دنیا دنیای عجیبی است. در دوران کوتاه زندگی، خوب است مثل افرادی زندگی کنیم که در هیاهوی این دنیا غرق نشدهاند و افق دیدشان، آخر این دنیا را میبیند و از نفسهایی که میکشند، در جهت انسانیت و کمال بهره میگیرند؛ کسانی که خاطرههای خوب از خود بهجای میگذارند و به دیگران خدمت میکنند.
روایات بیشماری در بین سخنان اهلبیت (ع) وجود دارد که بیان میکند خداوند حکیم، گمان مردم را درباره افراد، محترم میشمارد و شهادت مؤمنان را درمورد یک فرد، منشأ قضاوت ابدی قرار میدهد. به سند معتبر از حضرت امامصادق (ع) نقل شده است: «چون مؤمنی بمیرد و چهل نفر از مؤمنان بر جنازه او حاضر شوند و بگویند: اللّهُمَّ إِنَّا لَانَعْلَمُ مِنْهُ إِلّا خَیْراً وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا: خداوندا! ما از او بهغیر از نیکى چیزى نمىدانیم و تو داناترى به احوال او از ما، چون این را بگویند، حقتعالی فرماید: من گواهی شما را پذیرفتم و آن گناهانی را که من میدانم و شما نمیدانید، آمرزیدم».
در حدیث معتبر دیگری از رسول خدا (ص) نقلشده است: «اول چیزی که در عنوان نامه مؤمن پس از مرگش مینویسند، چیزی است که مردم در حق او میگویند. اگر نیک میگویند، نیک مینویسند و اگر بد میگویند، بد مینویسند». این افرادی که بعد از مرگ درباره او قضاوت میکنند، تمام کسانی هستند که در زمان حیات، با او ارتباط داشتهاند؛ از خانواده تا همسایه و همکار و تمام مردمی که برخوردی از او دیدهاند.
بعضی افراد باایمانی که به خدای تعالی و روز جزا ایمان دارند، در زندگی خود بهدنبال رفاهطلبی و شهوتپرستی و تفاخر و ظلم به دیگران نیستند، بلکه برعکس، مهربانی پیشه و طوری زندگی میکنند که در هرجا و موقعیتی برای دیگران مفید و موجب برکت باشند و شعارشان در زندگی، پاکی و خدمتگزاری است.
رئیسجمهور شهید، سیدابراهیم رئیسی، از این نمونه افراد بود؛ شخصی که اخلاقمداری او را دشمنانش هم نمیتوانند انکار کنند و اخلاص و پرکاری و پرتلاشی وی در خدمت به مردم و بهویژه محرومان، از یادها پاک نخواهد شد.
روایات بسیاری در فضیلت خدمترسانی به مردم وجود دارد که شامل حال این سید بزرگوار است. امامصادق (ع) میفرمایند: «قالا... عزّوجل: ألخَلقُ عِیالی فَأَحبُّهُمْ إِلیَّ أَلْطَفُهمْ بِهمِ وَ أَسعاهُمْ فی حَوائِجِهِمْ: خدای متعال میفرماید: مردم خانواده من هستند، پس محبوبترین آنان نزد من، کسانی هستند که با مردم مهربانتر و در راه برآوردن نیازهای آنان، کوشاتر باشند» (الکافی، ج۲، ص۱۹۹).
همچنین امامکاظم (ع) میفرمایند: «اِنّ لِلّهِ عباداً فی الأرضِ یَسعَونَ فی حوائجِ النّاسِ هُمُ الآمِنونَ یَومَ القِیامَه: همانا خدا را در زمین، بندگانی است که برای رفع نیازهای مردم میکوشند. اینان در روز قیامت (از عذاب)، در امان هستند» (بحارالانوار، ج۷۴، ص۳۱۹).
فردی که سالها مسئول عالیرتبه این مملکت بود، ولی این موضوع نحوه برخوردش با مردم عادی را تغییر نداده بود و تواضع و افتادگی و فروتنی، از دیگر ویژگیهای محسوسش بود. آری، باید مثل شهدا زیست تا شهید شد و باید شهید زندگی کرد تا این مدال افتخار شهادت را بهدست آورد و سیدابراهیم اینگونه بود.
البته همیشه این نکته را باید درنظر داشت که این سرزمین پاک، زیستگاه هزاران انسان بزرگ، چون اوست و این بیشه هیچگاه از شیران خالی نمیشود و این نظام و انقلاب، هر روز قویتر و بالندهتر از پیش ادامه خواهد یافت. انشاءا...!