأیید صلاحیت هم شده است، با صدایی بلند میخواهد ترشیز را به قدرت اول اقتصادی ایران تبدیل کند! خب اگر قرار باشد که این فرد با همین سطح از دانش و آگاهی و شعارهای بی پایه و اساس رأی مردم را داشته باشد، معلوم نیست آینده مجلس چه خواهد شد. مجلسی که میتواند سیاستهای جدید را برای فرار از بنبستهای اقتصادی این روزها ترسیم کند، احتمالا درگیر شعارهای بچهگانه و توخالی میشود.
این ژستهای زشت تبلیغاتی بیگمان ناشی از یک باور ساده درباره یک مسئولیت بزرگ است؛ مسئولیتی که تصویر درستی از آن به افکار عمومی ارائه نشده است و ضعفهای بیشمار قانونی باعث شده است فضا برای حضور افرادی ناشایست فراهم شود. البته از یک زاویه دیگر هم میتوان به این موضوع نگریست. شما در نظر بگیرید که وقتی قرار است فردی برای انتخابات پارلمانی، چه در سطح محلی و چه در سطح ملی نامزد شود، حتما از فیلترهای متعدد شایستهسالاری عبور کرده، رأی ابتدایی تعدادی از نخبگان آن منطقه را به دست آورده است و اکنون کشور با خیالی آسودهتر به او فضا و بستر لازم را برای انتخابات میدهد. تازه تعداد بیشماری از گروههای مشاوره که درس تبلیغات را در بسترهای مختلف گذراندهاند، در کنار این افراد قرار میگیرند که مبادا مسیر اشتباهی را برای تبلیغات برگزینند. حتی در برخی از کشورها دورههای آموزشی مناسبی برای نامزدهای پارلمانهای محلی برگزار میشود تا آنها چگونگی مواجهه با افکار عمومی را آموزش ببینند. البته ما تازه در ابتدای این مسیر قرار گرفتهایم و امسال برای نخستینبار قانون شفافیت منابع مالی فعالیتهای انتخاباتی به ستادهای همه نامزدها ابلاغ شده و قرار است که منابع مالی افرادی که بی حساب و کتاب تبلیغ میکنند بررسی و در صورت نیاز با آنها برخورد شود. باید امیدوار بود که شاید تا ۴ سال بعد کمی اوضاع تغییر کرده باشد و درِ انتخابات مجلس بر همین پاشنه عجیب و غریبش نچرخد.