به گزارش شهرآرانیوز؛ ازدحام مردمی که در سالن انتظار فرمانداری حضور دارند، نشان میدهد که همچنان درخواستها و گلایهها و مشکلاتشان در زمینههای مختلف نیاز به شنیدهشدن دارد. با گذشت ۱۱۰ برنامه از دیدارهای مردمی فرمانداری مشهد، همچنان شهروندان به صورت گروهی یا انفرادی، درخواستهای گوناگون خود را در زمینه تقاضای وام بانکی، اشتغال و کاریابی، ساختوساز و انشعابات برق و آب و گاز، طرح نهضت ملی مسکن، بهزیستی، کمیته امداد، حوزه آرد و نان و اجاره مسکن با فرماندار مشهد در میان میگذارند. در میان مراجعهکنندگان نیز برخی برای چندمین بار است که حضور یافتهاند تا با نامهای مکتوب یا تماس تلفنی گره از کارشان باز شود. مواردی که در این گزارش به بخشی از آنها میپردازیم.
خانم مسنی که به سختی راه میرود مقابل فرماندار مینشیند و از جیب کیف پولش یک سیم گره خورده را نشان میدهد و با گریه میگوید: سه سال است تلفن خانه را مخابرات قطع کرده است. بیشتر از ۱۰بار وصل کردهاند، اما دوباره سیمهای کابل تلفن را دزدیدهاند و مجبور شدهایم دوباره کابل بخریم و درخواست وصل بدهیم.
او در ادامه چند قبض مچاله شده و یک کاغذ را که روی آن چند شماره تلفن نوشته شده است مقابل فرماندار میگذارد و ادامه میدهد: خواهش میکنم برای من یک کاری انجام بدهید. شوهرم سالهاست فوت کرده و کسی را ندارم پیگیری کند.
فرماندار با مدیر مربوط در مخابرات تماس میگیرد و با اعلام شمارههای قطع شده مسئله برقراری مجدد این خطوط را پیگیری میکند.
دختر جوانی که درخواست وام اشتغال دارد، مراجعهکننده بعدی است. میگوید کارآفرین برتر سال۱۴۰۲ است و برای توسعه کارش نیاز به وام دارد، اما، چون دهک۴ قرار دارد و مجرد است، کمیته امداد این وام را به او نداده است.
نماینده کمیته امداد امام خمینی (ره) درباره خواسته این شهروند اینطور توضیح میدهد که امسال طبق مکاتبهای که اعلام شده است فقط وامهای کمک به اشتغال تا دهکهای ۱ و ۲ و ۳ داده میشود. فرماندار پس از شنیدن این توضیحات تأکید میکند که شرایط ویژه این مراجعهکننده بررسی و حمایتهای لازم نیز انجام شود.
شهروند دیگری که مرد جوانی است درخواستی از فرماندار مشهد دارد. او میگوید: فرزندم به محض تولد دچار مشکل شد و بیمارستان اعلام کرد که باید در NICU بستری شود. یازده روز بستری شد و حالا مبلغی حدود ۸۵ میلیون تومان با بیمه باید پرداخت کنم. با هر سختی حدود ۵۰میلیون تومان را تهیه کردهام، اما بقیهاش را واقعا نتوانستم. بیمارستان میگوید فرزندم را ترخیص نمیکند. لطفا کاری برای من انجام بدهید.
فرماندار با رئیس بیمارستان تماس تلفنی میگیرد و با شرح مسئله قرار بر دیدار حضوری مراجعهکننده و مدیر بیمارستان میشود تا مساعدتهای لازم برای ترخیص نوزاد انجام شود.
خانم میانسالی که از کارکنان آموزشوپرورش است، مسئلهاش شکایت از مدیر مدرسهای است که در آن اشتغال دارد. او میگوید: مدیر مدرسه من را تحت فشار گذاشته تا با وجود ابلاغ از این مدرسه بروم وگرنه امتیاز ارزیابیام را آنقدر کم میکند که در حقوقم ۷ یا ۸ میلیون متضرر شوم. با چادر پوشیدن و شیوه تدریس من مشکل دارد. علاوه بر این مسائل، بابت رنگآمیزی دیوارهای مدرسه و معلم تکمیلی در کلاس درس و... به والدین هزینه اضافی تحمیل میکند.
فرماندار بلافاصله با مدیر ناحیه مربوط در آموزشوپرورش تماس میگیرد و نام مدرسه و مدیر مربوط را برای بررسی بیشتر مطرح میکند. اما برای بیان جزئیات بیشتر تلفن همراهش را به مراجعهکننده میدهد که مستندات خود را با مدیر ناحیه در میان بگذارد و مسئله بررسی شود.
شهروند دیگری که مالک یک مغازه است درباره درخواستی که دارد اینطور توضیح میدهد: در یک ساختمان من مغازه دارم. برای پرداخت اجاره موقت به دائمی گفتهاند باید کل خلافی ساختمان پرداخت شود. ملک ظاهرا ساخت غیرقانونی دارد و به همین دلیل با مشکل روبهرو شدهایم.
فرماندار در پاسخ میگوید: به دلیل تفکیک نشدن ساختمان این مشکل ایجاد شده است. باید وضعیت ملک و مسائل مرتبط با آن بررسی شود.
در ادامه فرماندار با معاون شهرسازی شهردار تماس میگیرد تا موضوع این مغازه پیگیری شود.
چند نفر از ساکنان شاهنامه۱۴ جزو مراجعهکنندگان هستند و درخواست انشعاب گاز دارند: ۱۰سال جزو شهر بودیم حالا خارج از محدوده شدهایم. قبل از شروع سال جدید گفتند انشعاب گاز میدهند، اما با گذشت نیمی از سال هنوز محقق نشده است. مشکل ما را پیگیری کنید.
فرماندار به اقداماتی که در این زمینه انجام شده اشاره میکند و میگوید: برنامههایی در این زمینه در حالا انجام است که باید مصوبه هیئت دولت داشته باشد و قبل از آن بدون مصوبه نمیتوانیم اقدامی انجام بدهیم.
خانم جوانی که در طرح نهضت ملی مسکن با مشکل روبهرو شده است درخواست خود را با فرماندار در میان میگذارد: همسرم سه سال است که من را ترک کرده و رفته است. طلاق را هم ثبت نکردهایم. به همین دلیل، چون سرپرست خانوار محسوب نمیشوم زمین از مسکن ملی به من تعلق نمیگیرد. اگر ممکن است با توجه به شرایطم به من نیز زمین بدهند.
فرماندار در پاسخ به این درخواست میگوید: تا طلاق ثبت نشود شما سرپرست خانواده تلقی نمیشوید. مگر اینکه از دادگاه نامهای بیاورید مبنی بر اینکه مراحل طلاق در حال انجام است که پیگیری کنیم. در غیر این صورت تخصیص زمین قانونی نیست.
پسر معلولی که به کمک مادرش به سختی راه میرود مقابل فرماندار مینشیند توانایی تکلم ندارد. مادرش میگوید: داروهایش پیدا نمیشود. به دلیل بیماری خاصی که دارد دچار افت فشار میشود داروهایش کمیاب است و دیگر توانایی پرداخت هزینههایش را نداریم. همسرم هم در اسنپ کار میکند. درآمدمان کفاف این همه هزینه را نمیدهد.
فرماندار بلافاصله مسئله را از بیمه پیگیری میکند و قول میدهد که با پیگیری، داروهایش را به صورت رایگان تخصیص دهند.