به گزارش شهرآرانیوز، گفته می‌شود دهم شهریور سال ۱۳۶۴ در یکی از نقاط مرکزی مشهد که البته آن روز‌ها مثل امروز گران و لاکچری محسوب نمی‌شد، مجموعه ورزشی سجاد افتتاح شد. البته شماری دیگر هم مدعی اند که این تاریخ زمان افتتاح سالن بوده است. با این همه، هرکدام از دو روایت را که بپذیریم، آن روز‌ها کسی فکرش را هم نمی‌کرد که قرار است زمین چهارهکتاری که به اذعان بسیاری بیابان بود، به چنین مجموعه ورزشی در شهر مشهد بدل شود که امروز بار بسیاری از دوش ورزش استان خراسان رضوی برداشته است.
مجموعه ورزشی سجاد مشهد برای علاقه‌مندان به ورزش هرچه بخواهند دارد؛ از زمین مینی فوتبال با چمن مصنوعی گرفته تا سالن بسکتبال و بدمینتون و زمین‌های تنیس و استخر شنا. سالروز کلنگ زنی این مجموعه و شاید هم افتتاحش بهانه‌ای شد تا به سراغش برویم و ریز و درشت تاریخی و کنونی آن را بررسی کنیم.
گسترش کنونی شهرنشینی در مشهد، جایی نیمه‌های دهه ۶۰ و بعدتر در اوایل دهه ۷۰ آغاز شد، تا جایی که امروز شرقی‌ترین نقاط مشهد سابق به مرکز گراییده است و از غرب هم شهر هر روز به جاده نزدیک‌تر می‌شود و آن را تصرف می‌کند. به همین دلیل است که آن‌ها که در دهه ۶۰ فوتبال می‌کردند و سروکارشان با ورزش بود، روایت معتبری از نخستین زمین ورزشی این منطقه به زبان می‌آورند.
به اذعان هاشم حسینی، پیشسکوت فوتبال شهر، سال های میانی دهه ۶۰ بود که یک زمین خاکی در منطقه سجاد کنونی وجود داشت؛ زمینی که به زمین چهارصددستگاه مشهور بود و گروهی از جوانان منطقه در آن فوتبال بازی می‌کردند؛ زمینی که اطرافش تلی از خاک بود و بیشتر به بیابان می‌مانست تا شهر.
به گفته حسینی، آن سال‌ها میان آستان قدس و تربیت بدنی وقت اختلاف نظر‌های جدی بر سر مالکیت زمین وجود داشت؛ به شکلی که چندبار شبانه مرحوم معدلی که از کارکنان تربیت بدنی وقت بود، اطراف زمین را دیوار کشید و فردایش آستان قدس آن را خراب کرد. حسینی که خود روزگاری مدیریت ورزش شهر را در قامت مسئول تربیت بدنی مشهد به عهده داشت، اضافه می‌کند: درنهایت این زمین‌ها در اختیار تربیت بدنی قرار گرفت تا کار ساخت چند سالن و زمین ورزشی در آن صورت بگیرد.
گفته می‌شد این زمین‌ها موقوفه بوده و درنهایت آستان قدس برای واگذاری آن راهکاری پیدا کرده و در اختیار تربیت بدنی قرار داده است.
زمین خاکی فوتبال سجاد که اولین مکان ورزشی این مجموعه ورزشی در سال‌های میانی دهه ۶۰ بود، بعدتر و با تصمیم مسئولان ورزش برای ساخت اماکن ورزشی بیشتر در کنار آن رفته رفته آب رفت! ساخت وساز‌های مسکونی در منطقه به شکلی گسترش یافت که زمین خاکی برای اهالی محله نوعی مزاحمت به همراه داشت و با هر باد و نسیمی، خاک این زمین شهروندان اطراف را اذیت می‌کرد. این شد که با ساخت ساختمان‌های مسکونی در اطراف این زمین، رفته رفته این زمین کوچک شد تا به جای آن سالن‌ها و دیگرمکان‌های ورزشی برای رشته‌های دیگر ساخته شود.
علی ظهورنیا یکی از پیشکسوتان تاریخ فوتبال مشهد است که درباره این زمین و ساخت مجموعه ورزشی سجاد خاطرات جالبی دارد. او می‌گوید در این زمین بیشتر تیم‌های محلی تمرین می‌کردند و این وسط در برهه‌ای زمین پاتوق تمرین بچه‌های دهداری بود. البته هاشم حسینی هم یادآور می‌شود که ابومسلم هم وقتی زمین‌های دیگر شهر به هر دلیلی مشکل داشت، گاهی به صورت غیررسمی به این زمین می‌آمد.
دو زمین تنیس خاکی جزو اولین مکان‌های ورزشی بود که در کنار زمین فوتبال خاکی مجموعه ورزشی سجاد ساخته شد؛ زمین‌هایی که بعد‌ها به مرور زمان و در سال‌های گذشته به هفت زمین تنیس خاکی مجهز تبدیل شده و امروز یکی از مکان‌های ورزشی مجهز در رشته ورزشی تنیس در سطح کشور است. پس از آن سالن بدمینتون، ژیمناستیک، شنا و... در کنار آن زمین ساخته شد و زمین خاکی به چمن طبیعی مینی فوتبال بدل شد. البته در سال های گذشته چمن این زمین مصنوعی شد تا آن هم به سرنوشت دیگرزمین‌های چمن طبیعی که به مصنوعی تغییر هویت دادند، دچار شود.
در مجموعه ورزشی سجاد رشته‌هایی مانند تنیس، بسکتبال، ژیمناستیک، بدمینتون، یوگا، کیوکوشین، فوتسال و اسکیت فعال است و دفتر بسیاری از هیئت‌های ورزشی هم در این مجموعه واقع شده است؛ مجموعه‌ای که با توجه به بافت شهری، دیگر امکان گسترش ندارد و آخرین پروژه باقی مانده در آن که می‌تواند به بنای ورزشی شیک بدل شود، سالن خانه اسکواش استان است؛ سالنی که اسکلتش بالا رفته و پیشرفت فیزیکی خوبی هم در سه طبقه داشته، اما متأسفانه مانند بسیاری از پروژه‌های عمرانی سال هاست خاک می‌خورد و دیگر هیچ نشانی از کار در آن دیده نمی‌شود.
خانه اسکواش استان قرار بود با چهار کورت اختصاصی به یکی از سالن‌های مجهز این رشته ورزشی در کشور بدل شود، اما روی دست سجاد مانده است و تنهاسالن بلاتکلیف مجموعه به حساب می‌آید؛ مجموعه‌ای که ایستگاه ورزش در خیابان حامد شمالی بولوار سجاد مشهد است و این روز‌ها ورزش در آن جریان دارد.