مشهدالرضا (ع) و روز‌های تاریخی پیش رو

جنایت را، تجاوز را، تعدی را، جز به اقدامی متقابل نمی‌توان پاسخ داد که کلوخ‌انداز را پاداش سنگ است. حادثه تلخ و جنایت‌کارانه بیست‌وسوم خرداد۱۴۰۴ که درپی تجاوز آشکار رژیم صهیونی به جمهوری اسلامی ایران، چندتن از فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان هسته‌ای و جمعی از کودکان، زنان و مردان ایران اسلامی به شهادت رسیدند، از این جمله است. پاسخ ندهی، با پررویی تمام دایره تعدی را گسترش می‌دهد.

درازدستی رژیم جعلی، بار دیگر ماهیت تجاوزگر و کودک‌کش این رژیم را بر همگان آشکار ساخت. این حمله، نه در میدان جنگ، که در بستر صریح نقض قوانین بین‌المللی، حاکمیت کشور‌ها و اصول بنیادین حقوق بشر صورت گرفت. رژیم جانی صهیونیستی، یکی از مصادیق صریح «حمله مسلحانه» به معنای مقرر در ماده۵۱ منشور ملل متحد را رقم زد؛ ماده‌ای که بر «حق ذاتی دفاع مشروع» کشور‌ها در صورت حمله مسلحانه نیز تأکید دارد. 

فرماندهان شهیدشده در این حمله تجاوزکارانه و ناجوانمردانه، بخشی از ساختار رسمی نظامی جمهوری اسلامی ایران بودند و دانشمندان ترورشده، در مسیر علمی صلح‌آمیز کشور فعالیت می‌کردند؛ موضوعی که حتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش‌های متعدد خود بر آن صحه گذاشته است. بنابراین، این حمله نه‌فقط اقدامی نظامی، بلکه ترور هدفمند نخبگان علمی و نقض آشکار اصل مصونیت اشخاص غیرنظامی به شمار می‌رود. مطابق قطعنامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل، حمله به اعضای نیرو‌های مسلح کشور‌ها در خارج از مرز‌ها نیز می‌تواند تجاوز بین‌المللی تلقی شود. 

همچنین ترور دانشمندان علمی، بدون اعلام جنگ، نقض اصل بنیادین حقوق بشر و قواعد منع توسل به زور در حقوق بین‌الملل است. این اقدام، ترکیبی از جنایت، تجاوز، نقض حق حاکمیت ملی، و تروریسم دولتی محسوب می‌شود. در چنین وضعیتی، جمهوری اسلامی ایران، طبق موازین تثبیت‌شده بین‌المللی، حق کامل، مشروع و شناخته‌شده‌ای برای پاسخ قاطع، متناسب و بازدارنده دارد. این پاسخ، نه‌تنها در چارچوب حق دفاع مشروع قرار دارد، بلکه شرط لازم برای احیای بازدارندگی و جلوگیری از تکرار چنین جنایت‌های بی‌شرمانه است. 

از سوی دیگر، سکوت یا انفعال جامعه جهانی در برابر این حمله، نه‌تنها نقض آشکار اصل بی‌طرفی سازمان‌های بین‌المللی را نشان می‌دهد، بلکه به مشروعیت‌زدایی از نهاد‌هایی می‌انجامد که باید حافظ صلح و امنیت جهانی باشند. شورای امنیت، به‌عنوان ناظر عالی بر حفظ صلح، تاکنون در برابر بسیاری از اقدامات رژیم جعلی اسرائیل جنایت‌کار سکوت کرده، یا به‌واسطه وتوی قدرت‌های استکباری به سردمداری آمریکای جنایت‌کار، از عمل بازمانده است.

این روند، اگر ادامه یابد، خود نقض روح منشور ملل متحد خواهد بود. آنچه در «وعده صادق ۳» انجام شد، پاسخ به تجاوز بود، نه آغاز جنگ؛ پاسخی برای حفاظت از جان نخبگان، فرماندهان و شهروندان خود؛ پاسخی برای حراست از حرمت خاک واجب‌الحرمه ایران بزرگ اسلامی؛ حقی که در قلب هر نظام حقوقی و اخلاقی جهان پذیرفته شده است. هر نگاه منصفی در هر جای جهان می‌تواند بفهمد که پاسخ ایران، نه‌فقط واکنشی به یک حمله، بلکه دفاع از اصل بقا، کرامت ملی و عدالت بین‌المللی است.

البته نظام مقتدر جمهوری اسلامی ایران به فرماندهی رهبر حکیم انقلاب اسلامی، همه ظرفیت‌ها را در حراست از عظمت ایران و ایرانیان، فعال کرده است. تدابیر بهنگام و اقدامات بموقع انجام می‌شود. آنچه می‌ماند، این است که ما به‌عنوان شهروندان ایرانی باید با هوشیاری، همراهی، همدلی و فرهنگ مواسات به خود و هم‌وطنان و ایران عزیز کمک کنیم. مشهدالرضا (ع)، جهان‌شهر برکت و کرامت، به‌عنوان قلب ایران و ملجأ و پناه همگان در سپهر این همدلی باید نقش ممتاز خود را ایفا کند. 

شهرداری و شورای اسلامی شهر مشهدمقدس، در کنار نهاد‌ها و سازمان‌ها و مردم بزرگوار مشهد، بی‌شک در این زمینه رسالت تاریخی خود را به انجام خواهند رساند. توجه داریم که شاید میهمانان مشهدالرضا (ع) در روز‌های پیش‌رو بیش از دیگرزمان‌ها افزایش یابد. با آمادگی مدیریت‌شهری و همدلی متولیان امر، همچون همیشه، این امتحان را هم با سربلندی به انجام خواهیم رساند، ان‌شاء‌ا....