به گزارش شهرآرانیوز؛ اوایل دهه ۸۰ وزارت کشور و سازمان برنامه‌وبودجه، پروژه‌ای ملی با نام مطالعه، طراحی و احداث شبکه آب‌رسانی و آبیاری فضای سبز شهری را آغاز کردند و ۶۵ درصد جمعیت شهری کشور تحت‌پوشش این مطالعات که قرار بود براساس آن طرح جداسازی شبکه آب شرب از فضای سبز در این شهر‌ها اجرایی شود، قرار گرفتند.
از آنجایی که در آن سال‌ها زنگ خطر کم‌آبی به صدا درآمده بود، نه تنها وزارت کشور شهرداری‌ها را به انجام این پروژه ملزم کرد، بلکه بودجه کشوری هم به آن اختصاص پیدا کرد تا حدود ۴۰۰ طرح جداسازی آب شرب از آب خام که در وزارت کشور تصویب و ابلاغ شده بود با سرعت بیشتری جلو برود.
اما طرح شبکه جداساز شهر مشهد سال ۱۳۸۶ به تصویب وزارت کشور رسید و حدود سه سال بعد هم وارد مرحله اجرایی شد، البته مدیریت شهری تاکنون هزینه‌های زیادی برای این مهم پرداخته است و این هزینه‌ها تمام و کمال از اعتبار شهرداری بوده نه بودجه دولتی.
معاون محیط‌زیست و خدمات شهری شهرداری مشهد در گفتگو با شهرآرا با اشاره به آغاز مطالعات شبکه جداسازی آب شرب از آب خام در شهر از سال ۱۳۸۰ گفت: شبکه جداسازی آب شرب از آب خام، طرحی ملی است و در همه شهر‌ها باید اجرایی شود؛ مطالعات این شبکه از اواخر دهه ۸۰ در مشهد آغاز شد و سال ۱۳۸۶ طرح مشهد به تصویب وزارت کشور رسید. این طرح سال ۱۳۸۹ مهندسی ارزش شد و تغییراتی در آن اعمال کردند و اجرای این پروژه سرانجام از سال ۱۳۸۹ آغاز شد.
مهدی یعقوبی با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین فاز‌های این شبکه، هفت سال پیش به بهره‌برداری رسید، ادامه داد: یک فاز بسیار مهم این شبکه یعنی خط اصلی پارک بهشت تا میدان نمایشگاه در سال ۱۳۹۶ به بهره‌برداری رسید و حدود دو سال بعد، یعنی از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ بنا به دلایلی این طرح یک دوره مطالعات بازنگری داشت.
وی با اشاره به جزئیات اقداماتی که در جریان اجرای این شبکه انجام می‌شود، توضیح داد: شبکه جداساز دارای یک رینگ است که با خطوط انتقال، آب از چاه‌ها و تصفیه‌خانه‌ها به این رینگ منتقل می‌شود و از طریق خطوط توزیع به سیستم‌های آبیاری و مخازن فضا‌های سبز متصل می‌شود.
معاون محیط‌زیست و خدمات شهری شهرداری مشهد در پاسخ به این سؤال که این پروژه هفده‌ساله تا امروز چند درصد پیشرفت فیزیکی دارد، بیان کرد: اکنون طرح جداساز مشهد بیش از ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد که این پیشرفت مربوط به شبکه واحد و اصلی است، اما جدا از این شبکه هر منطقه شهرداری، این پروژه را در محدوده خودش اجرایی کرده است و با اینکه شبکه اصلی هنوز به بعضی مناطق نرسیده است، ولی شهرداری‌های مناطق شبکه و رینگ داخلی منطقه خود را تکمیل کرده‌اند. براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده، شبکه جداساز ابتدا به مناطق ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ و کمربند سبز جنوبی که منابع آبی مناسبی در اختیار ندارند، آب‌رسانی خواهد کرد.
اما مسئولان دولتی از زمان تصویب کشوری این طرح اعلام کردند که شبکه جداساز بودجه دولتی دارد که به شهر‌ها اختصاص پیدا خواهد کرد؛ بودجه‌ای که گویا بعد از این همه سال به دست شهر‌ها نرسیده است و حداقل صفر تا صد شبکه جداسازی آب شرب از آب خام مشهد با بودجه خود شهرداری تکمیل شده است.
معاون محیط‌زیست و خدمات شهری شهرداری مشهد در این باره توضیح داد: با وجود اینکه شبکه جداسازی آب شرب از آب خام طرح ملی است و باید اعتبار دولتی داشته باشد، اما مدیریت شهری این شبکه را با اعتبارات خودش تکمیل کرده و تا امروز بیش از ۵ هزار میلیاردتومان برای آن هزینه شده است.
مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای‌سبز شهرداری مشهد هم جزئیات بیشتری از این طرح مهم شهری ارائه کرد و با بیان اینکه براساس طرح مصوب، طول کل خطوط اصلی و خطوط انتقال نهایی شبکه جداسازی حدود ۱۷۰ کیلومتر است تأکید کرد: طول خطوط شبکه توزیع طرح نهایی ما ۴۳۷ کیلومتر است و ۲۴ باب مخزن هم در این طرح باید احداث شود، ضمن اینکه تعداد کل ایستگاه‌های پمپاژ در طرح نهایی هفده ایستگاه خواهد بود.
حسین مختاری یکی از مهم‌ترین اهداف اجرای این طرح را حذف آبیاری تانکری و کاهش برداشت از انشعابات شرب دانست و بیان کرد: رینگ اصلی شبکه از پارک بهشت در منطقه ۴ تا میدان لاله اجرایی شده است و در مرحله بهره‌برداری قرار دارد و رینگ میدان لاله تا کوهسنگی در دست ساخت است و اجرای رینگ از کوهسنگی تا پارک بهشت هم در دستورکار سازمان پارک‌ها و شهرداری مشهد قرار دارد.
وی درباره پیشرفت فیزیکی بخش‌های مختلف این پروژه بزرگ شهری گفت: رینگ اصلی و خطوط انتقال شبکه بیش از ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و شبکه توزیع هم از پیشرفت ۵۲ درصدی برخوردار است. همچنین ۸۷ درصد از مخازن ذخیره آب و ۸۲درصد از ایستگاه‌های پمپاژ هم تا امروز اجرایی شده است. خطوط شبکه در مناطق ۱۰ و ۱۲ اجرایی شده است و در مرحله بهره‌برداری قرار دارد و اجرای شبکه در مناطق ۹ و ۱۱ و ۵ و ۶ در دستورکار قرار گرفته است.