برای ما بچه‌های دهه شصت، «دیش دیش» نه اسم مکان بلکه نامی برای لواشک بود. بچه‌های مدرسه پس از زنگ آخر به لبنیاتی و سوپر نزدیک مدرسه هجوم می‌بردند و ازجمله محصولاتی که خریداری می‌کردند لواشک دیش دیش بود. هنوز پلاستیک‌های مربعی که با چاپ سیلک بر رویشان نام و تبلیغ این لواشک ترش حک شده بود، می‌توان به یاد آورد.
در سال‌های بعد فهمیدیم دیش دیش نه اسمی تبلیغاتی که نام روستایی است که به شهر مشهد وصل شده است و امروزه در محدوده منطقه ۳ قرار دارد. جایی که در حاشیه شهر محسوب می‌شود و امروزه به نام محله «عباس‌آباد» نام‌گذاری شده است.
امروزه دیش دیش محله‌ای رو به رشد است که با اقتضائات دوری از مرکز شهر دست‌وپنجه نرم می‌کند و به همت برخی از اهالی آن که سودای پیشرفت و ترقی محله خود را دارند کوشش می‌کند با اقتضائات شهری سازگاری پیدا کند تا سهم بیشتری از آبادانی را به دست آورد.
دیش دیش کجاست؟
از لحاظ مکانی، پیش از این، مزرعه دیش دیش از اراضی تبادکان، از روستا‌های موقوفه سروقدی بوده است. این مزرعه یک شبانه‌روز آب از قنات دیش دیش داشته است. این روستا و مزرعه که بیشتر به دیش دیش معروف بوده، در ابتدای خیابان طبرسی شمالی قرار گرفته و بعد از سال ۱۳۸۰ به منطقه ۳ پیوسته است. اگر بخواهیم مکان دقیق قلعه دیش دیش را روی نقشه کنونی ترسیم کنیم، باید گفت دقیق خیابان طبرسی شمالی ۱۲ است. این روستا حدود ۶۰-۷۰ هکتار زمین داشته و میان روستا‌های رده، محمدآباد، سیس‌آباد، جوفروش و صحرایی قرار داشته است.
نسل نو و سرودخوانی
در گفت‌وگویی که چندی پیش با مدیر دفتر تسهیلگری این محله داشتم، درباره ویژگی‌های این محله پاسخ شنیدم: «حضور مردم در برنامه‌های مختلف به محلات هم‌جوار بالاتر است. همچنین در بحث توانمندی‌های فرهنگی و اجتماعی، شاهد توانمندی‌های بیشتری هستیم. به‌عنوان‌مثال باید به گروه‌های فرهنگی فعالی اشاره کنم که از این محله برخاسته‌اند و هم‌اکنون در سطح استانی و ملی فعالیت دارند. گروه سرود «سوره» به همراه گروه‌های مشابه دیگر از نمونه‌های یادشدنی در این بخش هستند. این گروه‌ها در جشنواره‌های مختلف استانی و ملی دارای مقام هستند.
ورزش و محله
سیدحمید موسوی‌زاده در پاسخ به ما درباره وضعیت ورزشی محله گفته بود: «در بخش ورزشی هم نفرات صاحب‌مقام در رشته‌های مختلف ورزشی در محله حضور دارند. درباره زیرساخت‌های ورزشی هم باید بگویم که محله دارای سالن‌های ورزشی سرپوشیده و سرباز است؛ مانند دیگر محلات حاشیه‌ای ورزش دوستان محله در رشته‌های مختلفی ازجمله ورزش‌های رزمی و فوتسال فعال هستند.»
مشکلاتی از جنس بیکاری
مسائل و مشکلات این محله مشابه با مشکلات دیگر محله‌هایی است که در حاشیه شهر و هم‌جوار با آن واقع شده‌اند. بحث «اشتغال و بیکاری» از اولویت‌های این محله است. با گشت‌وگذاری کوتاه در محله شاهد نسل جوانی هستیم که بعضاً به کار‌هایی که چندان بازده اجتماعی ندارد، می‌پردازند و برخی نیز بیکار محسوب می‌شوند. در این بین زنان خانه‌داری که به مشاغل خانگی می‌پردازند وضعیت بهتری دارند. آن‌ها با دورهم جمع شدن و تشکیل بنگاه‌های کوچک سعی دارند محصولات و دست سازه‌های خود را در همین محدوده و سرتاسر شهر به فروش برسانند. آن‌ها در این بخش به موفقیت‌هایی هم دست یافته و با کمک شهرداری و نهاد‌های مرتبط سعی در گسترش بازار خود دارند. برخی از بانوان این محله هم‌زمان با شیوع بیماری کرونا، خیاط‌خانه‌های خانگی خود را به کارگاه‌هایی برای تولید ماسک و لباس‌های مخصوص (گان) اختصاص دادند که سهم بسزایی در پاسخ به نیاز بازار داشته است. سازمان جهاد دانشگاهی نیز در این میان به میدان آمده است و با توجه به دغدغه اشتغال در محله، فعال کردن شبکه‌های اشتغال خانگی را پیگیر بوده است.
در بخش دیگر به مسائل «امنیتی و اجتماعی» می‌توان اشاره کرد که یکی از مصادیق آن مزاحمت‌های مختلف است که متأسفانه بعضا در محله دیده می‌شود. به نظر می‌رسد اگر وضعیت اشتغال در محله بهتر شود شاهد کاهش این مزاحمت‌ها خواهیم بود.
زمین‌های رها شده
برخی از مسائل برآمده از مشکلات زیرساختی است و تا آن‌ها حل نشوند کاری برای بهبود مشکلات روبنایی نمی‌شود کرد یا اگر هم بشود کم‌فایده خواهد بود.
به نظر می‌رسد قطعات «زمین‌های رها شده» در این محدوده پرشمار است که خود باعث مشکلات متنوع دیگری است. این زمین‌ها انواع معضلات را برای محله و ساکنانش به بار آورده است. برخی زمین‌های رهاشده محلی برای دورهمی بزهکاران شده است و حتی گاهی در آن شاهد بازارچه‌های غیرقانونی هستیم که در آن اجناس سرقتی به فروش می‌رسد.
این زمین‌ها برای بهداشت عمومی هم خطرآفرین هستند. به دفعات دیده شده که سگ‌های بی‌صاحب در این زمین‌ها حضور پیدا می‌کنند که باعث انتقال آلودگی‌ها هستند. موش و دیگر حیوانات موذی هم در همین زمین‌ها مأمنی برای رشد و تکثیر خود پیدا کرده‌اند و باعث بیماری‌های گوناگون می‌شوند. وضعیت این زمین‌ها که باعث آلودگی‌های بهداشتی منطقه است به ویژه در فصل گرما و دوره اخیر که دوره کرونایی است باعث ترس اهالی محله شده است.
حرف آخر
اهالی از حضور خبرنگار و پیگیری شهرآرا محله ابراز خشنودی می‌کنند و می‌گویند «امید ما به شماست.» شاید با درج مشکلاتمان گرهی از آن‌ها به همت مسئولان باز شود. واقعیت این است که اهالی محله باید با پیگیری مسائل از مراجع مرتبط و مشارکت همگانی تلاش داشته باشند تا محله عباس‌آباد (دیش دیش سابق) به جایگاه شایسته خود دست یابد.