پیرو اظهارنظر معاون وزیر کار که گفته است: یک ساعت کار در هفته هم اشتغال محسوب می‌شود. افراد مختلف واکنش‌های گوناگونی از خود نشان دادند!
یک بی‌تحرک: اشتغال یک ساعت تو هفته خیلی زیاده! آدم از کت‌و‌کول میفته. نمیشه ۱۰ دقیقه در هفته را هم شغل حساب کنید.
یک نفر جوینده: من فقط یک ساعت طول می‌کشه تا اون لنگه دیگه جورابمو پیدا کنم تا برم سر کار، ولی جالبه تو همین مدتی که من دارم دنبال جوراب می‌گردم خیلی‌ها اون یک ساعت کار در هفته رو انجام دادن و دارن برمی‌گردن خونه.
یک مسئول مشابه معاون وزیر کار: درکتون می‌کنیم. ما هم تا پارسال شاخص تعطیلی مدارس آلودگی بالای شاخص۱۵۰ بود. دیدیم آلودگی رو نمیشه کم کرد، برای همین شاخص آلودگی برای تعطیلی مدارس رو کردیم ۳۰۰.
وزیر صمت: کلا یک کاری کردید که من هم الان روم میشه هر وسیله رو که فقط با یک چرخ تولید بشه، تولید خودرو محسوب کنم. حالا فقط باید صبر کنم ببینم امروز چند تا فرقون تو کشور تولید شده تا رشد افزایش آمار تولید خودرو رو حساب کنم.
وزیر اقتصاد: ما هم از این به بعد هر کس یک دونه از این عصاره گوشت بره‌ها را که از جعبه کبریت هم کوچک‌تره خرید اونو به عنوان مصرف‌کننده گوشت قرمز محسوب می‌کنیم و موقع واریز یارانه توی هر دهکی باشه دهک دهمی به حساب میاد.
یک استاد دانشگاه: من خودم تحمل می‌کنم که یک نفر بهم بگه: ۹ من رو ۱۰ بدید. ولی اینکه دارین می‌گین یک ساعت کار در هفته هم شغل حساب میشه، انگار یک نفر بگه این نمره ۲۵/۳ من رو ۱۳ بدین.
یک نانوا: حالا که این طوری‌هاست از این به بعد انداختن یک دانه کنجد روی سنگگ هم باعث میشه، نون کنجدی محسوب بشه و خریدار هم باید اندازه قیمت کنجدی کارت بکشه.
پدر یک دیپلم: با این حساب کسی که دوازده سال در مدارس درس خونده باشه رو باید فردی با دوازده سال سابقه آموزش‌و‌پرورشی محسوب کنید، چون مدارس زیر نظر آموزش‌و‌پرورش هستند. حالا میشه پسر‌مو که دوازده سال سابقه حضور در آموزش‌و‌پرورش داره رو استخدام کنید؟
یک سرپرست خانوار: پس کلا همیشه همین مدلی حساب‌کتاب می‌کنید که به یارانه‌ای که با اون حتی غذای پرنده هم نمیشه خرید، می‌گین: یارانه معیشتی!
یک بازنشسته ژاپنی: فکر کنم یک عمر راه رو اشتباه رفتم.